Τεύχος Περιλήψεων: Εισηγήσεις Συνέδρων κι Εργαστηρίων

ISSN:1792-2674

ΕΝΟΤΗΤΑ: Κοινοτική Ενδυνάμωση-Εκπαίδευση Ενηλίκων κι Επιμόρφωση των Εκπαιδευτικών ως πολιτισμικών και κοινωνικών εμψυχωτών

Ευαγγελία Κατέρη, Διδάκτωρ Ψυχολογίας Πανεπιστημίου Κρήτης (Phd.)/ Ψυχολόγος (B.SC./ MSc.), Μέλος ΕΔΕΕΚ

Γιώργος Τσουβέλας, Υποψήφιος Διδάκτορας Ψυχολογίας/ Ψυχόλογος (MSc, MPH)

Γιώργος Νικολαίδης, Ψυχίατρος (MA, MSc, PhD), Διευθυντής της Διεύθυνσης Ψυχικής Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού

Σεξουαλική θυματοποίηση των παιδιών: Δράσεις πρόληψης σε εκπαιδευτικούς

Το πρόγραμμα «Γνωρίζω, Μιλάω, Αλλάζω» σχεδιάστηκε από τη Διεύθυνση Ψυχικής Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού και αποτέλεσε κεντρικό άξονα παρέμβασης του προγράμματος ΕΣΠΑ «Σχέδιο συνολικής ψυχοκοινωνικής παρέμβασης στην πόλη του Ρεθύμνου με στόχο την πρόληψη και αντιμετώπιση του φαινομένου της σεξουαλικής παρενόχλησης ανηλίκων». Εφαρμόστηκε σε όλα τα σχολεία του νομού Ρεθύμνου και υλοποιήθηκε από ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς. Στα πλαίσια των δράσεων ευαισθητοποίησης των εκπαιδευτικών (πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας) πραγματοποιήθηκαν δίωρες συναντήσεις στο χώρο του κάθε σχολείου. Παρουσιάζονταν οι μορφές βίας με έμφαση στη σεξουαλική βία και τον επιπολασμό του φαινομένου στην Ελλάδα και διεθνώς. Γινόταν ιδιαίτερη αναφορά στο προφίλ των θυτών, με ειδική μνεία στους έφηβους-δράστες. Επίσης, συζητούνταν ζητήματα που σχετίζονται με τη θυματοποίηση των παιδιών μέσω διαδικτύου, με ειδική αναφορά στο φαινόμενο του sexting. Οι εκπαιδευτικοί ευαισθητοποιούνταν αναφορικά με βασικές δεξιότητες σχετικές με τη διαχείριση περιστατικών αποκάλυψης, ενώ παράλληλα συζητούνταν θέματα που άπτονταν των δυσκολιών που αντιμετωπίζει ένα παιδί και αποτελούν εμπόδια στην διαδικασία της αποκάλυψης. Παράλληλα, λάμβανε χώρα παρουσίαση ενδεικτικών συμπτωμάτων και συμπεριφορών παιδιών και εφήβων που έχουν υποστεί σεξουαλική βία με στόχο να διευκολύνεται η διαδικασία της ανίχνευσης και της αναφοράς αντίστοιχων περιστατικών από την πλευρά του εκπαιδευτικού. Τέλος, οι εκπαιδευτικοί καλούνταν να σχεδιάσουν ένα πλάνο δράσεων σε ένα σενάριο αποκάλυψης σεξουαλικής βίας από μαθητή του σχολείου.

Δρ. Χρύσα Τερεζάκη, Εκπαιδευτικός, Κοινωνική Επιστήμονας, Συντονίστρια ΕΔΕΕΚ

Λεωνίδας Μανωλικάκης, Σκηνοθέτης-Ηθοποιός, ΚΕΠΠΕΔΗΧ-ΚΑΜ, Μέλος ΕΔΕΕΚ

Φέρνοντας ανθρώπους κοντά (Project ‘Bringing People Together’): Από την Πολιτισμική Δράση και την Προβληματίζουσα Εκπαίδευση στην Κοινοτική Ενδυνάμωση. Η ανάδειξη μοντέλου ανάπτυξης του ανθρώπινου δυναμικού ως κοινωνικών εμψυχωτών και φορέων της ‘αλλαγής’ στην τοπική κοινότητα

Πρόκειται για ένα ετήσιο ημιδομημένο Project Συμμετοχικού Σχεδιασμού που βαθμιαία εξελίσσεται σε ελεύθερο Σχέδιο Δράσης. Το σκεπτικό του Προγράμματος δομείται στην ‘Προβληματίζουσα Εκπαίδευση’ και στην δημιουργία της ‘Απορίας’. Ενδεικτικό είναι το Δελτίο Τύπου-Πρόσκληση για συμμετοχή στο σχέδιο «BPT» με ορατό σκοπό τη δημιουργία θεατρικής παράστασης ατόμων κι αθέατο σκοπό την ενεργοποίησή των εν λόγω ατόμων ως “key persons” για το άνοιγμα της Πρωτοβουλίας στην Κοινότητα και ιδιαίτερα στις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες (ΕΚΟ):

Όποιος έρθει…να έρθει με χαμόγελο και ψυχή …
να έρθει με καλή διάθεση και πρόθεση προς τους άλλους…
να έρθει γιατί θέλει να δώσει πολλά και να πάρει ακόμα περισσότερα…
να έρθει γιατί δεν τους αντέχει «ζευγαρωμένοι να ‘ναι κι εκείνος να μην έχει…»
να έρθει γιατί δεν ξέρει τι ψάχνει, τι θέλει… γιατί ό,τι ψάχνει και ό,τι θέλει δεν ξέρει τι είναι…
να έρθει για να γελάσει, να κλάψει, να ανακαλύψει, να μοιραστεί, να κουραστεί, να θυμώσει, να φωνάξει, να φύγει, να ξανάρθει, να αλλάξει, να μετουσιωθεί, να ωριμάσει, να πετάξει …
να έρθει γιατί δεν θα μετρά το χρόνο…Ούτε το πάλι…
Ούτε το γιατί τότε και όχι την άλλη φορά…
να έρθει με ή χωρίς τους άλλους…Με ή χωρίς το χαρτί…
Μόνο με ένα «γιατί» δικό του…που θα ζητά μια λύση! Μ’ αυτό να έρθει…!!!

Οι συμμετέχοντες αλληλεπιδρούν, εναλλάσσουν ρόλους, αυτενεργούν κι επαναπροσδιορίζουν, εν τέλει, περιεχόμενα, χρόνους, μεθόδους και διαδικασίες, επιτυγχάνοντας να αναμορφώσουν καταστάσεις και δυνατότητες. Ασκούνται στο ν’ ανακαλύπτουν το δικό τους τρόπο «αρχιτεκτονικής της σκέψης» “design thinking” και τολμούν τις πρώτες απόπειρες διαχείρισης της γνώσης της Οργάνωσής τους (Leung, 2009). Με τρόπο φυσικό κι αβίαστα επιτυγχάνονται η σύνδεση της ‘Εκπαίδευσης Ενηλίκων’ με την συμμετοχική ‘Εκπαιδευτική Ηγεσία’, την ‘Κοινοτική Ενδυνάμωση’, την ‘Τέχνη’, τον ‘Πολιτισμό’ και την ‘Κοινότητα’ κι αναδεικνύεται η ταυτότητα των μελών του Δικτύου ως «κοινωνικών εμψυχωτών» όμως και ως πολιτών «φορέων αλλαγής» του τόπου.

Μαρία Καραβασίλη, Υπεύθυνη Ανάπτυξης Δικτύου «Διαβάζω για τους άλλους» στην Κρήτη

«Διαβάζω για τους άλλους: ένα όραμα που έγινε φωνή»

Το 2009 καταγράφεται ότι το 0,04% του ελληνικού πληθυσμού είναι τυφλό, περίπου 5.000 άτομα. Το 2013 ο αριθμός των εγγεγραμμένων τυφλών αγγίζει τους 22.000, ενώ ο αριθμός με ανθρώπων με απώλεια όρασης πάνω από 67% υπολογίζεται σε πάνω από 300.000.

Η ιδέα για το «Διαβάζω για τους Άλλους» προέκυψε σε μια απλή, ιδιωτική συζήτηση μεταξύ δύο φίλων, ένας εκ των οποίων είναι τυφλός. Στη συζήτηση αυτή η Αργυρώ Σπυριδάκη, ιδρύτρια και πρόεδρος του Διαβάζω για τους άλλους συνειδητοποίησε πόσο λίγοι, σε σχέση με την παγκόσμια παραγωγή αναγνωσμάτων λογοτεχνικού ή εκπαιδευτικού χαρακτήρα, είναι οι διαθέσιμοι τίτλοι ακουστικών βιβλίων στην Ελλάδα, και πόσο μειωμένη πρόσβαση έχουν σε αυτή οι άνθρωποι με προβλήματα όρασης.

Αρχικό μας στόχος που ήταν να εμπλουτιστεί η Ακουστική Βιβλιοθήκη Τυφλών, έτσι ώστε οι μη βλέποντες να έχουν όσο το δυνατόν πιο ισότιμη πρόσβαση στη λογοτεχνία. Σε δεύτερο χρόνο προέκυψε η ανάγκη να πραγματοποιούμε και ζωντανές αναγνώσεις σε χώρους γηροκομείων, ορφανοτροφείων και άλλων ιδρυμάτων φιλοξενίας παιδιών, σε άτομα με αναπηρία και δυσκολίες κίνησης ή όρασης, καθώς και κατ’ οίκον αναγνώσεις σε ανθρώπους που όχι μόνο δε βλέπουν, αλλά δεν μπορούν να καν να μετακινηθούν.

Μέσα σε ένα μόλις χρόνο η ανάπτυξη του Δικτύου μας απέκτησε πρωτοφανή δυναμική για να ελληνικά δεδομένα με παγιωμένες δράσεις ηχογράφησης βιβλίων σε Αττική, Ηράκλειο, Χανιά και Θεσσαλονίκη και πάνω από 2.000 εγγεγραμμένα μέλη σε όλη την Ελλάδα. Αυτό από μόνο του αποτελεί την τρανότερη απόδειξη για το τεράστιο κενό που υπάρχει στην ισότιμη προσβασιμότητα και που σε πείσμα των καιρών υπάρχουν άνθρωποι που αναγνωρίζουν το κενό αυτό και αναλαμβάνουν δράση για να το θεραπεύσουν.

Όραμά μας είναι όλοι οι συμπολίτες μας, ανεξαρτήτως ηλικίας ή ιδιαιτερότητας, να έχουν ισότιμη πρόσβαση στη λογοτεχνία και γενικότερα σε κάθε είδους ανάγνωσμα. Θεωρούμε χρέος κάθε ανεπτυγμένης κοινωνίας να έχουν όλοι οι πολίτες πραγματικά ίσες και δίκαιες ευκαιρίες. Θεωρούμε χρέος μας, αλλά και μεγάλη τιμή να δίνουμε καθημερινά τον καλύτερο μας εαυτό για να έχουν όλοι οι άνθρωποι ισότιμη πρόσβαση, στην γνώση, στην τέχνη, στην ενημέρωση, στην Παιδεία.

Για τον λόγο αυτό, το «Διαβάζω για τους Άλλους» στοχεύει να αναπτύξει όλες τις δράσεις που κρίνονται απαραίτητες προκειμένου άνθρωποι από κάθε γωνιά της Ελλάδας που ανήκουν σε κοινωνικά ευπαθείς ομάδες, να είναι ισότιμα μέλη μιας κοινωνίας της πληροφορίας που δεν αποκλείει κανένα από το αγαθό του Λόγου.

Δρ. Σωτηρία Μαρτίνου, Εκπαιδευτικός, Μέλος ΕΔΕΕΚ

Η συνεργασία της Εταιρίας Κρητικών Ιστορικών Μελετών/Ιστορικό Μουσείο Κρήτης και της Σχολικής Συμβούλου Π.Ε 70, ως καλή πρακτική, για επιμόρφωση εκπαιδευτικών-ενηλίκων, με στόχο την ανάδειξη της Τοπικής Ιστορίας από το Βυζάντιο έως το Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο και τη δημιουργία Ιστορικής Γραμμής με χρήση των Νέων Τεχνολογιών

Στην εισήγηση, θα παρουσιαστεί η εφαρμογή δράσης και καλής πρακτικής Σχολικής Συμβούλου Π.Ε. 70 και Ιστορικού Μουσείου Κρήτης. Η επιμορφωτική δράση που υλοποιήθηκε για εκπαιδευτικούς- ενήλικες επιμορφούμενους, που δίδασκαν στην Στ΄ τάξη των Δημοτικών Σχολείων της 4ης Περιφέρειας Π.Ε. Ν. Ηρακλείου το σχολικό έτος 2014-2015, πραγματοποιήθηκε σύμφωνα με το Π.Δ. 201/98, στο χώρο του Ιστορικού Μουσείου Κρήτης στις 13 Μαΐου 2015, ημέρα Τετάρτη και ώρα 12.00 έως 14.00 μ.μ. Η επιμορφωτική δράση που έγινε σε συνεργασία με την Εταιρία Κρητικών Ιστορικών Μελετών/Ιστορικό Μουσείο Κρήτης είχε θέμα: “Η τοπική Ιστορία από το Βυζάντιο έως το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.” Μετά από την παρουσίαση του Μουσείου από τους επιμελητές του, παρουσιάσαμε τη δημιουργία Ιστορικής Γραμμής αξιοποιώντας τις Νέες Τεχνολογίες και φωτογραφίες από το Μουσείο. Με τον προγραμματισμό στο περιβάλλον scratch, δώσαμε το παράδειγμα Ιστορικής Γραμμής στην εκπαιδευτική διαδικασία ως απλού τρόπου οπτικής αναπαράστασης της σχέσης μιας αφηρημένης έννοιας, του χρόνου, με την ανθρώπινη δραστηριότητα, και με υλικό που επιλέξαμε από το Ιστορικό Μουσείο. Στη συνέχεια, από εκπαιδευτικό της Περιφέρειάς, απαντήθηκαν ερωτήματα, για το πώς η ιστορική γραμμή γίνεται κατανοητή, μέσα από τα μάτια των παιδιών. Με την εισήγησή μας, θα αναδείξουμε ως καλή πρακτική τη συνεργασία Πολιτιστικών και Εκπαιδευτικών φορέων και συγκεκριμένα της Εταιρίας Κρητικών Ιστορικών Μελετών/Ιστορικό Μουσείο Κρήτης και της Σχολικής Συμβούλου Π.Ε 70, σε θέματα επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών- ενήλικων εκπαιδευομένων. Θα αναδείξουμε τη δυνατότητα αξιοποίησης υλικού του Μουσείου για εκπαιδευτικούς σκοπούς, με την ανάλογη προσαρμογή στην θεματική δημιουργίας Ιστορικής Γραμμής με υλικό τοπικής Ιστορίας και με Νέες Τεχνολογίες.

Σπαθαράκη Ανδρονίκη, Σχολική Σύμβουλος Α/θμιας Εκπ/σης

Γονεϊκή εμπλοκή ή συμπλοκή;

Μια πρόταση ενδοσχολικής επιμόρφωσης για την υιοθέτηση πρακτικών αποτελεσματικής συνεργασίας σχολείου -οικογένειας – τοπικής κοινότητας

Με την παραδοχή ότι η συνεργασία-επικοινωνία των τριών υποσυστημάτων: σχολείου-οικογένειας-τοπικής κοινότητας, γίνεται πιο αποτελεσματική, όταν μετα-τρέπεται από μονοδρομική σε αμφίδρομη και περισσότερο σύμμετρη, κρίθηκε αναγκαία η ευαισθητοποίηση των ενδιαφερομένων εκπαιδευτικών και στελεχών εκπαίδευσης στην αξιοποίηση ενός συνεργατικού μοντέλου εμπλοκής γονέων-κοινότητας: Των επικαλυπτόμενων σφαιρών επιρροής της Epstein (1985, 1992, 1995, 2001). Επομένως, η επιλογή της θεματικής της παρούσας εργασίας εδράζεται στην αισθητή ανάγκη υποστήριξης του «ανοικτού» τύπου σχολείου, που κατανοεί και τολμά να αξιοποιήσει «χωρίς φόβο αλλά με πάθος», τα πολλαπλά οφέλη της θετικής γονεϊκής εμπλοκής στην εκπαιδευτική διαδικασία.

Υπό το πρίσμα αυτό, σχεδιάσαμε και υλοποιήσαμε, σε συνεργασία με έμπειρα μέλη των συλλόγων διδασκόντων στην εκπαίδευση ενηλίκων και στην εφαρμογή καινοτόμων πρακτικών επικοινωνίας με την οικογένεια, βιωματικό εργαστήριο, διάρκειας 2- 5 ωρών, με στόχους: α) την κατανόηση της αναγκαιότητας και της αξίας της θετικής γονεϊκής εμπλοκής στη βελτιστοποίηση του εκπαιδευτικού έργου, β) τον εμπλουτισμό των στρατηγικών συνεργασίας –επικοινωνίας σχολείου – οικογένειας-κοινότητας, τόσο με την εξοικείωσή των συμμετεχόντων με τους προτεινόμενους έξι (6) τύπους γονεϊκής εμπλοκής του μοντέλου Epstein, όσο και με την επεξεργασία και παρουσίαση των δικών τους σχετικών προτάσεων, γ) την απόκτηση δεξιοτήτων συνεργατικού σχεδιασμού, ανάλογου περιεχομένου, σχεδίων δράσης, οικοσυστημικής οπτικής, προσαρμοσμένων στους «πόρους» και προτεραιό-τητες της κάθε σχολικής μονάδας και βασισμένων στα σύγχρονα θεωρητικά δεδομένα.

Πιστεύοντας ότι τόσο η θεματολογία όσο και η μεθοδολογία τής εν λόγω επιμορφωτικής μας πρότασης, αναδεικνύει και υποστηρίζει δρόμους γόνιμης συ(ν)πόρευσης στη σχολική κοινότητα, ευελπιστούμε να συνεισφέρει στον εμπλουτισμό πρακτικών επιμόρφωσης και επαγγελματικής ανάπτυξης εκπαιδευτικών καθώς και στη συνειδητοποίηση του καταλυτικού ρόλου του συλλόγου διδασκόντων στο σχεδιασμό και στην εφαρμογή της «εσωτερικής» εκπαιδευτικής πολιτικής.

Σπανάκη Ε., Εκπαιδευτικός Προσχολικής Αγωγής, PhD Ειδικής Αγωγής, αποσπασμένη στo ΚΕΔΔΥ Ηρακλείου

Πετούση Ε. , Εκπαιδευτικός Προσχολικής Αγωγής στο Ν. Ηρακλείου

Διαμαντάκη Ε. , Εκπαιδευτικός Προσχολικής Αγωγής στο Ν. Ηρακλείου

Κυριακάκη Κ., Εκπαιδευτικός Προσχολικής Αγωγής στο Ν. Ηρακλείου

Επιμορφωτικές ανάγκες Εκπαιδευτικών Προσχολικής Αγωγής αναφορικά με την αξιολόγηση της σχολικής ετοιμότητας των νηπίων

Η επιμόρφωση αποτελεί απαραίτητο συμπλήρωμα της βασικής εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών (Αραβάνης, 2007; Ξωχέλλης, 1991) και είναι σημαντικό ο εκπαιδευτικός να έχει την ευκαιρία συμμετοχής στην επιλογή θεματολογίας επιμορφωτικών δράσεων, όπου επιθυμεί να συμμετέχει (Βοζαΐτης & Υφαντή, 2008). Έτσι, η παρούσα έρευνα είχε στόχο να διερευνήσει τις ανάγκες των Εκπαιδευτικών Προσχολικής Αγωγής (ΕΠΑ) για συμμετοχή σε επιμορφωτικές δράσεις, αναφορικά με το θέμα της σχολικής ετοιμότητας των νηπίων, για την ομαλή μετάβαση τους από το Νηπιαγωγείο στο Δημοτικό Σχολείο.

