ISSN:1792-2674
Τούτη τη φορά μας προβλημάτισε πολύ το editorial. Επειδή το κείμενο της κ. Αθανασούλα-Ρέππα που λάβαμε ως πρόλογο [1] σε βιβλίο συνεργατών του ΕΔΕΕΚ είναι μια επιβράβευση του έργου που παράγεται συλλογικά στο Δίκτυο και δεν ξέραμε αν θα φαινόταν κάπως υπερφίαλο να προτάξουμε ένα τόσο κολακευτικό για το Δίκτυο κείμενο, ωστόσο, η χαρά μας ότι το έργο του Δικτύου αρχίζει να αναγνωρίζεται είναι μια ανταμοιβή για όλους όσοι εργαζόμαστε σε εθελοντική βάση για την υλοποίηση των δράσεων του. Έτσι, αντί άλλου κειμένου σκεφτήκαμε να προτάξουμε αυτό το κείμενο και, παράλληλα, να κάνουμε ξανά πρόσκληση σε όλη την εκπαιδευτική, αλλά και την ευρύτερη, κοινότητα της Κρήτης και της υπόλοιπης Ελλάδας να πυκνώσουν τούτες τις γραμμές όλων μας. Ενωμένοι γινόμαστε πιο ισχυροί.
Σε κάθε περίπτωση στο τεύχος αυτό το ενδέκατο μπορείτε να διαβάσετε, πρώτο, το κείμενο του Κ. Γεωργαρά με τίτλο «Η γυναίκα στη διοίκηση της σχολικής μονάδας στη δευτεροβάθμια επαγγελματική εκπαίδευση: Το φαινόμενο της χαμηλής εκπροσώπησης». Δεύτερο, το κείμενο των Χ. Καραστεργίου, Α. Παπασταμάτη και Δ. Πάντα «Οι απόψεις των υπαλλήλων εργαζομένων στον ΟΠΕΚΕΠΕ της Περιφερειακής Διεύθυνσης Κεντρικής Μακεδονίας αναφορικά με τις επιμορφωτικές τους ανάγκες». Τρίτο ακολουθεί το άρθρο της Σ. Τσιραντωνάκη «Διαλύοντας μύθους για την προσομοίωση ως εργαλείο εκπαίδευσης. Η προσομοίωση ως δυνατότητα βελτίωσης γνώσεων, δεξιοτήτων και συμπεριφορών των μελών μιας ομάδας». Ακολουθεί τέταρτο το κείμενο της Ε. Σπυριδάκη μια «Πρόταση για σχεδιασμό Προγράμματος Επαγγελματικής Κατάρτισης με τίτλο: “Ο ρόλος του φυσιοθεραπευτή σε Παθήσεις Ειδικών Εντοπίσεων και κυρίως της οσφυαλγίας».Το κείμενο του Κ. Κυριάκη «Το Εκπαιδευτικό Υποσύστημα στην Κοινωνία της Γνώσης και η Δία Βίου Μάθηση» είναι πέμπτο στη σειρά, για να κλείσουμε με το κείμενο του J. Ranciere «Επτά κανόνες για να βοηθήσει κανείς στη διάδοση των ρατσιστικών ιδεών» που νομίζουμε ότι είναι επίκαιρο στις μέρες μας. Καλή σας ανάγνωση!
—————————————-
Πρόλογος
(Με αφορμή την ολοκλήρωση της συγγραφής των διδακτικών σεναρίων των εργαστηρίων του Προγράμματος συμμετοχικής εκπαιδευτικής ηγεσίας «ΣΥΜΜΕΤΕΧΩ-ΕΙΜΑΙ ΕΝΕΡΓΟΣ/Η». Το τεύχος αποτελεί συμπληρωματικό υλικού του Οδηγού Εκπαίδευσης του Προγράμματος).
Αναστασία Αθανασούλα – Ρέππα, Καθηγήτρια Εκπαιδευτικής Διοίκησης & Οργανωσιακής Συμπεριφοράς, Καθηγήτρια Σύμβουλος στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο και Πιστοποιημένη Εκπαιδεύτρια Ενηλίκων
Όταν θέλεις μπορείς! Και όταν συμμετέχεις είσαι ενεργός/η! Το δυναμικό και δημιουργικό Επιστημονικό Δίκτυο Εκπαίδευσης Ενηλίκων Κρήτης έκανε το θαύμα του μέσα από την εθελοντική δράση του, αναδεικνύοντας έναν από τους σημαντικότερους τομείς της Εκπαίδευσης Ενηλίκων, αυτόν του χώρου της επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών, και, ειδικότερα, μέσα από το πεδίο της επιμόρφωσης των διευθυντικών στελεχών. Ωστόσο, όλοι οι εκπαιδευτικοί με οποιαδήποτε ιδιότητα και θέση, έχουν ανάγκη την προσωπική και επαγγελματική τους ανάπτυξη μέσα από τυπικές και άτυπες μορφές μάθησης, πόσο μάλλον τα στελέχη της εκπαίδευσης, πόση ανάγκη έχουν από ευκαιρίες επιμόρφωσης και αυτομόρφωσης. Ως ενήλικες επιμορφούμενοι, τα διευθυντικά στελέχη, έχουν όλα τα χαρακτηριστικά και τα εμπόδια της μάθησης που αναφέρονται στην ελληνική και διεθνή βιβλιογραφία. Για τούτο το πείραμα του επιστημονικού δικτύου με πρωταγωνιστές τα εργαστήρια βιωματικής μάθησης στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία, καθώς εκφράστηκαν και ακούστηκαν στην αίθουσα επιμόρφωσης μα και στην τοπική κοινωνία «οι φωνές» των στελεχών της εκπαίδευσης και μέσω αυτών «οι φωνές» των σχολείων (εκπαιδευτικών, μαθητών, γονέων, υπευθύνων διατροφής, καθαριότητας κλπ).