Χρησιμοποιήθηκε ποιοτική μέθοδος μέσα από μελέτες περιπτώσεων. Συμμετείχαν τρεις ΕΠΑ με διαφορετικά χαρακτηριστικά (ηλικία, διδακτική εμπειρία, σχέση εργασίας, επιμόρφωση, είδος σχολικής μονάδας κα). Πραγματοποιήθηκε η συλλογή δεδομένων μέσα από συνεντεύξεις, φανερή μη συμμετοχική παρατήρηση και ημερολόγιο αναστοχασμού. Κατά την ανάλυση των δεδομένων, οι εκπαιδευτικοί εξέφρασαν την ανάγκη τους να συμμετέχουν στην επιλογή των θεμάτων στα οποία θα επιμορφώνονται, μέσα από την κριτική των χρήσιμων και μη επιμορφώσεων που έχουν ήδη λάβει, αλλά και μέσα από τις προτάσεις που έκαναν για μελλοντική επιμόρφωση. Πρότειναν τεχνικές και μεθόδους που επιθυμούν να χρησιμοποιεί ο φορέας που θα πραγματοποιεί την επιμόρφωση. Επίσης, αποκάλυψαν στάσεις και πεποιθήσεις και ανησυχίες για την επάρκεια των γνώσεών τους αναφορικά με το θέμα της ανίχνευσης κι αξιολόγησης της σχολικής ετοιμότητας του νηπίου. Εν τέλει, έκαναν αντιληπτή την ανάγκη τους για ενημέρωση στο θέμα της αξιολόγησης των νηπίων αναφορικά με τη σχολική τους ετοιμότητα, από ειδικούς επιστήμονες.

Η παρούσα έρευνα δίνει ένα σαφές μήνυμα σε όλους τους εμπλεκόμενους στην επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, για ανάγκη συμμετοχής του ίδιου του εκπαιδευτικού στην επιλογή θεματολογίας των επιμορφωτικών δράσεων.

ΕΝΟΤΗΤΑ: Ενδυνάμωση/Πρόσβαση Ευάλωτων κοινωνικών ομάδων (ΕΚΟ) (Πολυπολιτισμική Εκπαίδευση-άτομα με αναπηρία, ηλικιωμένοι, γυναίκες, νέοι κλπ)

Βλάχος Μ. Φώτιος, Παιδαγωγός – ΜΑ Εκπαιδευτικός Ενηλίκων – Δ.Υ.

Επαγγελματική Ένταξη Ενηλίκων ΑμεΑ – Η Σημασία της Ενίσχυσης των Κοινωνικών Δεξιοτήτων μέσω της Δια Βίου Μάθησης

Τα άτομα με αναπηρία είναι μια ομάδα πληθυσμού που βιώνει καταστάσεις περιθωριοποίησης, ως προς την πρόσβαση στην εκπαίδευση και στην απασχόληση. Τα ποσοστά συμμετοχής τους στην ελληνική αγορά εργασίας, είναι σημαντικά χαμηλότερα από τις υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε., ενώ η έλλειψη ολοκληρωμένων πολιτικών και μέτρων αποτελεί μια από τις κύριες αιτίες κοινωνικού αποκλεισμού. Η απασχόληση, σε συνδυασμό με την εκπαίδευση – κατάρτιση, αποτελούν τους κύριους μοχλούς κοινωνικής ενσωμάτωσης, η οποία θα διευκολυνόταν σημαντικά από τη λειτουργία συστήματος Συμβουλευτικής και Προσανατολισμού ΑμεΑ. Η παρούσα μελέτη αποτυπώνει την τρέχουσα κατάσταση στην Ελλάδα και θέτει συνοπτικά τις διαστάσεις του ζητήματος. Τα κυριότερα συμπεράσματα αφορούν στην ανάγκη ενίσχυσης του επαγγελματικού προσανατολισμού με προσαρμοσμένα προγράμματα για ενήλικα ΑμεΑ κι εξειδικευμένη υποστήριξη συμβούλων, για τη βελτίωση των επαγγελματικών και κυρίως των κοινωνικών τους δεξιοτήτων. Μεταξύ των προτάσεων καταγράφεται η δυνατότητα αξιοποίησης εκπαιδευτικών δράσεων των Κέντρων Δια Βίου Μάθησης και άλλων φορέων συνεχιζόμενης εκπαίδευσης στο πλαίσιο της συνεκπαίδευσης και συμπερίληψης για την ενεργοποίηση ενηλίκων ΑμεΑ και την επανένταξή τους στην εργασία και στο κοινωνικό σύνολο. Η επαγγελματική ενδυνάμωση μέσω της εκπαίδευσης και της Δια Βίου Μάθησης, θα έχει ως αποτέλεσμα την προσαρμογή του ατόμου, με στόχο την εύρεση και διατήρηση απασχόλησης. Σκοπός της μελέτης είναι να ευαισθητοποιήσει και να συγκεντρώσει το ενδιαφέρον στην περαιτέρω διερεύνηση των απαραίτητων για την απασχόληση δεξιοτήτων, στην εφαρμογή των κατάλληλων παρεμβάσεων για τη διασύνδεση της εκπαίδευσής με την αγορά εργασίας, με απώτερο σκοπό τη διαμόρφωση ενός μοντέλου ειδικής επαγγελματικής συμβουλευτικής υποστήριξης.

Κατερίνα Στεργίου, Κοινωνική Λειτουργός (cand.Msc στην Εκπαίδευση Ενηλίκων-ΕΑΠ), Εκπαιδεύτρια Ενηλίκων προγράμματος «Υποστήριξη Κρατουμένων» ΚΔΒΜ Χανίων

Συρμαλένια Μαζανάκη, Ψυχολόγος-MSc Κλινικής Ψυχολογίας- Γενικό Κατάστημα Κράτησης Κρήτη 1 Ν. Χανίων

Η εκπαίδευση ανάμεσα στους τοίχους

Η εκπαίδευση, αλλά και η γενικότερη ιδέα της δια βίου μάθησης αποσκοπεί μεταξύ των άλλων και στην ευημερία του ατόμου, καλείται να ικανοποιήσει την ανάγκη του ανθρώπου για την απόκτηση γνώσεων και δεξιοτήτων που θα του παρέχουν τα εφόδια να προετοιμαστεί και να αντιμετωπίσει τις διάφορες προκλήσεις της ζωής. Η συμμετοχή των έγκλειστων στα προγράμματα εκπαίδευσης της φυλακής, είναι σημαντική μιας και προετοιμάζει ψυχολογικά τον κρατούμενο να εισέλθει ομαλά στον ελεύθερο κόσμο. Η δυνατότητα παρακολούθησης ενός εκπαιδευτικού προγράμματος μέσα σ’ ένα κατάστημα κράτησης, αποτελεί διέξοδο από την μονότονη ανιαρή καθημερινότητα, όσο και από την απειλή του ιδρυματισμού για τους χρόνια κρατούμενους. Γι’ αυτό και κρίνεται ιδιαίτερα σημαντική η κινητοποίηση και η συμμετοχή των εγκλείστων σε προγράμματα επιμόρφωσης, αξιοποιώντας έτσι δημιουργικά τον ατελείωτο κενό χρόνο.

Συμμετέχοντας οι έγκλειστοι ως μέλη μιας ομάδας ενισχύεται η αυτοεικόνα τους, η αυτοεκτίμησή τους, μαθαίνουν να συνεργάζονται, να βοηθούν, να μοιράζονται κοινά βιώματα, γεγονός που βοηθά στην επιτυχία των στόχων της ομάδας, με αποτέλεσμα να νιώθουν ακόμα πιο σημαντικοί.

Το Γενικό Kατάστημα Kράτησης Κρήτη 1 του Νομού Χανιών, τα τελευταία χρόνια συνεργάζεται με φορείς Δια Βίου Μάθησης, όπως το Ίδρυμα Νεολαίας και Δια Βίου Μάθησης και το Γραφείο Δια Βίου Μάθησης του Δήμου Χανίων. Έχουν πραγματοποιηθεί προγράμματα για την εκπαίδευση αλλοδαπών στην ελληνική γλώσσα και πολιτισμό (Πρόγραμμα «ΟΔΥΣΣΕΑΣ»), σχολή γονέων, προγράμματα για την αγγλική γλώσσα καθώς και εικαστικό πρόγραμμα.

Μέσα από την προσωπική μας εμπειρία, από τις θέσεις της ψυχολόγου του φορέα καθώς και της εκπαιδεύτριας ενηλίκων στο πρόγραμμα «υποστήριξης κρατουμένων» του ΚΔΒΜ Δ. Χανίων στο Κατάστημα Κράτησης Κρήτη 1, στο πρώτο μέρος παρουσιάζεται ο θεσμός της φυλακής και το σωφρονιστικό σύστημα στην Ελλάδα, οι επιπτώσεις του εγκλεισμού, η ανάγκη για εκπαίδευση μέσα στη φυλακή (εμπειρικό κομμάτι). Στο δεύτερο μέρος αποσαφηνίζεται η αναγκαιότητα της Δια Βίου Μάθησης στη φυλακή, ο ρόλος των εκπαιδευτών ενηλίκων και οι ομάδες συμβουλευτικής. Τέλος εκφράζονται προτάσεις, συναισθήματα και όνειρα μέσα από τη ψυχή και τη φωνή των μελών της ομάδας.

Ευαγγελία Κατέρη, Διδάκτωρ Ψυχολογίας Πανεπιστημίου Κρήτης (Phd.)/ Ψυχολόγος (B.SC./ MSc.), Μέλος ΕΔΕΕΚ

Γιώργος Τσουβέλας, Υποψήφιος Διδάκτορας Ψυχολογίας/ Ψυχόλογος (MSc, MPH)

Γιώργος Νικολαίδης, Ψυχίατρος (MA, MSc, PhD), Διευθυντής της Διεύθυνσης Ψυχικής Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού

Σεξουαλική θυματοποίηση των παιδιών: Δράσεις ευαισθητοποίησης στην κοινότητα

Το πρόγραμμα «Γνωρίζω, Μιλάω, Αλλάζω» σχεδιάστηκε από τη Διεύθυνση Ψυχικής Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού και αποτέλεσε κεντρικό άξονα παρέμβασης του προγράμματος ΕΣΠΑ «Σχέδιο συνολικής ψυχοκοινωνικής παρέμβασης στην πόλη του Ρεθύμνου με στόχο την πρόληψη και αντιμετώπιση του φαινομένου της σεξουαλικής παρενόχλησης ανηλίκων». Παράλληλα με την εφαρμογή των δράσεων πρόληψης στο σχολικό πλαίσιο καταρτίστηκαν και υλοποιήθηκαν εξειδικευμένες δράσεις ευαισθητοποίησης σε εστιασμένες ομάδες επαγγελματιών που έρχονται σε επαφή με παιδιά. Μέσα από την ενδυνάμωση συνεργατικών δικτύων επαγγελματιών που έρχονται σε επαφή με τα παιδιά, αυξάνονται οι πιθανότητες τόσο για την έγκαιρη ανίχνευση όσο και την αποτροπή περιστατικών σεξουαλικής (επανα)θυματοποίησης παιδιών. Οι εξειδικευμένες δράσεις ευαισθητοποίησης είχαν ως στόχους α) την επιμόρφωση επαγγελματιών αναφορικά με θέματα σεξουαλικής θυματοποίησης παιδιών και β) την ενίσχυση και θωράκιση των επαγγελματιών με επικαιροποιημένη γνώση. Ειδικότερα, σχεδιάστηκαν δέσμες δράσεων ευαισθητοποίησης στις εξής επαγγελματικές ομάδες: παιδίατροι, εκπαιδευτικοί φυσικής αγωγής, εκπαιδευτικοί ειδικής αγωγής, ανακριτικοί υπάλληλοι και κληρικοί. Στο πλαίσιο της παρούσας ανακοίνωσης θα παρουσιαστούν οι βασικοί άξονες στους οποίους στηρίχθηκε η κάθε εξειδικευμένη δράση ευαισθητοποίησης ενώ παράλληλα θα γίνει αναφορά σε καλές πρακτικές και προβληματισμούς που αναδύθηκαν, ύστερα από την υλοποίηση των δράσεων πρόληψης.

Λιντζαροπούλου Ελένη, Εκπρόσωπος Δικτύου «Γεώργιος Ζουγανέλης»

Δίκτυο «Γεώργιος Ζουγανέλης»: Το δίκαιον της παιδείας, δράσεις για τον Πολιτισμό και την Εκπαίδευση στις Φυλακές

Αν θεωρήσουμε την γνώση ως βήμα προς την χειραφέτηση και την Ελευθερία, τότε θα πρέπει να αποδεχθούμε ως απαραίτητη την προσπάθεια εκπαίδευσης των κρατουμένων, αφού, όπως διαπιστώνουμε συχνά, οι μαθητές, ενήλικες ή μη, εμφανίζονται εγκλωβισμένοι και «κρατούμενοι» στην άγνοια, στην κοινή αδεξιότητα, την κοινωνική «αναπηρία» – ως έλλειψη βασικών εμπειριών κοινωνίας και επικοινωνίας – και την κοινή συναισθηματική ανωριμότητα.

Η εκπαίδευση στις φυλακές, καλείται να δώσει στους μαθητές, ερεθίσματα και «εμπειρίες ενηλικίωσης», απαραίτητες για την προσωπική καλλιέργεια, την ηθική συγκρότηση, τον σωφρονισμό και την συνολική ανάδειξη τους σε ολοκληρωμένες συνειδητές υπάρξεις οι οποίες θα αντιπαλέψουν αποτελεσματικά τον «νεκρό χρόνο της φυλακής», κερδίζοντας την «δεύτερη ευκαιρία ζωής», την ευκαιρία δηλαδή ομαλής επανένταξης, τόσο στην κοινωνία, όσο και στις οικογένειές τους.

Η εκπαίδευση είναι, αποδεδειγμένα , η μόνη σωφρονιστική πράξη που μπορεί να συμβάλλει σε αυτό. Είναι το «δίκαιον της παιδείας», έναντι του «δικαίου της πυγμής», του δικαίου δηλαδή του ισχυρού, το οποίο συντηρεί και αναπαράγει το έγκλημα.

Για τον στόχο αυτό πάλεψε με όλες του τις δυνάμεις ο Γιώργος Ζουγανέλης, ο οποίος, από την ίδρυση του, το 2005, και μέχρι τον αιφνίδιο θάνατό του στις 30 Ιανουαρίου 2016, υπήρξε Διευθυντής του ΣΔΕ των Φυλακών Κορυδαλλού και γραμματέας της EPEA – Hellas.

Στο όνομά του και με στόχο την δημιουργία και εμψύχωση δράσεων για τον Πολιτισμό και την Εκπαίδευση στις Φυλακές, αλλά και την υποστήριξη κρατουμένων και αποφυλακισθέντων στην συνέχιση των σπουδών τους, συνάδελφοι, φίλοι, συνεργάτες του Γιώργου και εθελοντές, ιδρύσαμε το Δίκτυο «Γεώργιος Ζουγανέλης».

Τους σκοπούς του Δικτύου, καθώς και τις προτάσεις μας για συνεργασία με κοινωνικούς, κρατικούς και εκπαιδευτικούς εταίρους, θα παρουσιάσουμε στο Συνέδριο: «Ο Τόπος Δικτυώνεται … Η Πόλη Μαθαίνει».

Μιχαήλ Μαρία, Εκπαιδευτικός Μsc, Γραμματέας Ε.Δ.Ε.Ε.Κ

Ένας νέος τρόπος ζωής: Διερευνώντας την επαγγελματική μετάβαση της συνταξιοδότησης, Μία φαινομενολογική προσέγγιση

Συναρπαστική και προκλητική, αναγκαστική ή εθελοντική, η συνταξιοδότηση αποτελεί ένα γενικό όρο που χρησιμοποιείται για να περιγράψει την ολοκλήρωση του επαγγελματικού κύκλου του ατόμου. Στο επίκεντρο της προώθησης της ενεργού γήρανσης για την αντιμετώπιση των δημογραφικών αλλαγών που αντιμετωπίζει η σύγχρονη κοινωνία, η συνταξιοδότηση αποτέλεσε σημαντικό στοιχείο στην ατζέντα της συζήτησης, γύρω από την οποία συγκροτήθηκαν μια σειρά από οργανώσεις, συλλόγους, περιοδικά και κοινωνικοασφαλιστική νομοθεσία. Παράλληλα, η μετάβαση στη συνταξιοδότηση αποτελεί σημείο καμπής στη ζωή, μία δυναμική και εξελισσόμενη διαδικασία συναισθηματικής προσαρμογής. Σκοπός της παρούσας έρευνας είναι να διερευνήσει τη διαδικασία της επαγγελματικής μετάβασης που βιώνουν πέντε εκπαιδευτικοί που συνταξιοδοτήθηκαν τα τελευταία δύο χρόνια. Η συλλογή των δεδομένων έγινε με τη χρήση ημιδομημένης συνέντευξης στο πλαίσιο της οποίας ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες να πουν: για την επαγγελματική τους ανάπτυξη, τους λόγους εξόδου από το επάγγελμά τους, τις εμπειρίες που βιώνουν από τη μετάβαση στη συνταξιοδότηση και τα μελλοντικά τους σχέδια. Η επεξεργασία και η ανάλυση των δεδομένων που συγκεντρώθηκαν πραγματοποιήθηκε με ανάλυση περιεχομένου. Τα αποτελέσματα της έρευνας ανέδειξαν τις προσωπικές εμπειρίες και τη βαθύτερη σημασία που ενέχει για τον καθένα, θέματα που άπτονται πριν τη μετάβαση στη συνταξιοδότηση, κατά την περίοδο της μεταβατικής διαδικασίας, την επαγγελματική και συναισθηματική τους ισορροπία μετά τη μετάβαση.

Αγγελική Ροσμαράκη, Κοινωνιολόγος, MSc στην Εκπαίδευση

Ο ρόλος και η αξία της φιλίας στην συναισθηματική και κοινωνική ζωή του εφήβου

Η εισήγηση αφορά μία εργασία που σκοπό έχει να διερευνήσει τον ρόλο και την αξία της φιλίας στην συναισθηματική και κοινωνική ζωή του εφήβου. Συγκεκριμένα, ως βασικούς στόχους θα εξετάσει τους τρόπους με τους οποίους ένας έφηβος προσπαθεί να επικοινωνήσει με τους φίλους του καθώς και την σημασία της φιλίας στην συναισθηματική ανάπτυξη του εφήβου. Ως επί μέρους στόχους θα έχει να συγκρίνει το ρόλο που παίζουν οι φίλοι σε αυτήν την σημαντική περίοδο της ζωής του ανθρώπου, με τον ρόλο των γονιών που επίσης είναι μοναδικός και αναντικατάστατος. Θα εξεταστεί επίσης, ο τρόπος με τον οποίο οι ομάδες των συνομηλίκων συντελούν στην κοινωνικοποίηση του εφήβου. Το δείγμα θα αποτελέσουν έφηβοι ηλικίας 15-18 ετών μαθητές και μαθήτριες Λυκείων .

Oι έφηβοι θα απαντήσουν σε δομημένο κλειστού τύπου ερωτηματολόγιο και θα τοποθετηθούν για την άποψή τους σε ό,τι αφορά την φιλία, όπως ο χρόνος που της αφιερώνουν και θέματα με τα οποία την σχετίζουν. Θα διερευνηθούν επίσης θέματα που αφορούν τις σχέσεις και την επικοινωνία με τους γονείς . Επίσης θα πουν την άποψή τους σχετικά με το σχολικό περιβάλλον στο οποίο είναι ενταγμένοι.

Στο πρώτο μέρος της εργασίας θα γίνει βιβλιογραφική ανασκόπηση και θα δοθεί το θεωρητικό υπόβαθρο με την διερεύνηση των βασικών εννοιών όπως είναι η φιλία και η εφηβεία. Στο δεύτερο μέρος θα ακολουθήσει η έρευνα με τον σκοπό και τα ερευνητικά ερωτήματα. Θα περιγραφεί η μεθοδολογία διεξαγωγής της έρευνας το δείγμα και η διαδικασία συλλογής δεδομένων, καθώς και τα αποτελέσματα της έρευνας.

ΕΝΟΤΗΤΑ: Κοινωνική καινοτομία και κοινωνική επιχειρηματικότητα

Γιάννης Σταγάκης, εκπαιδευτικός Πληροφορικής Β/μιας Εκπαίδευσης
Σύμβουλος Δημ. Κοινότητας Χανίων

Σύγχρονα Περιβάλλοντα Μάθησης για τους πολίτες των Έξυπνων Πόλεων

Οι εκπαιδευτικές προσεγγίσεις για περιβάλλοντα μάθησης που θα ανταποκρίνονται και θα προσαρμόζονται στις εκπαιδευτικές ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες του εκπαιδευομένου αποτελούν αντικείμενο έρευνας εδώ και χρόνια. Με την ενδυνάμωση της τεχνολογίας και την εξάπλωση του Παγκόσμιου Ιστού στην καθημερινότητα των πολιτών, προτάθηκαν προσεγγίσεις βασιζόμενες στην τεχνολογία του Web 2.0 που προσφέρει αλληλεπίδραση στο περιεχόμενο από και προς το χρήστη. Οι θεωρίες των Vitual Learning Environments, Personal Learning Environments, Smart Learning Environments χρησιμοποιούν την εξέλιξη της τεχνολογία και διερευνούν τις ωφέλειες αυτής στην δημιουργία προσωπικών περιβαλλόντων μάθησης, δυναμικά προσαρμόσιμα στις εκπαιδευτικές ανάγκες και ιδιαιτερότητες του εκπαιδευομένου

Η εξέλιξη των πόλεων και η υιοθέτηση έξυπνων τεχνολογιών για μέτρηση περιβαλλοντικών και κοινωνικών δεικτών των πόλεων, επιτρέπουν τη δυναμική ρύθμιση και εφαρμογή παραμέτρων που θα διευκολύνουν και θα βελτιώσουν τις συνθήκες ζωής στις σύγχρονες πόλεις(έξυπνες πινακίδες ενημέρωσης, αισθητήρες ρύθμισης κυκλοφορίας, μέτρηση ρύπων κ.α.). Επιπλέον η υιοθέτηση τεχνολογίας και ο συνδυασμός της με προσωπικά περιβάλλοντα μάθησης θα επιτρέψει την ευαισθητοποίηση των πολιτών σε σύγχρονα θέματα ζωής των πόλεων αλλά επιπλέον και σημαντικότερο θα επιτρέψουν την δια βίου μάθηση των ανθρώπων με στόχο την διαρκή βελτίωση της κοινωνικής και προσωπικής ζωής τους εντός του ιστού των σύγχρονων πόλεων.

Στην εργασίας μας κάνουμε μια μικρή ανασκόπηση εργασιών που συνδέουν τα δυο αυτά θέματα, των προσωπικών περιβαλλόντων μάθησης και των τεχνολογιών που υιοθετούνται στο πλαίσιο των έξυπνων πόλεων καθώς και διερευνούμε την δυνατότητα από την πλευρά της τοπικής αυτοδιοίκησης του Δήμου Χανίων για υιοθέτηση τεχνολογίας έξυπνων πόλεων με ταυτόχρονη ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των Δημοτών.

ΕΝΟΤΗΤΑ: Άσκηση δεξιοτήτων και ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού-Επιμόρφωση εκπαιδευτικών

Δρ. Κώτσογλου Κυριάκος, Μηχανικός Παραγωγής & Διοίκησης, MSc, PhD, Γενικός Διευθυντής Ομίλου Επιχειρήσεων Caldera, Περιφερειακός Σύμβουλος, Μέλος ΕΔΕΕΚ

Η Κρήτη στο Σταυροδρόμι της Ανάπτυξης του Ανθρώπινου Δυναμικού της – Εκπαίδευση Ενηλίκων, Δια Βίου Μάθηση

Σε μια εποχή που η κρίση ανεργίας – και αξιών – ξεπέρασε κάθε ανεκτό όριο, η απόφαση να μείνουμε απαθείς αποτελεί μια εξαιρετικά αναποτελεσματική επιλογή ή «στάση ζωής». Διανύουμε μια δύσκολη εποχή, βιώνουμε φαινόμενα και κοινωνικοπολιτικές τάσεις που δεν περιμέναμε ποτέ, όπως το “brain drain” και η εκπαίδευση των Στελεχών μας θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας συντονισμένης και υπεύθυνης εκπαιδευτικής πολιτικής, η οποία θα παρέχει διέξοδο στους νέους, που καθημερινά αποθαρρύνονται, αποπροσανατολίζονται από τους στόχους τους.

Είναι επιστημονικά ξεκάθαρο και τουλάχιστον, εκπαιδευτικά αυτονόητο, ότι ο «Άνθρωπος» ως έννοια, θα πρέπει να «επιστρέψει» στη συνείδηση, στις δράσεις και τις πολιτικές μας, ως το πιο σημαντικό κεφάλαιο των δομών, των οργανισμών, των ιδρυμάτων και της κοινωνίας μας, γενικότερα. Και με την έννοια αυτή, του κεφαλαίου, η επένδυση στην Εκπαίδευση Ενηλίκων πρέπει να αποτελέσει έναν από τους πιο βασικούς μας πυλώνες, για μια αειφόρο ανάπτυξη η οποία – εκτός των άλλων – θα στηρίζεται και στην δημιουργία – κάθε είδους – ηγετικών στελεχών, τα οποία και θα σηματοδοτήσουν την προσπάθεια ανάπτυξης, για τις δομές, τις επιχειρήσεις, την Κρήτη, την Ελλάδα…

Δε πρέπει όμως να μείνουμε μόνο στη λογική των σύγχρονων ειδικοτήτων, των ενδιαφερόντων θεματικών ενοτήτων, των εξαιρετικών εκπαιδευτών, των άριστων υποδομών, της σωστής εκπαιδευτικής μεθοδολογίας, θέλουμε – και πρέπει – όλο αυτό να το στηρίξουμε και να το συνδέσουμε με την αγορά εργασίας και την επερχόμενη 4η Βιομηχανική Επανάσταση. Δεν είμαστε διαθέσιμοι και συνοδοιπόροι μόνο για το «ταξίδι», είμαστε – και πρέπει να είμαστε – και οπαδοί του αποτελέσματος, του να βρούμε την «Ιθάκη» μας… Να σπάσουμε, τα δεσμά της ύφεσης.

Για να δανειστώ, όμως, μια φράση του Henry Ford, του ιδρυτή της γνωστής βιομηχανίας αυτοκινήτων: «…εμπόδια είναι εκείνα τα φοβερά πράγματα που βλέπει κανείς, όταν παίρνει τα μάτια του από τον στόχο». Η μάχη, είναι δύσκολη! Ποιες είναι οι δεξιότητες που θα αναπτύξουν οριζόντια τα στελέχη μας; Ομαδικότητα, Επικοινωνία, Συστηματική και Αποτελεσματική Λήψη Απόφασης, Ισότιμη Κατανομή Εργασίας, Σωστή Καθοδήγηση, Επιβράβευση, Εποικοδομητική Ανατροφοδότηση, Ηθική, Ακεραιότητα, όλα αυτά ή κάποια; Σημασία έχει, να κάνουμε βίωμά όλων των ανθρώπων μας η ρήση, «ευχήσου στον εαυτό σου, αντί για λιγότερα προβλήματα, περισσότερες δεξιότητες»…

Δρ. Κυριάκος Κώτσογλου, Μηχανικός Παραγωγής & Διοίκησης, MSc, PhD, Γενικός Διευθυντής Ομίλου Επιχειρήσεων Caldera, Περιφερειακός Σύμβουλος, Μέλος ΕΔΕΕΚ

Περιφέρεια Κρήτης – Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση 2015-2020 – Στρατηγικός Σχεδιασμός & Επιχειρησιακό Πρόγραμμα

Στο Άρθρο 5 του Συντάγματος της Ελλάδας, καθορίζεται ως υποχρέωση του κράτους, η διευκόλυνση της πρόσβασης στις πληροφορίες που διακινούνται ηλεκτρονικά, καθώς και της παραγωγής, της ανταλλαγής και της διάδοσής τους.

Στην Περιφέρεια Κρήτης μέσα από την εφαρμογή των αρχών και των παγκόσμια αναγνωρισμένων καλών πρακτικών της Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, δεσμευόμαστε για τη μέγιστη δυνατή προσπάθειά της με όραμα μια καλύτερη, ανταποκριτική Δημόσια Διοίκηση. Η εκπεφρασμένη πολιτική δέσμευση μηδενικής ανοχής ως προς την Διαφθορά και βελτιστοποίησης των παρεχομένων υπηρεσιών, θα υλοποιηθεί στην πράξη, σε συνδυασμό με μια κοινωνία ανοιχτής πληροφορίας, για τον πολίτη, τον επισκέπτη, τον επιστήμονα ή τον απλό, ανώνυμο ωφελούμενο της Κρήτης.

Το όραμα αυτό στηρίζεται πάνω σε μια σειρά στρατηγικών αξιών – στόχων, χαρακτηριστικών της Περιφέρειας Κρήτης όπως ο Εκσυγχρονισμός και η Αναδιοργάνωση της Δημόσιας Διοίκησης, η Εξωστρέφεια, η Στοχοθεσία και η Απλούστευση των Διαδικασιών και των Διοικητικών Βαρών με προφανείς συνέπειες την Μείωση της Κόστους Λειτουργίας, την Πάταξη της Γραφειοκρατίας, τη Μεγιστοποίηση της Διαφάνειας και Λογοδοσίας, αλλά απώτερο σκοπό, το πέρασμα στην Διοίκηση από τον Πολίτη για τον Πολίτη, την Πελατοκεντρικότητα και τον Συν-Κρητισμό!

Οι Στρατηγικές αυτές αξίες θα υλοποιηθούν στην πράξη μέσα από τον Επιχειρησιακό Προγραμματισμό της Περιφέρειας Κρήτης για το χρονικό διάστημα 2015-2019, προγραμματισμός ο οποίος περιλαμβάνει μια δέσμη (25) επιχειρησιακών στόχων κι αντίστοιχα (25) Ομάδων Στόχου στις οποίες συμμετέχουν τα καλύτερα στελέχη της Κρήτης.

Ανάμεσα στις δράσεις μας αυτές, η συνεχής Ανάπτυξη των Στελεχών μας μέσα από την Εκπαίδευση, το Ε.Κ.Δ.Δ.Α. και τις Τεχνολογίες των Επικοινωνιών και της Πληροφορικής, η Διάχυση των Καλών Πρακτικών μέσα στις Υπηρεσίες μας, η Συλλογή και Αξιοποίηση των Ιδεών των Ανθρώπων μας, η Διαχείριση της Πληροφορίας από Απόσταση μέσω Τηλεδιασκέψεων, η παροχή τετραψήφιου αριθμού «Ανοιχτών» Βάσεων Δεδομένων προς τον Πολίτη, η Ψηφιοποίηση όλων – αν είναι δυνατόν – των αρχείων της Περιφέρειας Κρήτης, η δημιουργία ενός διαχρονικά αναπτυσσόμενου συστήματος G.I.S. για την Κρήτη, τις υπηρεσίες και τον Πολίτη της, η δημιουργία μιας Διαδικτυακής και Φωνητικής Πύλης όπως αρμόζει στην Κρήτη, η Προτυποποίηση σε κάθε επίπεδο, η ολοκληρωτική χρήση Συστημάτων Διαχείρισης Εγγράφων και Ψηφιακών Υπογραφών, η συνεργασία με τα Τεχνολογικά Ιδρύματα της Κρήτης και η ανάδειξη της δουλειάς τους, η Ηλεκτρονική Δημοκρατία σήμερα κι αύριο!

Δρ. Στέλλα Πλάτσκου, Σχολική Σύμβουλος Εκπαιδευτικών Αγγλικής Ν. Χανίων, Μέλος ΕΔΕΕΚ

Η Επαγγελματική ανάπτυξη των εκπαιδευτικών αγγλικής της Α/θμιας και Β/θμιας Εκπαίδευσης Χανίων μέσω της Συμμετοχής τους σε Κοινότητες Μάθησης και Πρακτικής

Η παρούσα παρουσίαση εστιάζει στη δημιουργία και λειτουργία δύο κοινοτήτων μάθησης και πρακτικής εκπαιδευτικών Αγγλικής της δημόσιας, κυρίως, εκπαίδευσης στην Περιφερειακή Ενότητα Χανίων και στον τρόπο με τον οποίο η συμμετοχή των εκπαιδευτικών σε αυτές συνέβαλε στην επαγγελματική τους ανάπτυξη.

Η πρώτη κοινότητα πρακτικής, που διανύει τον τέταρτο χρόνο λειτουργίας της, συγκροτήθηκε με πρωτοβουλία της σχολικής συμβούλου καθηγητών Αγγλικής περιλαμβάνοντας ως μέλη εκπαιδευτικούς Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης που συναίνεσαν στη δημιουργία μιας ομάδας με στόχους επαγγελματικής ανάπτυξης και κύριο εργαλείο την μεταξύ των μελών ηλεκτρονική αλληλογραφία. Η λειτουργία της δεύτερης, η οποία αποτελεί μέρος ενός προγράμματος εξ αποστάσεως επιμόρφωσης με πανελλήνια εμβέλεια που εποπτεύεται από το Ε.Κ.Π.Α., εκτείνεται σε δύο σχολικά έτη. Απαρτίζεται από εκπαιδευτικούς Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης μόνο, και έχει ως αντικείμενο το Πρόγραμμα Εκμάθησης της Αγγλικής σε Πρώιμη Παιδική Ηλικία (Π.Ε.Α.Π.).

Εξετάζονται οι ανάγκες και διεργασίες που οδήγησαν στη δημιουργία της κάθε κοινότητας πρακτικής ξεχωριστά, ο τρόπος σχηματισμού τους, οι στόχοι τους, τα διαφορετικά εργαλεία που χρησιμοποιούν και ο τρόπος λειτουργίας τους, το είδος δραστηριοτήτων των συμμετεχόντων σε αυτές, τα μέχρι τώρα αποτελέσματα από τη λειτουργία τους και οι προοπτικές τους για το μέλλον.

Τέλος, επιχειρείται η εξαγωγή συμπερασμάτων από τη μέχρι τώρα λειτουργία των δύο αυτών κοινοτήτων μάθησης και πρακτικής, καθώς και μια αποτίμηση της συνεισφοράς τους στην επαγγελματική ανάπτυξη των μελών τους.

Σπανάκη Ε, Εκπαιδευτικός Προσχολικής Αγωγής, PhD Ειδικής Αγωγής, αποσπασμένη στο ΚΕΔΔΥ Ηρακλείου

Ράπτης Ι.,Εκπαιδευτικός Δημοτικής Εκπαίδευσης στο Ν. Ηρακλείου

Καλούση Μ, Εκπαιδευτικός Δημοτικής Εκπαίδευσης στο Ν. Ηρακλείου

Επαγγελματική ικανοποίηση, επαγγελματική εξουθένωση και επαγγελματικό άγχος εκπαιδευτικών

Σημαντικό κομμάτι της εκπαιδευτικής διαδικασίας αποτελεί η επαγγελματική ικανοποίηση του εκπαιδευτικού, καθώς επηρεάζει την αποδοτικότητα, τη συνέπεια και τη δημιουργικότητά του (Κάντας, 2009). Γενικά, η εργασιακή ικανοποίηση εξαρτάται από τις στάσεις, τις αξίες και τα κίνητρα δουλειάς του εκπαιδευτικού (Μυλωνά, 2005). Παράγοντες οργανωτικοί, ατομικοί, κοινωνικοί, περιβαλλοντικοί και πολιτισμικοί, ενδογενείς κι εξωγενείς επηρεάζουν και καθορίζουν τα επίπεδα επαγγελματικής ικανοποίησης των εκπαιδευτικών (Κάντας, 1998; Sharma & Jyoti, 2009). Η επαγγελματική ικανοποίηση παίρνει θέση στον αντίποδα του επαγγελματικού στρες. Οι Davis & Wilson (2000) υποστηρίζουν ότι όταν υπάρχει υψηλή επαγγελματική ικανοποίηση, υπάρχει αντίστοιχα χαμηλό επαγγελματικό στρες.

Από την άλλη πλευρά, η επαγγελματική εξουθένωση χρησιμοποιείται για την περιγραφή της ψυχοσωματικής κατάστασης και εργασιακής απόδοσης ενός προσώπου ενταγμένου στην παραγωγική διαδικασία. Προσωπικοί κι οργανωτικοί παράγοντες και παράγοντες συναλλαγής διαδραματίζουν το ρόλο τους στην επαγγελματική εξουθένωση (Δημητρόπουλος, 1998). Οι αλλαγές που έχουν επέλθει στην κοινωνία, οι νέες τεράστιες προκλήσεις επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό τον εκπαιδευτικό ως άνθρωπο. Έρευνες έχουν δείξει ότι το φαινόμενο της εξουθένωσης συνδέεται με τον τρόπο και την αιτία που ένας εκπαιδευτικός εισέρχεται στο επάγγελμα, από τις δυνατότητές του και τις προσδοκίες, από ατομικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες.

Συμπληρωματικά, το επάγγελμα του εκπαιδευτικού θεωρείται ένα από τα πιο στρεσογόνα επαγγέλματα γεγονός που οδηγεί πολύ συχνά τους εκπαιδευτικούς σε επαγγελματική εξουθένωση (Παππά, 2006). Υπάρχουν, όμως, κάποιες στρατηγικές αντιμετώπισης της επαγγελματικής εξουθένωσης και του επαγγελματικού άγχους (Αναγνωστόπουλος & Παπαδάτου, 1999) και είναι σημαντικό οι εκπαιδευτικοί να ενημερωθούν για την αντιμετώπιση τους, έτσι ώστε να μπορέσουν να διαχειριστούν τα αρνητικά συναισθήματά τους και να διασφαλίσουν καλύτερη ποιότητα επαγγελματικού βίου.

Γιάννης Ιερωνυμάκης, PhD Πανεπιστημίου Κρήτης
Βαθμός εξοικείωσης των Σχολικών Συμβούλων με την εκπαίδευση ενηλίκων στο πλαίσιο της επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών

Λέξεις κλειδιά: Σχολικός Σύμβουλος, επιμόρφωση, εκπαίδευση ενηλίκων

Στο πλαίσιο της επιμορφωτικής διαδικασίας ο Σχολικός Σύμβουλος καλείται να υιοθετήσει πρακτικές που συνυπολογίζουν την παράμετρο της ενηλικιότητας των εκπαιδευτικών. Κατά συνέπεια, εγείρεται το ερώτημα αν και κατά πόσο είναι εξοικειωμένος ως επιμορφωτής με τη φιλοσοφία της εκπαίδευσης ενηλίκων. Κριτήρια ‘’εξοικείωσης’’ θεωρούνται, πρώτον, οι απόψεις των Συμβούλων ως προς τη σημασία της εκπαίδευσης ενηλίκων και, δεύτερον, οι γνώσεις και εμπειρίες τους στο συγκεκριμένο αντικείμενο.

Το θεωρητικό πλαίσιο της εργασίας μας εδράζεται στις θεωρίες μάθησης και εκπαίδευσης των ενηλίκων, εστιασμένο στα χαρακτηριστικά των ενηλίκων, στις προϋποθέσεις μάθησής τους και στα αντίστοιχα εμπόδια που αντιμετωπίζουν, στην προσωπικότητα του εκπαιδευτή και στη γενικότερη φιλοσοφία των επιμορφωτικών προγραμμάτων που απευθύνονται σε ενήλικες.

Για τις ανάγκες της έρευνας διερευνήθηκε ένα δείγμα δεκαπέντε Σχολικών Συμβούλων Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης της Περιφέρειας Κρήτης μέσα από ημιδομημένες συνεντεύξεις.

ΕΝΟΤΗΤΑ: Νέες τεχνολογίες-Δίκτυα Μάθησης-Έξυπνες/Πράσινες Πόλεις

Μιχαήλ Γ. Κουνελάκης, Διδάκτωρ Ηλεκτρονικός Μηχανικός & Μηχανικός Η/Υ-Καθηγητής Πληροφορικής Δ/θμιας Εκπαίδευσης Νομού Χανίων

Σοφία-Χρυσή Μ. Δρακακάκη, Καθηγήτρια Πληροφορικής Α/θμιας Εκπαίδευσης Νομού Χανίων

Οι διαδικτυακές υπηρεσίες ελεύθερης πρόσβασης (Google apps) ως μέσο ένταξης των ενηλίκων στην νέα διαδικτυακή εποχή: η περίπτωση του Ιστολογίου

Είναι κοινά αποδεκτό το γεγονός ότι δραστηριοποιούμαστε σε μία διαδικτυακή εποχή που χαρακτηρίζεται από μία πληθώρα εφαρμογών και υπηρεσιών που μπορούν να μας βοηθήσουν να μετασχηματίσουμε πολλές από τις καθημερινές μας διεργασίες με ένα πιο σύγχρονο ψηφιακό τρόπο. Σε αυτό το περιβάλλον ο σύγχρονος ενήλικας καλείται και πρέπει να συμμετάσχει, όχι μόνο για να μην παραμείνει «ψηφιακά αναλφάβητος» αλλά κυρίως για να κατανοήσει τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να χρησιμοποιήσει τις δυνατότητες του διαδικτύου (Internet) για να δηλώσει κοινωνικά ενεργός.