Ο επιστημονικός ορθολογισμός δεν επιτρέπει να μιλάει η καρδιά, όμως δίχως τη φωνή της ψυχής ο «εγκάρδιος νους» θα ήταν μουγκός! Τούτη είναι και η αξία της βιωματικής μάθησης στην επιμόρφωση των στελεχών της εκπαίδευσης, καθώς η ανθρωποκεντρική εκπαίδευση και η ηθική προσέγγιση του εκπαιδευτικού γίγνεσθαι αναδεικνύεται από καρδιάς και μέσα από την πλημμυρίδα των συναισθημάτων που βιώνουν τα ίδια τα στελέχη.
Με τη βιωματική μάθηση προωθείται η διερεύνηση των εσωτερικών περιπετειών μας. Απελευθερώνεται το πνεύμα και συμπλέκεται με τη μέθεξη των συναδέλφων συνοδοιπόρων. Η δύναμη της μαρτυρίας και το θεραπευτικό άγγιγμα. Εκεί στη μυσταγωγία του βιωματικού εργαστηρίου, μετουσιώνουν τα αδύνατα σε δυνατά, τα απίθανα σε πιθανά, η αδράνεια σε δημιουργία, η συστολή και ο φόβος σε αυτοπεποίθηση και ειλικρινή συγνώμη, η απάθεια σε σπιρτάδα και δράση… Μέσα από τις ενεργητικές εκπαιδευτικές τεχνικές της Εκπαίδευσης Ενηλίκων η συμμετοχή για τη δράση και την αλλαγή είναι εξασφαλισμένη. Τούτες οι τεχνικές είναι που βοηθούν τον επιστήμονα ερημίτη-στέλεχος της εκπαίδευσης να ξεφύγει από τον ασκητικό μετεωρισμό του, να κόψει δρόμο κοιτάζοντας κατάματα την αλήθεια, στοχαζόμενος κι αναστοχαζόμενος «για» και «με» τον «πλησίον», όποιος κι αν είναι αυτός. Η ποιότητα στην εκπαίδευση-επιμόρφωση στο πλαίσιο του Προγράμματος ‘ΣΥΜΜΕΤΕΧΩ-ΕΙΜΑΙ ΕΝΕΡΓΟΣ/Η’ για τις πρώτες 100 μέρες οργάνωσης και λειτουργίας της σχολικής μονάδας (Project 100), η αποτελεσματικότητα των στόχων των διδακτικών ενοτήτων, η εναλλακτική δράση για μια διευρυμένη ματιά σε ό,τι αφορά στην ηθική ηγεσία και στην κοινωνική δικαιοσύνη, η αξιοποίηση των Νέων Τεχνολογιών ως δυνατότητα πλησιάσματος-δικτύωσης όσων από κοινού αν-ησυχούν, η βιώσιμη μέσα από τη σχέση εκπαιδευτική ηγεσία κ.ά είναι μερικά από τα θέματα που θα βρει ο αναγνώστης στο λιτό αλλά περιεκτικό τούτο έργο-εργαλείο εκπαίδευσης-επιμόρφωσης, που με περισσή αγάπη και φροντίδα επιμελήθηκαν η Χρύσα Τερεζάκη και η Χαρά Ανδρεάδου.
Έγραψα αυτόν τον πρόλογο πρωτίστως με την καρδιά, ακριβέστερα με «τον εγκάρδιο νου», όπως ανέφερα και προηγούμενα, γιατί έτσι το ένοιωσα. Η συμμετοχή μου σε τούτο το δίκτυο ανθρώπων ως άνθρωπος και ως επιστήμονας είναι κάτι διαφορετικό! Η «Συνάντηση» με τους συναδέλφους και η επικοινωνία της ουσίας των πραγμάτων αναδεικνύει τα «κρύφια» της επιστημονικής γνώσης για το ίδιο το παιδαγωγικό μας έργο. … Κι αυτό επειδή μέσα από τις αρχές μάθησης ενηλίκων, όπως αυτές διατυπώνονται ανιδιοτελώς από τους εθελοντές επιμορφωτές της ομάδας δράσης, αναδεικνύονται επίσης τα μονοπάτια, οι ατραποί και οι λεωφόροι της γνώσης για τα στελέχη της εκπαίδευσης.
Ο αναγνώστης θα το καταλάβει αυτό αναστοχαζόμενος σε κάθε βιωματικό εργαστήρι, ποιος συμμετείχε, τι κατέθεσε, τι συνέβη, ποια η μέθεξη και η όσμωση στη μεταγνώση.
Εύχομαι η κατάθεση ψυχής όλων των εμπλεκομένων να είναι καλοτάξιδη και φωτεινό παράδειγμα προς μίμηση σε τούτους τους δύσκολους καιρούς.
Αθήνα, Αύγουστος 2013
ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΤΕΛΟΥΣ
Τερεζάκη, Χ και Ανδρεάδου, Χ. κ.ά (2013). Πρόγραμμα Συμμετοχικής Εκπαιδευτικής Ηγεσίας «ΣΥΜΜΕΤΕΧΩ-ΕΙΜΑΙ ΕΝΕΡΓΟΣ/Η» (Διδακτικά σενάρια για την επιμόρφωση των διευθυντικών στελεχών εκπαίδευσης και την ενδοσχολική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών-μελών του Συλλόγου Διδασκόντων) Χανιά: ΕΔΕΕΚ.