Παρόλα αυτά ο σύγχρονος ενήλικας, και κυρίως αυτός που βρίσκεται στη μέση ηλικία, χαρακτηρίζεται από την έλλειψη ψηφιακών-διαδικτυακών γνώσεων και δεξιοτήτων, παγιωμένους αλλά ξεπερασμένους πλέον τρόπους μάθησης και αυτομάθησης και επιπλέον διακατέχεται από τεχνοφοβία. Οι παράγοντες αυτοί είναι δυνατόν να εμποδίσουν τον ενήλικα να συμμετάσχει στα νέα δρώμενα της ψηφιακής εποχής και να τον αποξενώσουν από τις υπόλοιπες πιο ενεργές ψηφιακά κοινωνικές ομάδες. Επίσης όμως δεν γνωρίζει ότι πολλές από τις διαθέσιμες υπηρεσίες του διαδικτύου έχουν δημιουργηθεί για να βοηθήσουν ακόμα και τον πλέον αρχάριο χρήστη να γευτεί τη μαγεία του διαδικτύου και μάλιστα μέσω πολύ φιλικών και εύχρηστων περιβαλλόντων διεπαφής (interfaces) που δεν απαιτούν ιδιαίτερη πρότερη γνώση και δεξιότητες αλλά μόνο διάθεση και μία μικρή καθοδήγηση.

Η εργασία αυτή αναφέρεται στις εφαρμογές ελεύθερης πρόσβασης της Google, γνωστές ως Google Applications με έμφαση στα Ιστολόγια (Blogs) και στους τρόπους με τους οποίους ένας ενήλικας μπορεί να τις χρησιμοποιήσει για να ανακαλύψει, να μάθει, να ψυχαγωγηθεί, να αυτοπροβληθεί και φυσικά να επικοινωνήσει με άλλους συνανθρώπους του.

Μπουράκη, Καλλιόπη, Πληροφοριακός (Msc), Eπιστημ. Συνεργάτης Πολυτεχνείου Κρήτης

Ψηφιακές Δράσεις και Αντιδράσεις Ενηλίκων

Τα τελευταία χρόνια οι τεχνολογίες πληροφορίας και επικοινωνίας (ΤΠΕ) αποτελούν αναμφισβήτητα αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής ζωής. Στην προσπάθεια να μειωθεί το τεράστιο ψηφιακό φάσμα και να αποφευχθεί το φαινόμενο του ψηφιακού αναλφαβητισμού ολοένα και περισσότεροι είναι εκείνοι που αποζητούν την ανάπτυξη δεξιοτήτων χρήσης των νέων τεχνολογιών.

Οι ενήλικες ως ψηφιακοί μετανάστες και όχι ψηφιακοί ιθαγενείς, όπως τα παιδιά, άλλοτε φοβούνται να χρησιμοποιήσουν τα τεχνολογικά μέσα και τα αρνούνται πεισματικά θεωρώντας ότι μπορούν να τα καταφέρουν χωρίς αυτά και άλλοτε, οι πιο τολμηροί, προσπαθούν να ενταχθούν στην ψηφιακή εποχή, ακολουθώντας προγράμματα επιμόρφωσης ενηλίκων.

Στην παρούσα εργασία γίνεται μία καταγραφή και ανάδειξη των αντιδράσεων ενηλίκων στην πρώτη τους επαφή με απλές διαδικτυακές εφαρμογές. Πρόκειται για ένα τμήμα του Κέντρου Διά Βίου Μάθησης του Δημού Πλατανιά που αποτελείται από άτομα διαφόρων μορφωτικών επιπέδων, το οποίο στα πλαίσια του μαθήματος “Διαδικτυακά Εργαλεία και Υπηρεσίες στην Καθημερινή Ζωή” ασχολήθηκε με χρήσιμες εφαρμογές του διαδικτύου.

Αποτυπώνονται οι αντιδράσεις των ενηλίκων που συμμετείχαν στο τμήμα αντιλαμβανόμενοι πως το διαδίκτυο ως Παγκόσμια Βιβλιοθήκη Πληροφοριών και Υπηρεσιών μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τον άνθρωπο στην εργασία του αλλά και γενικότερα στην καθημερινότητα του, ως μέσο κάλυψης των αναγκών για επικοινωνία, ενημέρωση, ψυχαγωγία, απόκτηση νέων γνώσων σε διάφορα γνωστικά αντικείμενα και τέλος ως μέσο αναζήτησης πληροφοριών.

ΕΝΟΤΗΤΑ: Κέντρα Διά Βίου Μάθησης Δήμων (ΚΔΒΜ)-Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης Περιφερειακών Ενοτήτων (ΚΕΚΑΠΕ)

Εμπειρίες και μελέτες περίπτωσης εφαρμογής δράσεων Δήμων και Περιφερειακών Ενοτήτων

Κατάρτιση Τουρισμός

Θεοδώρου Τριανταφυλλιά και Γιώργος Μπαγάκης, Μονάδα Μεθοδολογίας Πολιτικών και πρακτικών επιμόρφωσης, Τμήμα Κοινωνικής και Εκπαιδευτικής Πολιτικής, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου (Κόρινθος), Μέλος ΕΔΕΕΚ

Τα Κέντρα Διά Βίου Μάθησης ως εργαλείο ανάπτυξης της τοπικής κοινωνίας

Η εργασία αποτελεί μια πρώτη επισκόπηση του έργου των Κέντρων Δια Βίου Μάθησης(ΚΔΒΜ)στην τοπική κοινωνία της Κορινθίας. Σκοπός της έρευνας ήταν πιο συγκεκριμένα η διερεύνηση των υπηρεσιών που παρέχονται στους εκπαιδευομένους για την ανάπτυξη δεξιοτήτων και δυνατοτήτων, την ενίσχυση των ικανοτήτων τους, ακόμα και την αναβάθμιση των προσόντων τους με βάση τις ανάγκες τους. Χρησιμοποιήθηκε το ερωτηματολόγιο του Ινστιτούτου Διά Βίου Μάθησης (ΙΝΕΔΙΒΙΜ) για την αξιολόγηση των υπηρεσιών του. Στην έρευνα συμμετείχαν 3 ΚΔΒΜ (ΚΔΒΜ Δήμου Σικυωνίων, ΚΔΒΜ Δ. Κορινθίων, ΚΔΒΜ Δ. Νεμέας) με 5 τμήματα και διαφορετικά γνωστικά αντικείμενα (νέες τεχνολογίες – πληροφορική, ξένες γλώσσες για τον τουρισμό και ανακύκλωση – κομποστοποίηση).Από την ανάλυση των αποτελεσμάτων αναδείχτηκε μεγάλο ενδιαφέρον των εκπαιδευόμενων και θετική στάση τους στη Δια Βίου Μάθηση μέσα από τη βιωματική εμπειρία, την ανάπτυξη δεξιοτήτων και κινήτρων για περαιτέρω εκπαίδευση, την ικανοποίηση της τρίτης ηλικίας που βρίσκει διέξοδο, τη συμμετοχή ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων (ΕΚΟ) σε προγράμματα, την ανάγκη για κοινωνική προσφορά, εθελοντισμό ή τη διαχείριση του ελεύθερου χρόνου με την εύρεση ενός χόμπι, ιδιαίτερα για τις άνεργες γυναίκες 45+. Η διερεύνηση αποτύπωσε επίσης την έλλειψη ενημέρωσης για τα Κέντρα Δια Βίου Μάθησης, την έλλειψη κατάλληλων χώρων για τη διεξαγωγή των μαθημάτων, την έλλειψη επικοινωνίας, τόσο των αντικειμένων που προσφέρονται δωρεάν, όσο και των αποτελεσμάτων της εκπαίδευσης, τη σημαντικότητα της κοινωνικής δικτύωσης για την τοπική κοινωνία, την έλλειψη προβολής των καλών πρακτικών σε τοπικό επίπεδο, την ανάγκη για δημιουργία καλλιτεχνικών τμημάτων όπως θέατρο, μουσική ή την ανάδειξη δραστηριοτήτων συνδεδεμένων με τον τόπο όπως ψάρεμα. Επίσης, παρατηρήθηκε μια αρνητική προδιάθεση προς το έργο των κέντρων δια βίου μάθησης, λόγω άσχημης προσωπικής εμπειρίας ή λόγω αντιλήψεων για αδιαφάνεια στα κριτήρια επιλογής.

Δρ Μαρία Αθανασέκου, Ιστορικός Τέχνης

Διδάσκοντας Ιστορία Τέχνης στους ενήλικες: Εμπειρίες στο πλαίσιο της Διά Βίου Μάθησης

Ανάμεσα σε άλλα αντικείμενα, στα Κέντρα Διά Βίου Μάθησης διδάσκεται και η Ιστορία Τέχνης, ένα μάλλον σχετικά άγνωστο αντικείμενο στο πολύ ευρύ κοινό.

Το μάθημα απευθύνεται σε άτομα με ποικίλες γνωστικές αφετηρίες, με μόνη προϋπόθεση το ενδιαφέρον και τη διάθεση να ταξιδέψουν μέσα από το χρώμα, τις εικόνες και τις ιστορίες της τέχνης. Μέσα σε μικρό διάστημα επιχειρείται η εξοικείωση τους με τα καλλιτεχνικά ρεύματα και η ένταξή των έργων στο ιστορικό πλαίσιο της εποχής τους.

Ο Βαν Γκογκ είχε πει ‘πόσο πλούσια είναι η τέχνη, φτάνει μόνο κανείς να θυμηθεί όλα όσα έχει δει και δεν θα είναι ποτέ κενός από σκέψεις. Δεν θα είναι ποτέ πραγματικά μόνος’. Και είναι η μοναξιά που οδηγεί πολλές φορές τα βήματα των ενηλίκων πίσω στις αίθουσες ή η αξιοποίηση του πολύ ελεύθερου χρόνου τους, μιας και η συντριπτική πλειοψηφία απαρτίζεται από συνταξιούχους ή άνεργους.

Η εργασία αυτή θα πραγματευτεί εμπειρίες από τον ορίζοντα υποδοχής του μαθήματος της Ιστορίας Τέχνης στο πλαίσιο της διά βίου μάθησης, θα συζητήσει τους λόγους της ανταπόκρισης και θα επιχειρήσει προτάσεις ώστε να καταστεί ακόμη εποικοδομητικότερη η επιμόρφωση των ενηλίκων. Επίσης, θα καταδείξει τη σπουδαιότητα της για την τοπική κοινωνία, τη σημασία ανάπτυξης ενός δικτύου μάθησης και πολιτισμού και πως αυτά συμβάλλουν στη δημιουργία μιας κοινότητας ενεργών και δημιουργικών πολιτών.

Μέσα από την περιήγηση στο χρόνο και την τέχνη, οι συμμετέχοντες γνωρίζονται μαζί της και συνήθως αναπτύσσεται ένας ισχυρός δεσμός που διαρκεί διά βίου.

Αρκούδη-Βαφέα Αικατερίνη, M.A in Adult Education, Δ/ντρια ΙΕΚ Λήμνου

Ρηγάκη Αναστασία, M.A in Adult Education, Πειραματικό Γυμνάσιο Παν/μίου Κρήτης

Καλές πρακτικές μη τυπικής μάθησης στις δομές της Δευτεροβάθμιας και της Μεταδευτεροβάθμιας Επαγγελματικής Εκπαίδευσης

Στο περιθώριο της τυπικής εκπαίδευσης στις δομές της Δευτεροβάθμιας και της Μεταδευτεροβάθμιας Επαγγελματικής Εκπαίδευσης λαμβάνει χώρα μια πολύ σημαντική διεργασία που συχνά περνά απαρατήρητη, αυτή της μη τυπικής μάθησης.

Η εργασία αυτή παρουσιάζει καλές πρακτικές μη τυπικής μάθησης που έχουν εφαρμοστεί στις δύο αυτές βαθμίδες εκπαίδευσης και αναλύει τις ομοιότητες και τις διαφορές τους. Οι πρακτικές αυτές αφορούν την μη τυπική μάθηση στα πεδία της κοινωνικής προσφοράς, της πολιτιστικής ταυτότητας, της κοινωνικής ενδυνάμωσης (και στις δύο διαστάσεις της: της ομάδας και του ευρύτερου κοινωνικού συνόλου), της αλληλεγγύης καθώς και της καλλιέργειας της Ευρωπαϊκής ταυτότητας των μαθητών και εκπαιδευομένων.

Από την σκοπιά των εκπαιδευτών/καθηγητών και εμψυχωτών αυτών των δραστηριοτήτων δίνουμε απαντήσεις στα εξής ερωτήματα έχοντας πάντα στο νου μας ότι ο δάσκαλος δεν είναι μόνο πομπός γνώσεων αλλά πρώτιστα παιδαγωγός και διαμορφωτής ψυχών και στάσεων ζωής:

Τι είδους μαθητές θέλουμε? Τι ανθρώπους θέλουμε να βγάλουμε στην κοινωνία? Τι κάνουμε για αυτό? Πώς το πετυχαίνουμε? Το πετυχαίνουμε?

Δίνοντας απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά και εντοπίζοντας τις αδυναμίες και τα σημεία υπεροχής που πηγάζουν τόσο από τους εμπλεκόμενους όσο και από το κοινωνικό και μαθησιακό περιβάλλον μέσα στο οποίο ενεργούν, γίνεται μια καταγραφή από προτάσεις για καλές πρακτικές μη τυπικής εκπαίδευσης οι οποίες μπορούν να εφαρμοστούν με επιτυχία και σε άλλες αντίστοιχες δομές εκπαίδευσης.

Δήμητρα Καλλιβρετάκη, Οικονομολόγος, Διευθύντρια ΙΕΚ Αποκορώνου

Άννα Μαραγκουδάκη, Υπάλληλος Δήμου Αποκορώνου, Υπεύθυνη Δια Βίου Μάθησης Δήμου

Άννα Τσίγκου, Εκπαιδεύτρια Ενηλίκων

Πώς η γνώση επηρεάζει τη ζωή μας; Η περίπτωση του ΙΕΚ Αποκορώνου

Η ικανότητα των ατόμων και των τοπικών κοινωνιών να επωφεληθούν από την αναδυόμενη οικονομία της γνώσης εξαρτάται κυρίως από το ανθρώπινο κεφάλαιο και συγκεκριμένα από την εκπαίδευση και τις ικανότητές του. Ο ΟΟΣΑ ορίζει το ανθρώπινο κεφάλαιο ως «γνώσεις, δεξιότητες, ικανότητα και γνωρίσματα που διαθέτουν τα άτομα, τα οποία μπορούν να διευκολύνουν τη δημιουργία προσωπικής, κοινωνικής και οικονομικής ευημερίας». Ένας από τους πιο σημαντικούς τρόπους ανύψωσης του επιπέδου του ανθρώπινου κεφαλαίου είναι η εκπαίδευση και η κατάρτιση.

Η επαγγελματική εκπαίδευση παρέχει και αναβαθμίζει τις δεξιότητες που απαιτούνται στη σύγχρονη αγορά εργασίας. Η σχέση μεταξύ ανθρώπινου κεφαλαίου και κατάρτισης ανθρώπινου δυναμικού είναι μία σχέση αλληλένδετη με την τοπική και κοινωνική ανάπτυξη.

Τα Ινστιτούτα Επαγγελματικής Κατάρτισης παρέχουν υψηλού επιπέδου αρχική επαγγελματική κατάρτιση σε αποφοίτους δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Απώτερος σκοπός είναι η απορρόφηση των εργαζομένων από την αγορά εργασίας. Το Δημόσιο ΙΕΚ Αποκορώνου ξεκίνησε τη λειτουργία του το 2015 με αντικείμενα φοίτησης που αφορούν τον πρωτογενή και τριτογενή τομέα που ανθίζει στην περιοχή.

Στόχος της παρούσας ανακοίνωσης είναι να αναδειχθεί ο ρόλος του ΙΕΚ Αποκορώνου ως μία σημαντική επένδυση στην εκπαίδευση με αποτέλεσμα την αύξηση της παραγωγικής ικανότητας και την ανάπτυξη της οικονομίας της ευρύτερης περιοχής. Για το σκοπό αυτό θα παρουσιαστούν τα αποτελέσματα της ποσοτικής έρευνας που έγινε στους εκπαιδευόμενους και στους εκπαιδευτές του ΙΕΚ Αποκορώνου για να καταγραφούν οι απόψεις τους για την συμβολή της δομής στην ανάπτυξη των επαγγελματικών τους δεξιοτήτων και στην βελτίωση της θέσης τους στην αγορά εργασίας.

Τριανταφύλλου Γεώργιος, Διευθυντής Κε.Δι.Βι.Μ, KappaStudies, PhD. cand.

Επαγγελματική – Τεχνική Εκπαίδευση και Κατάρτιση: Η μεταβολή του προφίλ του σπουδαστή επαγγελματικής κατάρτισης από το 2010 έως σήμερα

Η δια βίου εκπαίδευση είναι μια έννοια και ένα ιδανικό που αποκτά ουσία μόνο όταν εφαρμοστεί στην πράξη (Peter Jarvis: Συνεχιζόμενη Εκπαίδευση και Κατάρτιση)

Τι είναι όμως αυτό που ωθεί τα άτομα να υιοθετούν τη νοοτροπία της δια βίου εκπαίδευσης; Μέχρι σήμερα γνωρίζαμε ότι η ραγδαία τεχνολογική εξέλιξη, η μετάλλαξη του εργασιακού περιβάλλοντος, οι μετακινήσεις πληθυσμών σε αναπτυγμένα κράτη, οδηγούσε κυρίως τα άτομα στην συνεχιζόμενη εκπαίδευση, σε όλες δηλαδή τις μαθησιακές ευκαιρίες που δίδονται μετά την υποχρεωτική εκπαίδευση (Venables)

Για τους πιο ρομαντικούς η συνεχιζόμενη εκπαίδευση αποτελεί ανάγκη για εσωτερική πληρότητα και συνεχή αναζήτηση της γνώσης μέσα από διαδικασία αυτοολοκλήρωσης (P. Kotler-Μarketing-Management)

Πως όμως αλήθεια η οικονομική κρίση στην Ελλάδα από το 2010 έως σήμερα έχει τροποποιήσει το προφίλ του σπουδαστή της δια βίου μάθησης; Οι σπουδαστές συνεχίζουν περαιτέρω σπουδές στο αρχικό τους αντικείμενο ή αλλάζουν τελείως πεδίο μάθησης;

Από το 2000 μέχρι το 2010 το προφίλ των σπουδαστών του ΚΕΔΙΒΙΜ Kappa Studies στο Ηράκλειο Κρήτης ήταν ένα ποσοστό 88% ατόμων που είχαν ολοκληρώσει τις εγκύκλιες σπουδές τους, ένα 11% άτομα που είχαν διακόψει τις σπουδές τους στα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα και το 1% ήταν απόφοιτοι ΑΤΕΙ

Από το 2010 έως σήμερα σε ένα δείγμα 456 σπουδαστών παρατηρείται μια άρδην μεταβολή των παραπάνω χαρακτηριστικών. Από τα υπάρχοντα στοιχεία προκύπτει ότι ένα 39% έχει ολοκληρώσει τις εγκύκλιες σπουδές του, ένα 21% διακόπτει τις σπουδές σε ΤΕΙ & ΑΕΙ, το 18% είναι απόφοιτοι ΤΕΙ, το 15% απόφοιτοι ΑΕΙ ενώ το 7% κατέχει μεταπτυχιακούς τίτλους.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ενώ στο διάστημα 2000-2010 ο μέσος όρος ηλικίας ήταν τα 23 έτη, στην δεύτερη περίπτωση ο μέσος όρος ανέρχεται στα 28-29 έτη.

Τα παραπάνω είχαν ως αποτέλεσμα να ανέλθει το μορφωτικό επίπεδο των σπουδαστών, η διδασκαλία των καθηγητών να εμπλουτιστεί με σύγχρονα εποπτικά μέσα, οι καθηγητές να παρακολουθήσουν σεμινάρια εκπαίδευσης εκπαιδευτών και να καλύπτεται μεγαλύτερος όγκος εκπαιδευτικής ύλης από πριν.

Οι νέοι σπουδαστές, με τα πρωτόγνωρα για εμάς χαρακτηριστικά τους, ήταν απόφοιτοι πανεπιστημίων που είχαν εισέλθει στον επαγγελματικό στίβο σε μια χρονικά άτυχη συγκυρία, αυτή της οικονομικής κρίσης. Oπότε η ισχυρή οικονομική ανάγκη έχει κυρίαρχο ρόλο στην νέα εκπαιδευτική τους επιλογή ( Hiemstra & Sisco (1990: 172-173). Η οικονομική δυσχέρεια, η αναζήτηση νέου επαγγελματικού διεξόδου και η ανακάλυψη μιας κλίσης σε λανθάνουσα κατάσταση, οδήγησε νέους πολιτικούς μηχανικούς, γεωπόνους, σκηνοθέτες, μεταπτυχιακούς στη βιοχημεία, αποφοίτους διοίκησης επιχειρήσεων, λογιστές, αποφοίτους δομικών έργων, φιλοσοφικής και πολιτικών επιστημών να σπουδάσουν την τέχνη της μαγειρικής, ζαχαροπλαστικής και διεύθυνσης ξενοδοχείου. Έτσι δεν αναφερόμαστε στον ορισμό της συνεχιζόμενης εκπαίδευσης (PeterJarvis: Συνεχιζόμενη Εκπαίδευση και Κατάρτιση) αλλά σε αυτόν της δια βίου εκπαίδευσης με την ευρεία έννοια.

ΕΝΟΤΗΤΑ: Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας. Περιπτωσιακές μελέτες διαχείρισης εμπειριών-κρίσεων, εφαρμογή δράσεων-δραστηριοτήτων ως καλών πρακτικών

Έλσα Δαλαμπύρα (Δικηγόρος- Εκπαιδεύτρια Ενηλίκων)

Δρ. Μαρία Κωνσταντινίδου, (ΜA & Med) Χοροθεραπεύτρια, Εκπαιδεύτρια Εκπαιδευτών κι Εκπαιδεύτρια Ενηλίκων, Διευθύντρια 1ου ΣΔΕ Θεσσαλονίκης

Ευφροσύνη Λιάνα, Εκπαιδευτικός

«Βιωματική Μάθηση και Εργατικό Δίκαιο στην Εκπαίδευση Ενηλίκων – Μία πρακτική εφαρμογή στο 1ο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας Θεσσαλονίκης»

Η σύγχρονη οικονομική και κοινωνική συγκυρία έχει οδηγήσει μεγάλο μέρος του ενήλικου πληθυσμού είτε σε ανεργία, είτε σε εργασία με μειωμένες, για τους εργαζόμενους, αξιώσεις. Η διδασκαλία του Εργατικού Δικαίου αποτελεί αναμφισβήτητα μία αναγκαιότητα αλλά και μία πρόκληση, καθώς ο εκπαιδευτής ενηλίκων έχει να αντιμετωπίσει ένα κοινό δύσπιστο, με στερεοτυπικές αντιλήψεις, πολλές από τις οποίες έχουν δημιουργηθεί από τις δικές τους εμπειρίες ή τις εμπειρίες των κοντινών τους προσώπων.

Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η χρήση βιωματικών ενεργητικών τεχνικών και δράσεων, που στοχεύουν στην ευαισθητοποίηση των ενήλικων εκπαιδευομένων σε θέματα Εργατικού Δικαίου, την ενίσχυση ψυχοκοινωνικών δεξιοτήτων που μπορούν να οδηγήσουν σε μία μετασχηματίζουσα αντίληψη, που θα άρει τους δισταγμούς, τα εσωτερικά εμπόδια και τις αντιστάσεις τους. Το πρόγραμμα εφαρμόστηκε σε 20 εκπαιδευομένους του 1ο Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας Θεσσαλονίκης και σχεδιάστηκε από την καταγραφή των στάσεων και απόψεων των εκπαιδευομένων για θέματα Εργατικού Δικαίου, όπως το ύψος των αποδοχών τους, το ωράριο εργασίας τους κλπ. Η διάρκεια του προγράμματος είναι 12 διδακτικές ώρες στη διάρκεια 2 μηνών, στα πλαίσια του Κοινωνικού Γραμματισμού. Τα αποτελέσματα της παρούσης εργασίας συγκλίνουν αφενός στην αντίληψη ότι για το μετασχηματισμό της εργασιακής νοοτροπίας απαιτείται στοχευμένη παρέμβαση μεγάλου χρονικού διαστήματος, η οποία πιθανόν προϋποθέτει αλλαγή και στο ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον, αφετέρου ότι με την ενεργητική συμμετοχή στην εκπαιδευτική διαδικασία μπορεί να δοθούν ερεθίσματα για την ενίσχυση της κοινωνικής ευθύνης και την άρση των στερεοτύπων.

Μενιουδάκη Ελένη – Ευανθία, Μαθηματικός, Msc

Σιδηρόπουλος Νικόλαος, Μαθηματικός, Msc, Phd

Διδασκαλία των αναλογιών στα ΣΔΕ

Η έννοια της αναλογίας με τις διάφορες εκφάνσεις της (αναλογία ευθύγραμμων τμημάτων, αναλογία αριθμών, ποσοστά) συναντάται καθημερινά μέσα αλλά και έξω από την αίθουσα διδασκαλίας. Στην καθημερινότητά μας, όταν θέλουμε να συγκρίνουμε δύο μεγέθη, όταν ψωνίζουμε, όταν μιλάμε για οικονομικές πράξεις, χρησιμοποιούμε τις αναλογίες. Ενστικτωδώς τις χρησιμοποιούμε ακόμα και όταν επιλέγουμε ένα σχήμα ή ένα προιόν ανάμεσα σε άλλα, επιλέγοντας από τη συσκευασία του, κάτι που οι καλλιτέχνες και οι διαφημιστικές εταιρίες γνωρίζουν πολύ καλά. Στα Σχολεία Δεύτερης ευκαιρίας λοιπόν όπου η παρουσίαση πρακτικών εφαρμογών της θεωρίας κρίνεται πλέον απαραίτητη, το θέμα των αναλογιών αποτελεί εκπαιδευτική ανάγκη. Ο σκοπός αυτής της εργασίας είναι η παρουσίαση των αναλογιών διαθεματικά, μέσα από τα Μαθηματικά, τους Ηλεκτρονικούς Υπολογιστές, την Τέχνη ,σε μια τάξη του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας. Οι εκπαιδευόμενοι με τη βοήθεια του λογισμικού δυναμικής γεωμετρίας Geogebra, καλούνται να διατυπώσουν μαθηματικές εικασίες, να ανακαλύψουν αναλογίες και τέλος μέσα από την Τέχνη και τη διαφήμιση να αναγνωρίσουν τη χρήση των Μαθηματικών ως εργαλείο δημιουργίας εικαστικών έργων και ελκυστικών προιόντων για τον καταναλωτή.

Ντουσάκης Ελευθέριος, Σύμβουλος Σταδιοδρομίας M.Sc

Διερεύνηση των απόψεων των εκπαιδευομένων του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας Χανίων, σε σχέση με την ικανοποίηση τους από την Συμβουλευτική Σταδιοδρομίας

Με την παρούσα εισήγηση, επιχειρείται η διερεύνηση του επιπέδου ικανοποίησης των εκπαιδευομένων του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας Χανίων από την συμβουλευτική σταδιοδρομίας, ο προσδιορισμός των δράσεων που τους ωφέλησαν περισσότερο, καθώς και των περιορισμών που θεωρούν οι εκπαιδευόμενοι ότι πρέπει να αρθούν ώστε η συμβουλευτική διαδικασία να γίνει ποιο ουσιαστική. Το δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν 64 μαθητές της έδρας του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας Χανίων , αριθμός που αντιστοιχεί στο 51,6% του συνολικού πληθυσμού του σχολείου. Η μέθοδος που ακολουθήθηκε για την συλλογή των στοιχείων ήταν η συμπλήρωση ανώνυμου δομημένου ερωτηματολογίου, ενώ οι μαθητές επιλέχθηκαν με την μέθοδο της απλής τυχαίας δειγματοληψίας. Το 89% του δείγματος απάντησε ότι είναι πολύ ικανοποιημένο από την συμβουλευτική σταδιοδρομίας, τόσο σε θέματα απόκτησης γνώσεων, όσο και σε θέματα ανάπτυξης δεξιοτήτων. Η συμβουλευτική αναζήτησης εργασίας καθώς και η συμβουλευτική δια βίου ανάπτυξης θεωρήθηκαν ως οι ποιό ουσιαστικές παρεμβάσεις, ενώ η δημιουργία γραφείου σταδιοδρομίας καθώς και οι έγκαιρη πρόσληψη του συμβούλου, κρίθηκαν ως οι ποιο σημαντικοί περιορισμοί που πρέπει να αντιμετωπιστούν.

Η εφαρμογή ενός ενιαίου, μεσοπρόθεσμου στρατηγικού σχεδιασμού σε κεντρικό επίπεδο, με δυνατότητες ευέλικτης εφαρμογής στις τοπικές κοινωνίες, αποτελεί αναγκαιότητα για τον θεσμό της συμβουλευτικής σταδιοδρομίας στα ΣΔΕ. Με αυτόν τον τρόπο θα καταστεί εφικτή η διασύνδεση του σχολείου με την αγορά εργασίας, καθώς και με δομές εκπαίδευσης, κατάρτισης και δια βίου επαγγελματικής ανάπτυξης.

Μαρία Βασιλογιαννάκη, Σύμβουλος Σταδιοδρομίας ΣΔΕ Τυλίσου, Ψυχολόγος, MEd

Ελένη Τσαγκουρνή, Υποδιευθύντρια ΣΔΕ Τυλίσου, Κοινωνιολόγος, MSc

Ματθαίος Παρασύρης, Διευθυντής ΣΔΕ Τυλίσου, Πληροφορικής, ΜEd

Διερεύνηση των στάσεων και των αντιλήψεων των εκπαιδευόμενων του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας Τυλίσου Ν. Ηρακλείου και των παραρτημάτων του σε σχέση με τη συμβολή του θεσμού των ΣΔΕ στην εκπαιδευτική, επαγγελματική και κοινωνική τους ένταξη και ανέλιξη

Η παρούσα εργασία εντάσσεται στο πλαίσιο μιας ερευνητικής προσέγγισης του θεσμού των Σχολείων Δεύτερης Ευκαιρίας (ΣΔΕ), η οποία αποβλέπει στη διερεύνηση των απόψεων των αποφοίτων του ΣΔΕ Τυλίσου και των παραρτημάτων του Ανωγείων και Μεσοχωριού για την αποτελεσματικότητα της φοίτησης σε αυτό (παρακολούθηση προγράμματος σπουδών και απόκτηση απολυτηρίου), όσον αφορά την εκπαιδευτική, επαγγελματική και κοινωνική ένταξη και ανέλιξη των αποφοίτων του.

Μολονότι ως θεσμός τα ΣΔΕ θεσμοθετήθηκαν το 1997 και το πρώτο λειτούργησε το 2001, δεν υπάρχει πλούσιο ερευνητικό έργο στον ελλαδικό χώρο σε σχέση με το αυτό το θεσμό. Η έρευνά μας αποτελεί μια προσπάθεια να διερευνηθούν οι απόψεις των αποφοίτων του ΣΔΕ Τυλίσου και των παραρτημάτων του και ανάδειξης του λόγου τους για την αποτελεσματικότητα του θεσμού.

Η διερεύνηση αυτού του θέματος είναι ιδιαίτερα χρήσιμη καθώς α) δεν έχει γίνει ανάλογη έρευνα στον ελληνικό χώρο β) οι απόφοιτοι έχουν την εμπειρία των αποτελεσμάτων άρα είναι και οι πιο έγκυροι εκφραστές και αξιολογητές αυτού του θεσμού καθώς σ’ αυτούς απευθύνεται και γ) τα αποτελέσματα στα οποία θα καταλήξει η έρευνά μας πιθανόν να δώσουν χρήσιμες πληροφορίες για την αύξηση της αποτελεσματικότητας του θεσμού.

Ωστόσο, τα συμπεράσματα της έρευνας δεν μπορούν να γενικευτούν σε όλο τον ελλαδικό χώρο, εφόσον πηγάζουν από την εξέταση μικρού δείγματος το οποίο προήλθε από συγκεκριμένη δομή ΣΔΕ. Μπορούν όμως, να δώσουν το έναυσμα για περαιτέρω διερεύνηση του θέματος, με δείγμα μεγαλύτερης κλίμακας το οποίο θα προέρχεται και από άλλα ΣΔΕ της Ελλάδας.

Eμμανουέλα Σειραδάκη, Εκπαιδεύτρια Αγγλικού Γραμματισμού ΣΔΕ Χανίων

Μαρεντάκης Γιάννης, Εκπαιδευτής Πληροφορικής ΣΔΕ Χανίων

Σπαντιδάκης Γιάννης, ΔΕΠ Παν. Κρήτης, Παιδαγωγικό

Διερεύνηση Στάσεων και Αντιλήψεων των Εκπαιδευόμενων των ΣΔΕ απέναντι στην Εξ Αποστάσεως Μάθηση στα Πλαίσια του Αγγλικού Γραμματισμού

Η προτεινόμενη μελέτη αποσκοπεί στην διερεύνηση των στάσεων και τις αντιλήψεων των εκπαιδευόμενων των ΣΔΕ απέναντι στην διαδικτυακή μάθηση στα πλαίσια του Αγγλικού και του Πληροφορικού Γραμματισμού μέσα από την καταγραφή των αντιλαμβανόμενων ωφελειών, μειονεκτημάτων και πρόθεση συμμετοχής. Για την διεξαγωγή της θα σχεδιαστεί μία παρέμβαση η οποία θα περιλαμβάνει μία σειρά διαδικτυακών μαθημάτων παραγωγής γραπτού λόγου σε ένα συγκεκριμένο κειμενικό είδος με την χρήση του Συστήματος Διαχείρισης Μάθησης Moodle. Ο σχεδιασμός των διαδικτυακών μαθήματων θα βασίζεται στις κοινωνιογνωστικές θεωρίες μάθησης γραπτού λόγου και στις θεωρίες διαδικτυακής μάθησης σε συνδυασμό με τις βασικές αρχές εκπαίδευση ενηλίκων. Το δείγμα θα αποτελέσουν οι εκπαιδευόμενοι του ΣΔΕ Χανίων, παράρτημα Πλατανιά.

Η ανάγκη εξοικείωσης των εκπαιδευόμενων με την διαδικτυακή μάθηση, προκύπτει αφενός από πρακτικές δυσκολίες που απορρέουν από την παραδοσιακή διδασκαλία, όπως το εάν ένας π.χ εκπαιδευόμενος δεν μπορεί να παραστεί στην τάξη λόγων καιρικών συνθηκών και αφετέρου από την ανάγκη οι εκπαιδευόμενοι να μάθουν να χρησιμοποιούν αυτόνομα ηλεκτρονικές πλατφόρμες οι οποίες χρησιμοποιούνται κατά κόρον στην δια βίου μάθηση και ίσως τους χρειαστούν και μετά την αποφοίτηση τους.

Η συλλογή δεδομένων θα γίνει με ημιδομημένες συνεντεύξεις. Τα ευρήματα της προτεινόμενης έρευνας είναι σημαντικά γιατί θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα χρήσιμο οδηγό για τον σχεδιασμό ενός διαδικτυακού προγράμματος Αγγλικού Γραμματισμού για τους εκπαιδευόμενους των ΣΔΕ με βάση τις διαφοροποιημένες ανάγκες τους.

Σιδηρόπουλος Νικόλαος, Μαθηματικός, Msc, Phd

Εφαρμογή της ΄΄Μελέτης Μαθήματος μαθηματικών΄΄ στα ΣΔΕ

Η διδασκαλία επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την κατανόηση και την επίδοση των μαθητών στα μαθηματικά. Κατά συνέπεια η εφαρμογή αποτελεσματικών και καινοτόμων διδασκαλιών είναι ένα ζητούμενο στη μαθηματική εκπαίδευση. Ο σκοπός αυτής της εργασίας είναι η παρουσίαση των βασικών χαρακτηριστικών της Μελέτης Μαθήματος Μαθηματικών (ΜΜΜ) μια διαδικασία που εφαρμόζεται συστηματικά στην ιαπωνική εκπαίδευση και ποια αποτελέσματα έχει αυτή όταν εφαρμόζεται σε Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας. Η παρούσα εργασία απαντά στα ερωτήματα: είναι αποτελεσματική η ΜΜΜ όταν χρησιμοποιείται σε Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας; Με ποιο τρόπο μπορούν οι εκπαιδευτές-δάσκαλοι μαθηματικών να προσαρμόσουν και να βελτιώσουν την ΜΜΜ προκειμένου να βοηθήσουν τους εκπαιδευόμενους τους να μάθουν μαθηματικά;

Σιδηρόπουλος Νικόλαος, Μαθηματικός, Msc, Phd

Εισαγωγή των εκπαιδευομένων στα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας σε άλλες Δομές Εκπαίδευσης

Τα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας (Σ.Δ.Ε.) λειτουργούν σε ένα σύγχρονο εκπαιδευτικό πλαίσιο και απευθύνονται σε ενήλικες που τελείωσαν το Δημοτικό Σχολείο και δε φοίτησαν στο Γυμνάσιο ή το εγκατέλειψαν πριν το τελειώσουν. Αποδεδειγμένα, οι εκπαιδευτές των Σχολείων Δεύτερης Ευκαιρίας (Σ.Δ.Ε) έχουν εκπαιδευτική κατάρτιση και εφαρμόζουν μοντέρνες παιδαγωγικές και διδακτικές μεθόδους. Κατά συνέπεια, έχουν τη δυνατότητα να προετοιμάσουν τους εκπαιδευόμενους σε επίπεδο αντίστοιχο του κλασικού Γυμνασίου. Είναι γεγονός ότι ένα μεγάλο ποσοστό των εκπαιδευομένων εκφράζουν την επιθυμία να συνεχίσουν τις σπουδές τους. Η παρούσα έρευνα προσπαθεί να διερευνήσει κάτω από ποιες προϋποθέσεις, τα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας (Σ.Δ.Ε.) έχουν τη δυνατότητα να προετοιμάσουν, αλλά και να υποστηρίξουν τους εκπαιδευόμενους, τόσο σε γνωστικό, όσο και ψυχολογικό επίπεδο, ώστε αυτοί να μπορέσουν να συνεχίσουν τις σπουδές τους σε άλλες δομές εκπαίδευσης. Τα κύρια ερωτήματα που τίθενται στην εργασία αυτή είναι τα εξής: Μπορούν οι εκπαιδευόμενοι στα Σ.Δ.Ε. να αποκομίσουν τις απαραίτητες γνώσεις, αντίστοιχες με το επίπεδο του γυμνασίου, εφόσον το επιθυμούν; Υπάρχουν οι δυνατότητες μέσα από το πρόγραμμα σπουδών να δημιουργηθούν τμήματα προχωρημένων μαθημάτων; Ποιες δυνατότητες συνέχισης των σπουδών τους υπάρχουν; Η ανάλυση των απαντήσεων, από τους εκπαιδευτές και τους επιστημονικούς υπεύθυνους αλλά και τους ίδιους τους εκπαιδευόμενους δείχνουν ότι υπάρχει η θέληση αλλά και η δυνατότητα να δημιουργηθούν τμήματα προχωρημένων τμημάτων. Οι παράγοντες που επηρεάζουν προς αυτήν τη κατεύθυνση είναι, τόσο η ιδιαιτερότητα των εκπαιδευομένων που είναι ενήλικες, αλλά και το γενικότερο παιδαγωγικό κλίμα που επικρατεί στα Σ.Δ.Ε.

Τσάνταλη Καλλιόπη, Καθηγήτρια Αγγλικών, Master (cand.) Εκπαίδευση Ενηλίκων

Νικολιδάκης Συμεών, φιλόλογος, ΜΑ, MSc, Ανοικτό Ίδρυμα Εκπαίδευσης

Έρευνα για την αποδοτικότητα της διδασκαλίας της ξένης γλώσσας στα ΣΔΕ και εκπαιδευτικές προτάσεις

Στη μελέτη μας εξετάζονται στάσεις, αντιλήψεις και απόψεις των ενηλίκων εκπαιδευομένων στα ΣΔΕ για τη χρησιμότητα της ξένης γλώσσας, καθώς και για τις διδακτικές μεθόδους οι οποίες ενδείκνυνται για την εκπαίδευσή τους. Μέσω ημι-δομημένων ερωτηματολογίων, αλλά και συνεντεύξεων εξετάσαμε το ρόλο του εκπαιδευτή ενηλίκων στην ενδυνάμωση της ομάδας και την προσαρμογή των μαθησιακών αναγκών στο ιδιαίτερα απαιτητικό κοινό των ΣΔΕ. Μελετήσαμε προγενέστερες εμπειρίες των εκπαιδευομένων και προσπαθήσαμε να εμβαθύνουμε στο ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η ξένη γλώσσα στην προσωπική και επαγγελματική τους ανάπτυξη. Αναλυτικότερα, μελετήθηκαν οι ανάγκες των εκπαιδευομένων και κατηγοριοποιήθηκαν ανάλογα με τον τρόπο που θέλουν να χρησιμοποιήσουν την ξένη γλώσσα στην εργασία τους. Έτσι, είμαστε σε θέση να αξιολογήσουμε και να προτείνουμε διδακτικές πρακτικές προσανατολισμένες στους ενήλικες εκπαιδευόμενους και με τη χρήση ενεργητικών τεχνικών μάθησης να τους δοθεί κίνητρο για συμμετοχή, αλλά και για ουσιαστική επαγγελματική χρήση της ξένης γλώσσας προσαρμοσμένη στις ανάγκες τους. Στο πλαίσιο αυτό, τεχνικές όπως η διαφοροποιημένη διδασκαλία και οι ομαδοσυνεργατικές δράσεις να ενισχυθούν περαιτέρω για την αντίληψη των αναγκών των εκπαιδευομένων και την προσαρμογή του διδάσκοντα σε αυτές.

Χαραλαμπία Βαμβακά

‘To be or not to be’, that is the question…

Η μικροδιδασκαλία που πρόκειται να παρουσιαστεί αφορά στο κεντρικό δίλημμα στον Άμλετ «To be or not to be, that is the question» («Να ζει κανείς ή να μην ζει, ιδού η απορία») / Σκηνή στο νεκροταφείο. Απευθύνεται σε εκπαιδευόμενους του Β’ κύκλου που φοιτούν σε Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας. Πρόκειται για ενότητα που διδάσκεται στα πλαίσια εργαστηρίου αγγλο-αμερικάνικης λογοτεχνίας με στόχο οι εκπαιδευόμενοι να είναι σε θέση μεταξύ άλλων να: ανατρέχουν, να καταγράφουν, να εκθέτουν και να μοιράζονται προσωπικά διλήμματα, προβληματισμούς, να δίνουν λύσεις σε διλήμματα και να αξιοποιούν εμπειρίες και βιώματα. Και όλα αυτά με αφορμή την τέχνη. Ακόμα και αν οι εκπαιδευόμενοι ενός σχολείου δεύτερης ευκαιρίας δεν είναι εξοικειωμένοι με την τέχνη, το σχέδιο διδασκαλίας μπορεί να εφαρμοστεί και τα αποτελέσματα να είναι εντυπωσιακά. Χαρακτηριστικά άλλωστε είναι τα λόγια του Baker (2009):

Πήρανε μια γυναίκα απ’ τον δρόμο

και την κάθισαν με το ζόρι στην πλατεία

(…)

Μα εγώ δεν καταλαβαίνω από τέχνη

Κάτσε ήσυχα, της είπαν

Μα δε θέλω να βλέπω στενάχωρα πράγματα

Κάτσε ήσυχα, της είπαν Και εκείνη τ’ άκουσε όλα προσεχτικά

Μερικά τα κατάλαβε κι άλλα όχι

Γελούσε αραιά και πού

χωρίς ποτέ να ξέρει γιατί άλλοτε ένιωθε φρίκη άλλοτε έμενε έκθαμβη

Και βγαίνοντας πάλι στο φως, είπε

Αν είναι τέχνη αυτό, φαίνεται δύσκολη δουλειά

Ήταν πέρα από μένα

Τόσο πέρα απ’ την κανονική ζωή μου

Όμως κάτι τη βασάνιζε Κάτι δεν την άφηνε σε ησυχία

Και ξαναήρθε και δεύτερη φορά οχυρωμένη με φίλους της

Καθίστε ήσυχα, τους είπε

Και πάλι, τ’ άκουσε όλα προσεχτικά

Κι αυτή τη φορά κατάλαβε άλλα πράγματα

Αυτή τη φορά χωρίς να ενοχληθεί που μερικά δεν μπορούσε να τα καταλάβει

Γελούσε αραιά και πού, αλλά χωρίς να ντρέπεται πια άλλοτε ένιωθε φρίκη

άλλοτε έμενε έκθαμβη

Και βγαίνοντας πάλι στο φως, είπε

Αυτό είναι τέχνη, είναι δύσκολη δουλειά

Κι ένας φίλος είπε,

Για μένα παραείναι δύσκολη

Κι ένας άλλος είπε,

Αν ξαναρθείς

θα ξανάρθω κι εγώ

Με δυσκόλεψε, και το θεωρώ τιμή μου

(Barker, 2009: 29-31

Δρ. Δημήτριος Μπούρδας, Διευθυντής ΣΔΕ Χανίων

Μαρία Στρατινάκη, Εκπαιδεύτρια Ενηλίκων στο ΣΔΕ Χανίων

Άννα Τσίγκου, Εκπαιδεύτρια Ενηλίκων στο ΣΔΕ Χανίων, Αντιπρόεδρος ΕΔΕΕΚ

Tα εκπαιδευτικά οφέλη της Προφορικής Μαρτυρίας: Μελέτη Περίπτωσης στο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας Χανίων

Η σημασία της προφορικής μαρτυρίας ως τεκμήριο ιστορίας και εργαλείο ιστοριογραφίας είναι πλέον ακαδημαϊκά προβεβλημένη. Για το λόγο αυτό επιχειρείται η ανάδειξη της εκπαιδευτικής αξίας της προφορικής μαρτυρίας μέσα από την παρουσίαση μια μελέτης περίπτωσης. Η εκπαιδευτική της σημασία εδράζεται στην καλλιέργεια της κριτικής σκέψης και της ενσυναίσθησης. Εκπαιδευόμενοι του ΣΔΕ Χανίων-Παράρτημα Πλατανιά, προέβησαν στη λήψη συνέντευξης με θέμα τη Μάχη της Κρήτης από μάρτυρα του γεγονότος. Για την υλοποίηση της συνέντευξης οι εκπαιδευόμενοι ακολούθησαν όλα τα προβλεπόμενα στάδια (προ-συνέντευξη, συνέντευξη-περιήγηση στο πεδίο), τήρησαν ψηφιακά αρχεία και προέβησαν σε αποτίμηση της μαρτυρίας μέσω σύγκρισης με άλλες. Οι προφορικές μαρτυρίες για παρελθόντα γεγονότα φέρουν το στίγμα του μεσολαβούντος χρόνου και άρα της ανανοηματοδότησης, ενώ χαρακτηρίζονται από επιλογές μνήμης, λήθης και αποσιώπησης. Η συνειδητοποίηση από μέρους των εκπαιδευομένων της επιλεκτικότητας της μνήμης, τους κατέστησε κριτικότερους πολίτες, κατακτώντας έτσι δεξιότητες κριτικής σκέψης, στόχος ευκταίος σύμφωνα και με το Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Αναφοράς. Επιπλέον, με τη διαδικασία λήψης προφορικής μαρτυρίας, οι εκπαιδευόμενοι καλλιέργησαν κοινωνικές δεξιότητες καθώς ως συνεντευκτές οφείλουν να αντιμετωπίζουν με σεβασμό και πραγματικό ενδιαφέρον τον ηλικιωμένο-συνεντευξιαζόμενο που προσφέρει τη μνήμη του.

Δημήτρης Λειβαδιωτάκης, Managing Director, ‘Hotelier, Κατάρτιση στα ‘Τουριστικά Επαγγέλματα’

Ιωάννα Ζουριδάκη, Επικοινωνιολόγος-Εκπαιδεύτρια Ενηλίκων, Hotelier

Επαγγελματική Κατάρτιση στον Τομέα του Τουρισμού, Kέντρο Ελευθέρων Σπουδών ‘Hotelier’

Μέσα στην οικονομική κρίση που διανύουμε ο Τουρισμός είναι από τους βασικούς πυλώνες ανάσας και ελπίδας για την Χώρα μας. Παρόλα αυτά που έχουμε περάσει και ακόμα περνάμε, με την οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα μας, υπάρχει ένα φως στο Τούνελ ή αλλιώς μια ελπίδα. Η ελπίδα αυτή ονομάζεται τουρισμός. Kατάφερε και άντεξε όλα τα stress test με τα Capital control κι εν τέλει βγήκε «νικητής» υπερβαίνοντας και τις ποιο αισιόδοξες προβλέψεις.

Η κατάλληλη Τουριστική εκπαίδευση αποτελεί βασική προϋπόθεση εκσυγχρονισμού, αναδιοργάνωσης και στροφής στον ποιοτικό τουρισμό.

Στην παρούσα εισήγηση θα παρουσιαστεί το Κέντρο Ελευθέρων Σπουδών ‘Hotelier’, το οποίο ιδρύθηκε το 2006, βασισμένο στα Ελβετικά Πρότυπα, και ήρθε να καλύψει ένα μεγάλο κενό στο χώρο της τουριστικής Εκπαίδευσης στον τόπο.

Στόχος της εκπαίδευσης που παρέχεται στη ‘Hotelier’ είναι να εκπαιδεύσει και να δημιουργήσει τα καλύτερα δυνατά στελέχη στον τομέα του Τουρισμού, με απώτερο στόχο την επέκταση και αναβάθμισή της, επιστημονικά και εκπαιδευτικά.

Οι εκπαιδευόμενοι της Σχολής αποφοιτώντας έχουν τις απαραίτητες θεωρητικές και πρακτικές γνώσεις εφόσον εκπαιδεύονται μέσα σε ένα περιβάλλον ξενοδοχείου. Οι καθηγητές τους, άρτια καταρτισμένοι και εκπαιδευμένοι στον χώρο του τουρισμού και όχι μόνο, έχουν σαν όραμα επιπροσθέτως, να δουν τους εκπαιδευόμενους όχι μόνο ως επιτυχημένους επαγγελματίες, αλλά και ως ευτυχισμένους και ισορροπημένους ανθρώπους. Έτσι λειτουργώντας όλοι μαζί σαν μια ομάδα, ή καλύτερα σαν μια οικογένεια, αξιοποιώντας τεχνικές εκπαίδευσης ενηλίκων και βιωματική μάθηση, διδάσκουν με στόχο την αποτελεσματικότητα αλλά και την δημιουργικότητα. Παράλληλα διδάσκεται και ο επαγγελματισμός και το ήθος που θα βοηθήσουν τους εκπαιδευόμενους στο να διακριθούν, διδάσκοντάς τους προχωρημένες τεχνικές αυτογνωσίας, αυτοκυριαρχίας, ενσυναίσθησης και κοινωνικής προσαρμοστικότητας, έτσι ώστε να συνδυάζουν την επαγγελματική ποιότητα και την προσωπική αρμονία και ισορροπία. Και τα όνειρά μας για το μέλλον πολλά, δεν μας βάζει τίποτα κάτω ..

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 1

Γιάννης Καλπούζος, Συγγραφέας «Ιμαρέτ»

Δημιουργική Γραφή και ιστορικό μυθιστόρημα

Πώς γράφεται ένα ιστορικό μυθιστόρημα; Σε ποιες πηγές ανατρέχει ο συγγραφέας για να κατανοήσει μια αλλοτινή εποχή και όσα διέπουν την ανθρωπογεωγραφία και την τοπιογραφία της ώστε στη συνέχεια να την αναπαραστήσει με πιστότητα και αληθοφάνεια; Ποιες δυσκολίες συναντά κατά την έρευνά του και κατά τη συγγραφή; Τι είναι η επιστήμη της δημιουργικής γραφής; Θα ήταν χρήσιμο να ενταχθεί ως μάθημα στα σχολεία όπως σε πολλές χώρες του εξωτερικού; Πώς η πάλη του συγγραφέα, αλλά και το ίδιο το ιστορικό μυθιστόρημα μπορούν να αποδειχτούν ωφέλιμα στην εκπαίδευση αλλά και στους ενηλίκους; Πώς ενδείκνυται να στέλνονται τα μηνύματα μέσα από ένα βιβλίο;

Κατά την τοποθέτησή, στο πλαίσιο του παρόντος εργαστηρίου, και των απαντήσεων στα ερωτήματα που η τοποθέτηση θα εγείρει, εντάσσονται παραδείγματα που μπορούν να χρησιμοποιήσουν οι εκπαιδευτικοί, παρακινώντας την προσοχή των μαθητών τους και εξάπτοντας τη φαντασία τους. Ενδεικτικά αναφέρω: επίδειξη για το πώς άναβαν παλιότερα φωτιά με τον πριόβολο, αναφορά στο τι ακολουθούσε έναν στρατό (πλήθος επαγγελματιών και κοπάδια προβάτων), από πού προέρχονται τα τουρκικά ονόματα Ιμπραήμ, Γιουσούφ, Δαούτ (Αβραάμ, Δαυίδ, Ιωσήφ), γιατί οι μουσουλμάνοι της Κρήτης, της Ηπείρου και άλλων περιοχών δε γνώριζαν την οθωμανική γλώσσα, οι κοινές λέξεις Ελλήνων και Τούρκων και τι σηματοδοτούν, τι ήταν το αλληλοδιδακτικό σχολείο κλπ.

Συνάμα στην τοποθέτησή μου περιλαμβάνονται θέματα όπως η συνύπαρξη, η φιλία, η κοινωνική θέση της γυναίκας σε άλλες εποχές, η αλληλεγγύη, το τυφλό μίσος και η αλήθεια του “άλλου”, ενώ θα προβληθούν εικόνες που κινητοποιούν την κριτική σκέψη και την παρατήρηση, με βάση τις οποίες θα αναπτυχθεί διάλογος με τους παρευρισκόμενους, όπως και για τα λοιπά ζητήματα.

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 2

Βάντζου Χριστίνα (MA), Εκπαιδευτικός, Εκπαιδεύτρια Ενηλίκων (ΕΚΕΠΙΣ), Ειδικός Βιωματικών Δράσεων

Ενεργητική ακρόαση: Η δύναμη της ενσυναίσθησης

Ενσυναίσθηση είναι η ικανότητα της εμβίωσης (εμβιώ = ζω εν τινί) της κατάστασης του άλλου, είναι η ικανότητα της κατανόησης και του μοιράσματος των συγκινήσεων, των σκέψεων και της συμπεριφοράς του άλλου (Μαλικιώση, 2003).

Ενεργητική ακρόαση σημαίνει «ακούω» τον άλλον με προσοχή, είμαι εκεί για τον άλλον ενεργά, δείχνοντας προσοχή και ενδιαφέρον στα λεγόμενά του.

Ο ρόλος των Βιωματικών Ασκήσεων στην Ομάδα: Οι βιωματικές ασκήσεις, είναι δομημένες και συγκεκριμένες προτάσεις που κάνει ο εκπαιδευτής προς τα μέλη της ομάδας. Είναι δομημένες προτάσεις, γιατί λαμβάνουν χώρα σε συγκεκριμένο τόπο και χρόνο και έχουν συγκεκριμένες οδηγίες (Αρχοντάκη, Φιλίππου, 2003). Οι ασκήσεις δίνουν τη δυνατότητα στα μέλη της ομάδας να έρχονται σε επαφή με τον εαυτό τους και με τους άλλους. Μέσα από τις βιωματικές ασκήσεις το κάθε άτομο έρχεται σε επαφή με τα συναισθήματά του, τις αντιδράσεις του και αποκτάει γνώσεις μέσω της άμεσης εμπειρίας.

Στο ερώτημα «γιατί προτείνουμε βιωματικές ασκήσεις» μπορούμε να αναφέρουμε τους παρακάτω λόγους (Αρχοντάκη, Φιλίππου, 2003. Γιώτσα, 2005. Yalom, 2006):

Κάθε άσκηση μπορεί να κινητοποιεί διαφορετικά το άτομο: σωματικά, νοητικά, συναισθηματικά.
Οι βιωματικές ασκήσεις εμπλέκουν τη θεωρία μέσα από την ενεργητική συμμετοχή των μελών έχοντας τη μορφή παιχνιδιού. Τα μέλη της ομάδας μπορούν να εκφραστούν και να αλληλοεπιδράσουν πιο εύκολα με τους άλλους.
Μέσα από μία βιωματική άσκηση με τη μορφή παιχνιδιού, το άτομο δεν εκτίθεται αφηγούμενο μία δική του προσωπική εμπειρία, αλλά αναλαμβάνει κάποιο ρόλο. Μέσα από το ρόλο που επιλέγει επεξεργάζεται τις πληροφορίες που του δίνονται.
Τα μέλη της ομάδας δοκιμάζουν εναλλακτικούς τρόπους επικοινωνίας και νέες συμπεριφορές.
Μέσα από τις βιωματικές ασκήσεις το άτομο μπορεί να αξιοποιήσει τη δημιουργικότητα και τη φαντασία του.
Οι βιωματικές ασκήσεις φέρνουν τα άτομα σε επαφή με τον εαυτό τους και τα βαθύτερα συναισθήματα και σκέψεις τους.
Οι βιωματικές ασκήσεις δένουν τα μέλη της ομάδας μεταξύ τους.
Τα μέλη των ομάδων μαθαίνουν γρήγορα και ευχάριστα νέες κοινωνικές δεξιότητες.

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 3

Ιωσήφ Φραγκούλης, Επίκουρος Καθηγητής ΑΣΠΑΙΤΕ, Καθηγητής- Σύμβουλος ΕΑΠ

Η αξιοποίηση της τέχνης ως εργαλείου για την προώθηση της άτυπης μάθησης

Ο κριτικός στοχασμός και η εκπαιδευτική του λειτουργία, σε συνάρτηση με τις προεκτάσεις τους στον σύγχρονο πολιτισμό, αποτελούν καίριο πεδίο ενδιαφέροντος στην εκπαίδευση ενηλίκων και στην επιμόρφωση των εκπαιδευτικών (Brookfield, 2012. Κόκκος, 2009). Επίσης, στο πλαίσιο της τυπικής εκπαίδευσης προωθούνται σύγχρονες διδακτικές προσεγγίσεις για την ανάπτυξη της κριτικής και δημιουργικής σκέψης ως αλληλοσυμπληρούμενων μορφών του στοχασμού (Κουλαϊδής, 2007). Στην τυπική εκπαίδευση η τέχνη μπορεί να αποτελέσει ένα δραστικό εργαλείο ανάπτυξης του στοχασμού, καθώς ενεργοποιεί στον αποδέκτη μια «περιπέτεια κατανόησης» όχι μόνο εκείνων που ενδεχομένως θα ήθελε να εκφράσει ο δημιουργός αλλά και των ιδεών, συναισθημάτων, αξιών που γεννιούνται στον ίδιο τον αποδέκτη (Κόκκος, 2011. Μέγα, 2014).

Στο πλαίσιο αυτής, της προβληματικής στο Βιωματικό Εργαστήριο επιχειρείται να αναδειχτεί πώς οι εκπαιδευτικοί όλων των ειδικοτήτων μπορούν να αξιοποιήσουν την τέχνη ως ένα δραστικό στοχαστικό εργαλείο, με βάση το «μοντέλο» παρατήρησης – ανάλυσης έργων τέχνης που ανέπτυξε ο Perkins (1994).

Ειδικότερα, στο πνεύμα της βιωματικής μάθησης, το Βιωματικό Εργαστήριο σχεδιάζεται να λειτουργήσει ως «πεδίο εφαρμογής» του θέματός του, δηλαδή της μεθοδολογίας που αφορά στην αξιοποίηση της τέχνης για την ενεργοποίηση δημιουργικής και κριτικής σκέψης, προκειμένου οι συμμετέχοντες εκπαιδευτικοί να εξοικειωθούν οι ίδιοι στην πράξη και να αποκτήσουν «βιωματική σχέση» με τη μεθοδολογία αυτή, την οποία δημιουργικά, στη συνέχεια, μπορούν να αξιοποιήσουν στην εκπαιδευτική διεργασία. Στην εκπαίδευση ενηλίκων, εξάλλου, αξιοποιείται η τέχνη ως εκπαιδευτική μέθοδος (Κόκκος, 2011. Mezirow κ.συν., 2007. Phillips & Fragoulis, 2012).

Η μεθοδολογία για στοχαστική ενεργοποίηση που επεξεργάστηκε ο Perkins μπορεί να εφαρμοστεί στην προσέγγιση οποιουδήποτε έργου τέχνης, με τις ανάλογες κάθε φορά προσαρμογές (Μέγα, 2002. Κόκκος κ.συν., 2011). Στην περίπτωσή μας, και σε σχέση με τα χαρακτηριστικά των εκπαιδευτικών ως ενηλίκων συμμετεχόντων (Rogers,2002), κρίθηκε πρόσφορο να αξιοποιηθεί ως «πεδίο εφαρμογής» ένα εικαστικό έργο με θέμα την προώθηση της έννοιας της άτυπης μάθησης. Πιο συγκεκριμένα επιλέχθηκε να χρησιμοποιηθεί ο πίνακας ζωγραφικής «Βεράντα Καφενείου» του ζωγράφου Βαν Γκογκ

Στην προσέγγιση αυτού του έργου θα αξιοποιηθούν οι τέσσερις φάσεις της μεθόδου που επεξεργάστηκε ο Perkins (Χρόνος για Παρατήρηση, Ανοικτή και περιπετειώδης παρατήρηση, Αναλυτική και βαθιά παρατήρηση, Ανασκόπηση της διεργασίας), με τήρηση της διαδοχής τους και περιθώρια ελευθερίας ως προς τον τρόπο εφαρμογής τους.

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 4

Γιώργος Πανσεληνάς, Σχολικός Σύμβουλος Πληροφορικής Αν. Κρήτης

PhD, MΕd Πληροφορική και Εκπαίδευση, MΕd Εκπαίδευση Ενηλίκων

Νικόλαος Αγγελιδάκης, Υποδιευθυντής 5ου Γυμνασίου Ηρακλείου Κρήτης

Εκπαιδεύοντας τη σχολική κοινότητα στην πρόληψη και αντιμετώπιση του ηλεκτρονικού σχολικού εκφοβισμού

Ο ηλεκτρονικός σχολικός εκφοβισμός (cyberbullying) είναι σχολικός εκφοβισμός, ο οποίος ως φαινόμενο έχει λάβει διαστάσεις που ταλανίζουν τη σχολική κοινότητα και την κοινωνία ευρύτερα. Εντούτοις, παρουσιάζει και κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Από την άλλη, το βίντεο και η ψηφιακή αφήγηση ως εκπαιδευτικό εργαλείο εμπλέκει τους μαθητές ώστε να δημιουργούν ή να παρακολουθούν βίντεο μυθοπλασίας ή πραγματικών γεγονότων (docufilms) επιδιώκοντας εκπαιδευτικούς στόχους. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η παρακολούθηση και η ανάλυση ενός βίντεο από μαθητές στο πλαίσιο των μικρών ομάδων εργασίας στη σχολική τάξη είναι δυνατό να αποτελέσει την αφορμή για ανάπτυξη και έκφραση συναισθημάτων και σκέψεων καθώς και κοινωνικών και συναισθηματικών δεξιοτήτων (π.χ. ενσυναίσθηση), προκειμένου να διαμορφωθούν στάσεις και πεποιθήσεις. Στο εργαστήριο σχεδιάζεται να διεξαχθεί προσομοίωση εργαστηρίου με συμμετέχοντες τους γονείς, τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές ενός σχολείου, όπου σε αυτήν την περίπτωση υπάρχει και κοινό, το οποίο συμμετέχει κάνοντας ερωτήσεις στους συμμετέχοντες. Στο εργαστήριο του συνεδρίου το ρόλο των μαθητών, των γονέων και των εκπαιδευτικών θα παίξουν οι συμμετέχοντες σε αυτό. Προτείνεται να έχουμε 15-25 συμμετέχοντες στις ομάδες εργασίας και δυνατότητα να το παρακολουθήσει κοινό το οποίο θα έχει συμμετοχή με ερωτήσεις εφόσον το επιθυμεί. Τα προσδοκώμενα αποτελέσματα του εργαστηρίου είναι, μετά το τέλος του, οι συμμετέχοντες να είναι σε θέση (α) να προσδιορίσουν την έννοια του ηλεκτρονικού σχολικού εκφοβισμού (β) να αναγνωρίσουν την επίδραση που μπορεί να έχουν τα φαινόμενα παρενόχλησης και εκφοβισμού στους ανθρώπους, (γ) να στοχαστούν σχετικά με τη δική τους συμπεριφορά στο Διαδίκτυο έτσι ώστε να βοηθούν τους εαυτούς τους αλλά και τους άλλους και (δ) να αποκτήσουν στρατηγικές έτσι ώστε να αποφεύγουν την εμπλοκή τους ως θύματα, ως θύτες αλλά και ως συνεισφέροντες σε αρνητικές καταστάσεις στον χώρο του Διαδικτύου και (ε) να μπορούν να πραγματοποιήσουν το συγκεκριμένο εργαστήριο ως εμψυχωτές εκπαιδεύοντας την κοινότητα ενός σχολείου.

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 5 (Μόνο για αυτοδιοικητικά στελέχη)

Αθανασούλα – Ρέππα Αναστασία, τ. Καθηγήτρια ΑΣΠΑΙΤΕ/ ΣΕΠ ΕΑΠ, Μέλος ΕΔΕΕΚ

Χατζηπαναγιώτου Παρασκευή, επ. καθηγήτρια, Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου, ΣΕΠ ΕΑΠ, Μέλος ΕΔΕΕΚ

Ανάπτυξη δεξιοτήτων στη διαχείριση συγκρούσεων και στη διαπραγμάτευση σε φορείς και υπηρεσίες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης

Το παρόν εργαστήριο σκοπό έχει να δώσει τη δυνατότητα στους συμμετέχοντες μέσα από βιωματικές τεχνικές να βελτιώσουν ή και να αναστοχαστούν ως προς την ανάπτυξη νέων δεξιοτήτων διαχείρισης συγκρούσεων και διαπραγμάτευσης στις υπηρεσίες τοπικής αυτοδιοίκησης.

Οι συγκρούσεις είναι ένα καθολικό φαινόμενο σε όλη την ανθρώπινη πορεία και μια σημαντική πτυχή της οργανωσιακής συμπεριφοράς στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης. Η σύγκρουση με την έννοια της ειλικρινούς διάστασης απόψεων που πηγάζει από την παρουσία εναλλακτικών τρόπων δράσης δεν είναι απλώς αναπόφευκτη, αλλά είναι και ένα σημαντικό κομμάτι της επαγγελματικής και όχι μόνο ζωής μας. Η απουσία σύγκρουσης μπορεί να σημαίνει αποτίναξη των ευθυνών ή και αδιαφορία (Hanson 1996:260). Το γεγονός ότι η πιθανότητα της σύγκρουσης διαπερνά τις σχέσεις των ανθρώπων, είναι μεν μια θετική δύναμη για την υγεία του οργανισμού, αλλά μπορεί να αποβεί καταστροφική (δύναμη). Η σύγκρουση αποκτά επικίνδυνες διαστάσεις όταν στο αποτέλεσμα διακυβεύεται προσωπική δόξα (Everard & Morris 1999:119 – 120). Στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης σύγκρουση μπορεί να εγερθεί από διάφορα ζητήματα και το «κλειδί» εδώ είναι εάν τα ενδιαφερόμενα μέρη επιθυμούν να εργαστούν προς όφελος του οργανισμού ή παρακινούνται από ατομικές επιθυμίες και τάσεις προβολής.

Στην ουσία μια σύγκρουση υφίσταται όταν εμφανίζονται ασυμβίβαστες δραστηριότητες και ερχόμαστε αντιμέτωποι με την κλασική, μηδενική κατάσταση του κερδίζω-χάνω, που είναι ενδεχομένως δυσλειτουργική στη ζωή των οργανισμών. Ο καθένας προσπαθεί να αποφύγει την ήττα και οι ηττημένοι επιδιώκουν να γίνουν νικητές. Η σύγκρουση αν και διαφέρει από την κακόβουλη εχθρότητα μπορεί, όμως, να δώσει αφορμή για «φαύλες επιθέσεις». Αυτές χαρακτηρίζονται από 1) την εστίαση στα πρόσωπα παρά στα ζητήματα, 2) τη χρήση της γλώσσας μίσους 3) τη χρήση των δογματικών ερωτήσεων παρά δηλώσεων, 4) τη διατήρηση (συντήρηση) σταθερών απόψεων ανεξάρτητα από τη νέα πληροφορία ή το επιχείρημα, και 5) τη χρήση των συναισθηματικών όρων (Owens 2001:307). Εδώ είναι λοιπόν που παρεμβαίνει ο διαμεσολαβητής για να βοηθήσει στη διαπραγμάτευση, ώστε το τελικό αποτέλεσμα να πλησιάσει την ιδανική λύση του κερδίζω- κερδίζεις.

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 6

Στέλλα Πλάτσκου, Σχολική Σύμβουλος καθηγητών Αγγλικής της ΠΔΕ Κρήτης με έδρα τα Χανιά, Μέλος ΕΔΕΕΚ

Ειρήνη Μπατάκη, Καθηγήτρια Γερμανικής

Σοφία Τριανταφύλλου, Καθηγήτρια Γαλλικής, Μέλος ΕΔΕΕΚ

Εργαστήριο Θεάτρου του καταπιεσμένου: “Yes, but…/Μais, non!/ Warum?” Εκπαιδευτικοί ξένων γλωσσών από το σήμερα στο αύριο

Το παρόν βιωματικό εργαστήριο έχει ως στόχο τη διερεύνηση της θέσης των εκπαιδευτικών ξένων γλωσσών στο σημερινό Δημοτικό Σχολείο, τον εντοπισμό προβλημάτων και αγκυλώσεων, την ανάδειξη της πολυπλοκότητας των υπαρχόντων (σ)τάσεων καθώς και των εντάσεων που προκαλούνται στη σχολική καθημερινότητα και, τέλος, την κατάθεση προτάσεων επίλυσης από τους συμμετέχοντες, με γνώμονα τη βέλτιστη λειτουργία του σχολείου.

Για το σκοπό αυτό θα χρησιμοποιηθούν διαφορετικές τεχνικές του Θεάτρου του Καταπιεσμένου. Στο πρώτο μέρος μία ή περισσότερες ομάδες συμμετεχόντων προετοιμάζουν, και στη συνέχεια παρουσιάζουν, μια σύντομη παράσταση με την παραπάνω θεματική. Στη συνέχεια, όσοι από τους υπόλοιπους συμμετέχοντες δρώντες θεατές επιθυμούν, μπορούν να ζητήσουν να ξαναπαιχτεί οποιαδήποτε σκηνή, δοκιμάζοντας να κρατήσουν οι ίδιοι τον πρωταγωνιστικό ρόλο και να αλλάξουν την εξέλιξη του έργου. Με τον τρόπο αυτό θα επιχειρηθεί να διερευνηθούν εναλλακτικοί τρόποι χειρισμού, να προταθούν αλλαγές και τομές, και να αναδυθούν ζητήματα και προτάσεις συνδιαμόρφωσης του σχολείου του μέλλοντος.

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 7

Δρ. Ελένη Κατσαρού, Επικ. Καθηγήτρια ΦΚΣ, Πανεπιστήμιο Κρήτης, Μέλος ΕΔΕΕΚ

Μελετώντας τις διαλογικές και αναστοχαστικές πρακτικές μιας επαγγελματικής κοινότητας μάθησης

Δυο παράγοντες που παίζουν καθοριστικό ρόλο στην ποιότητα λειτουργίας μιας επαγγελματικής κοινότητας μάθησης είναι οι διαλογικές και αναστοχαστικές πρακτικές των μελών της. Ο τρόπος με τον οποίο διαλέγονται μεταξύ τους (η ισότητα στις ευκαιρίες συμμετοχής στο διάλογο, η απελευθέρωση από κυριαρχίες, η διαφάνεια των προθέσεων και η ανανέωση των ευκαιριών συμμετοχής μέσα από το λόγο-αντίλογο), όπως και το βάθος του αναστοχασμού στο οποίο φτάνουν (οι ερωτήσεις που τίθενται και η ετοιμότητα για προβληματοποίηση των απαντήσεων που δίνονται), διαμορφώνουν καθοριστικά το φάσμα δυνατοτήτων της επαγγελματικής κοινότητας μάθησης.

Στο εργαστήριο αυτό, αφού οριοθετήσουμε τους δύο αυτούς παράγοντες, όπως και τους τρόπους με τους οποίους μπορούν να προσδώσουν ποιότητα στη λειτουργία της κοινότητας (α΄ μέρος), θα παρουσιάσουμε αυθεντικά παραδείγματα διαλογικών και αναστοχαστικών πρακτικών που έχουν αναπτύξει μέλη κοινοτήτων εκπαιδευτικών. Οι συμμετέχοντες στο β΄ αυτό μέρος του εργαστηρίου θα κληθούν να κρίνουν / να αξιολογήσουν τις πρακτικές αυτές –με βάση τα κριτήρια ποιότητας που θα έχουν συζητηθεί στο α΄ μέρος του εργαστηρίου. Στο γ΄ μέρος οι ίδιοι οι συμμετέχοντες θα εμπλακούν σε αναστοχαστικές και διαλογικές διαδικασίες. Θα συνεργαστούν σε ομάδες και θα προσπαθήσουν να εφαρμόσουν στην πράξη (σε αναστοχαστικούς διαλόγους μεταξύ τους) τα κριτήρια ποιότητας που θα έχουν συζητηθεί στο α΄ και β΄ μέρος του εργαστηρίου, διαπιστώνοντας στην πράξη τις δυσκολίες αλλά και τις δυνατότητες μιας τέτοιας προοπτικής.

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 8

Δρ. Ελένη Μωραϊτη, Εκπ/ση Ενηλίκων-Επιμόρφωση Εκπαιδευτικών, Πρ. Διδάσκουσα Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, Μέλος ΕΔΕΕΚ

Η Γένεση του μύθου και η ιχνηλάτιση της Πραγματικότητας. Τέχνη και Επιστήμη – Η πορεία της δημιουργικότητας

Ο τίτλος αναφέρεται στην αποκάλυψη της πραγματικότητας για τρεις προσωπικότητες που κατάφεραν να γίνουν μύθος. Αναφέρεται επίσης και στον μύθο που περιβάλλει τις ανθρώπινες δημιουργικές ικανότητες. Είναι σίγουρο ότι ο κάθε άνθρωπος έχει έναν τελείως προσωπικό τρόπο για να δημιουργεί αλλά όπως λέει και η Τσάπμαν “οι άνθρωποι σκέπτονται με θεμελιωδώς όμοιους τρόπους”. Έτσι θα παρακολουθήσουμε την πορεία της δημιουργικότητας για να αποκαλύψουμε την πραγματικότητα της σε σχέση με το μύθο της, καθώς και τα βασικά χαρακτηριστικά των δημιουργικών ατόμων που εν τέλει πραγματώνονται σε κοινό τόπο.

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 9

Δρ. Μάρκος Περράκης, Ψυχολόγος-Εκπαιδευτής ατόμων και ομάδων, Μέλος ΕΔΕΕΚ

Δρ. Χρύσα Τερεζάκη, Εκπαιδευτικός/Εκπαιδεύτρια Ενηλίκων, Συντονίστρια ΕΔΕΕΚ

Δημιουργούμε το μέλλον του τόπου μας. Η εκτιμητική προσέγγιση αναφορικά με την Περιφέρεια της Κρήτης ‘The Envisioning Approach- Appreciative Inquiry, concerning Region of Crete’

Πρόκειται για ένα Εργαστήριο Πολιτισμικής και Κοινοτικής Ενδυνάμωσης όπου μέσω της «Τέχνης του Συμμετοχικού Σχεδιασμού» αξιοποιείται η συλλογική νοημοσύνη στην Πόλη και στην Περιφέρεια «…που Μαθαίνει». Κι αυτό γιατί πρέπει να δράσουμε με άλλο τρόπo. Επιστρατεύοντας τη το κέφι, τη χαρά, τη φαντασία, τη διαίσθηση, τη συνεργασία, την ομάδα, την κοινωνική δικτύωση, τη μουσική, το χρώμα, την κίνηση και τον ρόλο. Δρώντας τα άτομα και οι οργανώσεις αυτοβούλως κι «από τα κάτω», παράλληλα κι αλληλοσυμπληρωματικά με τις τυπικές δομές (αυτοδιοίκηση, κοινωνικές ομάδες-δομές), μπορούμε να καταφέρουμε διαφορετικά αποτελέσματα … Να ‘ρθουμε αντιμέτωποι με συναρπαστικές και δημιουργικές προκλήσεις’…

Θα μπορούσαμε να φανταστούμε την συμβολή του εργαστηρίου ως ένα μέσο για να φέρουμε τις απόψεις όλων μας στο επίκεντρο! Για να φέρουμε το «ανεπίσημο» στο «επίσημο», την ποιότητα στην τοπική Κοινωνία των Πολιτών …

Όταν τα άτομα είναι σε θέση:

να σχεδιάζουν και συντονίζουν δυναμικές συναντήσεις κι εποικοδομητικούς διαλόγους,
να δημιουργούν forum διαλόγου για τις ομάδες και τις οργανώσεις τους,
να συσκέπτονται συμμετοχικά κι ανοικτά στις βασικές κατευθύνσεις ενός νέου σχεδίου για τον τόπο και την πόλη τους,
να δημιουργούν τα δικά τους διατομεακά σχέδια δράσης σε κλίμα ελευθερίας και ψυχαγωγίας,
προδήλως τότε, πρόκειται για συνειδητοποιημένους πολίτες -σαφέστατα μειοψηφικών, ενίοτε και ‘γραφικών’- οι οποίοι, αν κι εκτός πολιτικών κομμάτων, είναι σε θέση, να συμβάλλουν στην ανάδειξη νέων ποιοτικών δεικτών (δείκτες διαδικασίας) κατανόησης και διερεύνησης της τοπικής πολιτικής. Δεικτών τέτοιων, που υπερβαίνουν, σαφώς, τη μονομέρεια και τον περιορισμό στο πεδίο θέασης-δράσης, δομούνται στη βάση της ενίσχυσης της αξιοπρεπούς ζωής και της μείωσης των ανισοτήτων κι απεμπολούν την απελπισία και τη μιζέρια που επιφέρουν καθημερινά οι χαμηλοί ποσοτικοί δείκτες μέτρησης της ‘μη’ συνοχής και της ‘υπ’ανάπτυξης του τόπου.

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 10

Δρ. Ελένη Τσομπανάκη, Dance in Education-Community Dance Artist, Μέλος ΕΔΕΕΚ

Community dance: αναπτύσσοντας επικοινωνία μεταξύ ανθρώπων μέσω συλλογικής δημιουργικότητας

Το εργαστήρι θα περιλαμβάνει μια εισαγωγή στο community dance με στόχο την προσωπική εξερεύνηση και την επιρροή της στο κοινωνικό σύνολο, βάση της εισήγησης που θα έχει προηγηθεί. Οι συμμετέχοντες θα εμπλακούν σε μια δημιουργική διαδικασία αποδόμησης και αποκωδικοποίησης της κίνησης, εξωτερίκευσης καταστάσεων και συναισθημάτων σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο. Στόχος θα είναι να παραχωρήσουμε μια διαφορετική προοπτική των καταστάσεων που συμβαίνουν στην καθημερινότητα και να τους εμπνεύσουμε να δημιουργήσουν νέες ευκαιρίες για τους ίδιους και τους άλλους. Η δομή του εργαστηρίου θα περιλαμβάνει ασκήσεις-παιχνίδια που θα πραγματοποιούνται ατομικά, σε ζευγάρια αλλά και σε σύνολο, με προκαθορισμένο στόχο και διαδικασία αλλά και ελεύθερα που θα βασίζονται σε δομημένο αυτοσχεδιασμό. Καθώς επίσης οι συμμετέχοντες θα μπουν στην διαδικασία σύνθεσης που θα βασίζεται στην προσωπική τους καλλιτεχνία.

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 11

Μπουντρογιάννη Χριστοφία, Εκπαιδευτικός ΠΕ70, Διευκολύντρια ομάδων εκμάθησης παραδοσιακού χορού, Μέλος ΕΔΕΕΚ

«Χορεύω, μαθαίνεις, παίζουμε… Και μετά, τι;»

Ο χορός αποτελεί πανανθρώπινο φαινόμενο. Σύμφωνα με σύγχρονους μελετητές, ίσως, είναι η παλαιότερη τέχνη, ως πρωταρχική έκφραση της ανθρώπινης σκέψης και ψυχής (Τσουχλαράκης Ι.Θ, 2000). Αυτό ακριβώς έρχεται να υπηρετήσει και ο παραδοσιακός χορός, την έκφραση σκέψεων και συναισθημάτων μέσω της κίνησης, της μουσικής και του τραγουδιού.

Κατά τη διάρκεια του εργαστηρίου θα γίνει μια προσπάθεια ανάδειξης, βαθύτερων πτυχών της έννοιας του παραδοσιακού χορού, βασιζόμενοι σε τεχνικές εκπαίδευσης ενηλίκων όπως η δυναμική της ομάδας, ο αναστοχασμός, ο καταιγισμός ιδεών κ.α. Η δομή του εργαστηρίου θα περιλαμβάνει ασκήσεις-δραστηριότητες και εκμάθηση  παραδοσιακών χορών της Ελλάδας, με τη μορφή παιχνιδιού. Όλα τα παραπάνω θα πραγματοποιούνται σε ζευγάρια και μικρές ομάδες με κυρίαρχο στόχο την έκφραση θετικών συναισθημάτων και την ανάδειξη ιδεών σχετικών με τους τρόπους που θα μπορούσαν και άλλοι πολίτες να κοινωνήσουν τέτοιου είδους βιώματα, μέσα από τον παραδοσιακό χορό. Στοιχεία λαογραφίας θα συνοδεύουν τις δραστηριότητες και τους παραδοσιακούς χορούς.

Το εργαστήριο δεν έχει σκοπό την εκμάθηση παραδοσιακών χορών, με την στενή έννοια, αλλά την εξοικείωση και την θετική στάση των συμμετεχόντων, και για τον λόγο αυτό δεν είναι απαραίτητη οποιαδήποτε προϋπάρχουσα γνώση σχετική με το θέμα.

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 12

Ζωιδάκη Χρυσή, Ειδικό Βοηθητικό Προσωπικό/Οπτικός/Εκπαιδεύτρια Ενηλίκων στο Διδακτικό Αντικείμενο της Χειροτεχνίας – 3ο Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Χανίων, Μέλος ΕΔΕΕΚ

Ζωιδάκη Ελένη, Νηπιαγωγός Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης – 2ο Ειδικό Νηπιαγωγείο Χανίων, Μέλος ΕΔΕΕΚ

Παρασκευάς Θυμάκης, Νηπιαγωγός Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης – 2ο Ειδικό Νηπιαγωγείο Χανίων, Μέλος ΕΔΕΕΚ

Καλλιέργεια της Έννοιας του Ενεργού Πολίτη μέσω Καλλιτεχνικών Δημιουργιών με Υλικά Επαναχρησιμοποίησης

(Καλοκαιρινό Μόμπιλε με την τεχνική της Χαρτοδιπλωτικής (origami) και Λουλουδένια στεφανάκια από εφημερίδες)

Στόχοι του Εργαστηρίου: Στο συγκεκριμένο εργαστήριο καλλιτεχνικής δημιουργίας με υλικά επαναχρησιμοποίησης δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στην ανάπτυξη σε επίπεδο στάσεων της έννοιας του “Ενεργού Πολίτη”, που αξιοποιεί κάθε ευκαιρία για δράση και ενεργή δημιουργική παρέμβαση στο περιβάλλον του μέσω της Επαναχρησιμοποίησης Υλικών. Σε επίπεδο γνώσεων οι συμμετέχοντες του εργαστηρίου προσδοκάται να έλθει σε επαφή με τη δυνατότητα και τη φιλοσοφία της Επαναχρησιμοποίησης ως μέθοδο καλλιτεχνικής αναγέννησης των υλικών, που υπό άλλες συνθήκες θα κατέληγαν στα σκουπίδια. Σε επίπεδο δεξιοτήτων το εργαστήριο θα επιχειρήσει την καλλιέργεια της φαντασίας και των απαραίτητων πρακτικών τεχνικών στους συμμετέχοντες με στόχο την κατασκευή πολυχρηστικών αντικειμένων με τη χρήση φαινομενικά “άχρηστων” υλικών.

Μέθοδος: Ως μέθοδος επίτευξης των στόχων, που τέθηκαν, θα αξιοποιηθεί η τεχνική της Βιωματικής Μάθησης μέσω της δράσης των ίδιων των συμμετεχόντων πάνω στα υλικά.

Εφαρμογή: Στη βάση της φιλοσοφίας της επαναχρησιμοποίησης θα πάρουν μορφή από τους ίδιους τους συμμετέχοντες δύο κατασκευές. Ειδικότερα, θα πραγματοποιηθεί η κατασκευή καλοκαιρινού μόμπιλε με την μέθοδο της Χαρτοδιπλωτικής (origami). Τα υλικά, που χρειάζονται είναι εφημερίδες ή περιοδικά, κομμάτια από σκοινί ή κορδέλες και χάντρες. Το μόμπιλε αυτό μπορεί να αποτελέσει ένα όμορφο καλοκαιρινό διακοσμητικό στοιχείο εσωτερικού και εξωτερικού χώρου για την τάξη και το σπίτι. Σε δεύτερη φάση θα κατασκευαστούν Λουλουδένια στεφάνια με δύο διαφορετικές τεχνικές διπλώματος, τα οποία μπορούν να διακοσμήσουν τον χώρο των συμμετεχόντων. Τα υλικά που χρειάζονται είναι παλιές εφημερίδες, κόλλα και ψαλίδι.

Συμπεράσματα: Για τη συμμετοχή στο εργαστήριο αυτό δεν χρειάζονται γνώσεις και δεξιότητες εικαστικών, αλλά μονό κέφι, μεράκι, καθώς και διάθεση για σεβασμό του περιβάλλον τος με στόχο τη μείωση της αέναης χρήσης νέων υλικών για τη διακόσμηση των χώρων μας.

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 13

Δρ. Λάκης Κουρετζής, Θέατρο της Ημέρας, Μέλος ΕΔΕΕΚ

«Ο άλλος, το άλλο, οι άλλοι. Περίπατοι στην πλατεία!»

ΣΤΡΟΓΓΥΛΑ ΤΡΑΠΕΖΙΑ

1ο ΣΤΡΟΓΓΥΛΟ ΤΡΑΠΕΖΙ-FOCUS GROUP «Η ΠΟΛΗ ΣΥΖΗΤΑ-ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ»

Τον διάλογο συντονίζουν: Koτρίκλα Βασιλική (Υ.ΠΑΙ.Ε.Θ) – Δρ. Κατσαρού Ελένη

Συνομιλούν οι:

Δρ Πέτρος Γοuγουλάκης (Δια Βίου Μάθηση και Εκπαιδευτική Πολιτική, Αναπ. Καθηγητής Παν/μίου Στοκχόλμης-Παιδαγωγικό Τμήμα), Επιτ. Μέλος ΕΔΕΕΚ
Δρ. Ελένη Κατσαρού (Συμμετοχική Διερεύνηση, Ποιοτική Έρευνα, Έρευνα Δράσης, Επικ.. Καθ. Παν/μίου Κρήτης)
Μαρία Ηλιοπούλου, Ψυχολόγος (Αντιδήμαρχος για το Παιδί του Δήμου Αθηναίων, Ανοικτά Σχολεία )
Δημήτρης Ιμπραήμ (Υπεύθυνος Eκστρατειών Greenpeace, Eλληνικό Τμήμα)
Αρχιμουσικός Νίκος Αθανασόπουλος (Mουσικός Διευθυντής της Chamber Symphony Orchestra (CSO, Eκπαιδευτής Εκπαιδευτών Ενηλίκων), Μέλος ΕΔΕΕΚ
Υπ. Δρ. Δεληγιάννης Δημήτριος (Αντιδήμαρχος Κοινωνικής Πολιτικής Δήμου Λαρισαίων, Επιστημονική Ένωση Εκπαίδευσης Ενηλίκων)
Δρ. Δημήτρης Γερμανός (Καθηγητής, Τμήμα Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης, ΑΠΘ)
Δρ. Ελένη Μωραϊτη (Εκπ/ση Ενηλίκων-Επιμόρφωση Εκπαιδευτικών, Εικαστικός Εθνικού επιμορφωτικού Προγράμματος ΜΕΛΙΝΑ-Εκπαίδευση και Πολιτισμός, Πρ. Διδάσκουσα Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών), Επιτ. Μέλος ΕΔΕΕΚ
Δρ. Μάρκος Περράκης Ψυχολόγος-Εκπαιδευτής ατόμων και ομάδων, Μέλος ΕΔΕΕΚ & Δρ. Χρύσα Τερεζάκη, Συντονίστρια ΕΔΕΕΚ

2ο ΣΤΡΟΓΓΥΛΟ ΤΡΑΠΕΖΙ– FOCUS GROUP«Η ΠΟΛΗ ΕΜΠΝΕΕΙ»

Τον διάλογο συντονίζουν: Βαρβάρα Περράκη – Δρ. Κων/νος Αλκέτας Ουγγρίνης

Συνομιλούν οι:

Γιάννης Καλπούζος, συγγραφέας, ποιητής και στιχουργός
Δρ. Γιώργος Γρόλλιος (Καθηγητής, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, ΠΤΔΕ)
Νίκος Χρυσόγελος (Χημικός-Περιβαλλοντολόγος, Κοιν/σεπ ‘Άνεμος Ανανέωσης’), Μέλος ΕΔΕΕΚ
Βαρβάρα Περράκη, Αντιδήμαρχος ΔΒΜ, Πολιτισμού και Βιβλιοθηκών Δήμου Χανίων, Επιτ. Μέλος ΕΔΕΕΚ
Δρ. Αμαλία Κωτσάκη (Επικ. Καθηγήτρια Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Πολυτεχνείου Κρήτης, Εργαστήριο Ιστορίας της Θεωρίας της Αρχιτεκτονικής)
Αργυρώ Μπενάκη, Πρόεδρος Κοινωφελούς Επιχείρησης Δήμου Αποκορώνου
Γιώργος Βαρουδάκης, Αρχιτέκτονας Μηχανικός-Διευθυντής Πινακοθήκης Χανίων & Αθηνά Γιαννουλάκη, Προϊσταμένη Πινακοθήκης Χανίων, Μέλος ΕΔΕΕΚ
Δρ. Κωνσταντίνος Ουγγρίνης (Επικ. Καθηγητής Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Πολυτεχνείου Κρήτης) & Μαριάνθη Λιάπη (MSc, Επιστημονική Συνεργάτιδα στο Εργαστήριο Μεταβαλλόμενων Ευφυών Περιβαλλόντων ΠΚ (TUC TIE Lab), Συντονίστρια του Προγράμματος “Εκπαιδότοποι”), Μέλος ΕΔΕΕΚ
Mιχάλης Μπονατάκης, Καρδιολόγος, (Εκπρόσωπος του Ιατρικού Συλλόγου Χανίων για θέματα Περιβάλλοντος)
Δρ. Ελένη Μαράκη, Ινστιτούτο Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών (ΙΑΚΕ)
Δρ Ευαγγελία Κατέρη, Ψυχολόγος (MSc, PhD), (πρ. Συνεργάτης Ινστιτούτο Υγείας Του Παιδιού -Μονάδα Ψυχοκοινωνικής Παρέμβασης Παιδιού κι Εφήβου Ρεθύμνου), Μέλος ΕΔΕΕΚ
Στέλλα Αγιασμενάκη, Λαογραφικός όμιλος Χανίων, Μέλος ΕΔΕΕΚ
Γιώργος Κουκουράκης, Συνεργάτης του Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών «Ελευθέριος Βενιζέλος» & Μαρκουλάκη Ρία, Μουσειοπαιδαγωγός, Ίδρυμα Ερευνών -Μελετών «Ελευθέριος Βενιζέλος», Μέλος ΕΔΕΕΚ
Λεωνίδας Μανωλικάκης, Σκηνοθέτης, Υπεύθυνος Πολιτισμού ΚΕΠΠΕΔΗΧ ΚΑΜ, Μέλος ΕΔΕΕΚ
Δρ. Μάρκος Περράκης, Ψυχολόγος-Εκπαιδευτής ατόμων και ομάδων, Μέλος ΕΔΕΕΚ

3ο ΣΤΡΟΓΓΥΛΟ ΤΡΑΠΕΖΙ– FOCUS GROUP Η ΠΟΛΗ «ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΕΤΑΙ/ΜΑΘΑΙΝΕΙ…»

Τον διάλογο συντονίζουν: Γεώργιος Τερζάκης- Δρ. Γιώργος Μπαγάκης

Συνομιλούν οι:

Δρ. Γιώργος Μπαγάκης (Επιμόρφωση Εκπαιδευτικών, Καθηγητής Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου ), Επιτ. Μέλος ΕΔΕΕΚ
Γεώργιος Τερζάκης, Περιφερειακός Διευθυντής Εκπαίδευσης Περιφέρειας Κρήτης (Ηράκλειο)
Γεώργιος Περικλειδάκης, Προϊστάμενος Τμήματος Παιδαγωγικής Καθοδήγησης Α/θμιας Εκπ/σης Περιφέρειας Κρήτης (Ηράκλειο) & Εμμανουήλ Κριτσωτάκης, Προϊστάμενος Τμήματος Παιδαγωγικής Καθοδήγησης Β/θμιας Εκπ/σης Περιφέρειας Κρήτης (Ηράκλειο)
Γιάννης Δαράκης, Διευθυντής Εσπερινού ‘ΕΠΑΛ’, Πλατανιά
Μανόλης Μηλιαράκης, Διευθυντής Α/θμιας Εκπ/σης Ν. Χανίων
Στέλιος Ζερβάκης, Διευθυντής Β/θμιας Εκπ/σης Ν. Χανίων
Ευστάθιος Κοντογιάννης, Διευθυντής Α/θμιας Εκπ/σης Ν. Ρεθύμνου
Εμμανουήλ Μπαρμπεράκης, Διευθυντής Α/θμιας Εκπ/σης Ν. Λασιθίου
Δρ. Ιωάννα Ραμουτσάκη, Σχολική Σύμβουλος Φιλολόγων Ν. Χανίων & Δρ Αθηνά Ντούλια, Σχολική Σύμβουλος Χανίων, Μέλος ΕΔΕΕΚ
Κων/να Κληρονόμου, Πρόεδρος Συλλόγου Δασκάλων και Νηπ/γών Ν. Χανίων, Αιρετός ΠΥΣΠΕ Χανίων & Νεκτάριος Πετράκης, Εκπαιδευτικός ΠΕ 70, Αιρετός ΠΥΣΠΕ Χανίων
Δρ. Ανδρονίκη Σπαθαράκη, Σχολική Σύμβουλος Α/θμιας Εκπ/σης, Συντονίστρια δράσεων Κοινωνικού Σχολείου Ν. Ηρακλείου
Νίκος Παϊζης, Ερευνητής ΚΑΝΕΠ-ΓΣΕΕ, πρ. Συντονιστής Προγράμματος «ΜΕΛΙΝΑ-Εκπαίδευση-Πολιτισμός», Επιτ. Μέλος ΕΔΕΕΚ
Δημήτρης Μπράτης, πρ. Πρόεδρος ΔΟΕ, Αιρετός ΚΥΣΠΕ

4ο ΣΤΡΟΓΓΥΛΟ ΤΡΑΠΕΖΙ– FOCUS GROUP«Η ΠΟΛΗ ΝΟΙΑΖΕΤΑΙ»

Τον διάλογο συντονίζουν: Γιώργος Κουκλάκης- Δρ. Πέτρος Γουγουλάκης- Ζομπανάκη Κατερίνα

Συνομιλούν οι:

Ιωάννης Καπάκης, Γενικός Γραμματέας Πολιτικής Προστασίας-Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη
Δρ. Γεώργιος Κουλαουζίδης, (Καθηγητής Σύμβουλος ΕΑΠ), Γενικός Γραμματέας Δήμου Θέρμης
Γιούλος Γεώργιος, Πρόεδρος Κοινωνικού Πολύκεντρου ΑΔΕΔΥ
Κουκλάκης Γεώργιος, Αντιδήμαρχος Παιδείας, Κοινωνικής Προστασίας Δήμου Χανίων, Επιτ. Μέλος ΕΔΕΕΚ
Κοκκίνης Κων/νος, Αντιδήμαρχος ΔΒΜ, Πολιτισμού, Δήμου Αγ. Νικολάου

• Φραγκάκης Δημήτριος, Γενικός Γραμματέας Δήμου Χανίων

Ζομπανάκη Κατερίνα, Marketing, Προϊσταμένη Τμήματος Εκπαίδευσης-Δια Βίου Μάθησης Παιδείας-Απασχόλησης κι Αθλητισμού της Περιφερειακής Ενότητας Χανίων, Επιτ. Μέλος ΕΔΕΕΚ

• Κωσταντίνος Φλουρής, Οικονομολόγος – Σύμβουλος Σταδιοδρομίας, Περιφέρεια Κρήτης

Κατερίνα Κουνελάκη, Διευθύντρια Κοινωνικής Πολιτικής και Παιδείας Δήμου Χανίων (ΔΟΚΟΙΠΠ)
Άννα Τσίγκου, Σπουδές στην Εκπαίδευση (MSc), /Εκπ-ση Ενηλίκων-ΕΑΠ (cand.Msc), Aντιπρόεδρος ΕΔΕΕΚ, Μαρία Μιχαήλ (Εκπαιδευτικός(MSc) /Γραμματέας Συντονιστικού Συμβουλίου ΕΔΕΕΚ)
Παναγιώτης Παϊζάκης, πρ. Υπεύθυνος Κέντρου Δια Βίου Μάθησης Δήμου Πλατανιά, Μέλος ΕΔΕΕΚ & Μανόλης Βεστάκης, πρ. Υπεύθυνος Κέντρου Δια Βίου Μάθησης Δήμου Κισάμου
Αριστείδης Στουρνάρας, Ψυχίατρος-Ψυχοθεραπευτής, «Ψυχόδραμα»
Κουνελάκης Στέλιος, Πρόεδρος της Παγκρήτιας Ένωσης Πολιτιστικών Συλλόγων
Δρ. Αναστασία Ρέππα, (Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού, ΑΣΠΑΙΤΕ), Επίτ. Μέλος ΕΔΕΕΚ, Δρ. Παρασκευή Χατζηπαναγιώτου, Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού-Δικτύωση, Ευρωπαϊκό Παν/μιο Κύπρου), Επιτ. Μέλος ΕΔΕΕΚ

5ο ΣΤΡΟΓΓΥΛΟ ΤΡΑΠΕΖΙ– FOCUS GROUP «Η ΠΟΛΗ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙ & ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ»

Τον διάλογο συντονίζουν: Παναγιώτης Σημανδηράκης – Δρ. Χρύσα Τερεζάκη

Συνομιλούν οι:

Βασιλική Κοτρίκλα, Φιλόλογος- Εκπαιδεύτρια Ενηλίκων, MEd Διά Βίου Μάθηση, Στέλεχος του Τμήματος Σπουδών Προγραμμάτων και Οργάνωσης Εκπαίδευσης Ενηλίκων, Γενική Γραμματεία Διά Βίου Μάθησης και Νέας Γενιάς- Υ.ΠΑΙ.Ε.Θ
Δρ. Κώστας Παπαδημητρίου, Διευθυντής Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης & Αυτοδιοίκησης (ΕΚΔΔΑ)
Σταύρος Αρναουτάκης, Περιφερειάρχης Κρήτης, Επίτ. Μέλος ΕΔΕΕΚ & Παναγιώτης Σημανδηράκης, Οικονομολόγος, Αντιπεριφερειάρχης ΔΒΜ Περιφέρειας Κρήτης, Επίτ. Μέλος ΕΔΕΕΚ
Απόστολος Βουλγαράκης, Αντιπεριφερειάρχης Χανίων, Επίτ. Μέλος ΕΔΕΕΚ
Αναστάσιος Βάμβουκας, Δήμαρχος Χανίων, Επίτ. Μέλος ΕΔΕΕΚ
Μαρινάκης Γεώργιος, Δήμαρχος Ρεθύμνου, Επίτ. Μέλος ΕΔΕΕΚ
Βασίλης Λαμπρινός, Δήμαρχος Ηρακλείου, Επίτ. Μέλος ΕΔΕΕΚ
Αντώνης Ζερβός, Δήμαρχος Αγ. Νικολάου, Επίτ. Μέλος ΕΔΕΕΚ
Γιάννης Μαλανδράκης, Δήμαρχος Δήμου Πλατανιά, Επιτ. Μέλος ΕΔΕΕΚ
Θεόδωρος Σταθάκης, Δήμαρχος Δήμου Κισάμου, Επίτ. Μέλος ΕΔΕΕΚ
Χαράλαμπος Κουκιανάκης, Δήμαρχος Δήμου Αποκορώνου, Επίτ. Μέλος ΕΔΕΕΚ
Δρ. Κυριάκος Κώτσογλου, Περιφερειακός Σύμβουλος, Συντονιστής Εκπαίδευσης Ιδιωτικού ΙΕΚ ‘Δέλτα’, Μέλος ΕΔΕΕΚ
Δρ. Μιχάλης Χρηστάκης, Πολιτικός Επιστήμων – Διεθνολόγος, Γενικός Γραμματέας Δήμου Διονύσου
Πρόεδρος Πανελλήνιας Ένωσης Γενικών Γραμματέων Τοπικής Αυτοδιοίκησης “Κλεισθένης”, Επίτ. Μέλος ΕΔΕΕΚ

Γιώργος Τριανταφύλλου, Διευθυντής του Ιδιωτικού Κέντρου Δια Βίου Μάθησης ‘Kappa Studies’
Δημήτρης Λειβαδιωτάκης, Managing Director, Hotelier, Χανιά
Αντώνης Στεφανογιάννης, Διευθυντής Δημόσιου ΙΕΚ ‘Χανίων’
Δρ. Αναστάσιος Εμβαλωτής, Αναπ. Καθηγ. Παν/μιο Ιωαννίνων (Συνδικαλιστική Επιμόρφωση ΙΠΕΜ-ΔΟΕ, Επιμόρφωση Αυτοδιοικητικών Στελεχών-Μεθοδολογία Έρευνας), Επίτ.Μέλος ΕΔΕΕΚ, Δρ. Χρύσα Τερεζάκη, Συντονίστρια ΕΔΕΕΚ, (Εκπαίδευση Ενηλίκων, PhD/ΕΑΠ)