ISSN:1792-2674
Γράφουν οι:
- Μαριάνα Ευθυμάκη, Εκπαιδευτικός (Msc), Συντονίστρια της Λέσχης Ανάγνωσης Ενηλίκων
- Άννα Δαβράδου, Εκπαιδευτικός, Μέλος της Λέσχης Ανάγνωσης Ενηλίκων
- Γιώτα Κίτσου, Εκπαιδευτικός, Μέλος της Λέσχης Ανάγνωσης Ενηλίκων
- Xριστοφία Μπουντρογιάννη, Εκπαιδευτικός, Μέλος της Λέσχης Ανάγνωσης Ενηλίκων
ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
Η Λέσχη Ανάγνωσης Ενηλίκων «Ταξιδευτές στο Φως» (13 Δ. Σχ. Χανίων) και το Επιστημονικό Δίκτυο Εκπαίδευσης Ενηλίκων Κρήτης (ΕΔΕΕΚ) σε συνεργασία με την Περιφερειακή Ενότητα Χανίων, τις Διευθύνσεις Α/θμιας, Β/θμιας Εκπαίδευσης Ν. Χανίων & το Βιβλιοπωλείο ‘Librairie’ παρουσίασαν το Σάββατο 21 Δεκεμβρίου στην αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου Χανίων το βιβλίο εκπαιδευτικής /συμβουλευτικής ψυχολογίας με τίτλο «Των παιδιών μας τα παιδιά, τρεις γενιές σε μία οικογένεια» των Δρ. Έλενας Βιταλάκη & Δρ. Αναστασίας Πρατικάκη (εκδ. Δοκιμάκης).
Ένα βιβλίο που στοχεύει στην κριτική κατανόηση και στο μετασχηματισμό των στάσεων των εκπαιδευτικών και των γονιών των μαθητών …
Για το βιβλίο μίλησαν οι :
- Μαριάνα Ευθυμάκη, Εκπαιδευτικός (Msc), Συντονίστρια της Λέσχης Ανάγνωσης Ενηλίκων
- Άννα Δαβράδου, Εκπαιδευτικός, Μέλος της Λέσχης Ανάγνωσης Ενηλίκων
- Γιώτα Κίτσου, Εκπαιδευτικός, Μέλος της Λέσχης Ανάγνωσης Ενηλίκων
- Xριστοφία Μπουντρογιάννη, Εκπαιδευτικός, Μέλος της Λέσχης Ανάγνωσης Ενηλίκων
Α ΜΕΡΟΣ: ΛΕΣΧΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ ΕΝΗΛΙΚΩΝ ΜΙΑ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΙΚΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΒΙΒΛΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ
Η δημιουργία της Λέσχης Ανάγνωσης «Ταξιδευτές στο φως» βασίζεται στην έννοια της ενεργού πολιτειότητας, δηλαδή, στην ιδιότητα, του να είναι κανείς πολίτης και να μπορεί να συμμετέχει στα κοινά. Μία ομάδα πολιτών της γειτονιάς, αλλά και της ευρύτερης τοπικής κοινωνίας συγκεντρώνεται στη σχολική μονάδα του 13ου Δημοτικού σχολείου Χανίων σε τακτά χρονικά διαστήματα. Η σχολική μονάδα από μία κλειστή δομή που εξυπηρετεί μόνο για μερικές ώρες την ημέρα τις εκπαιδευτικές ανάγκες των μαθητών μεταβάλλεται σε εστία πολιτισμού.
Εκπαιδευτικοί σχολείου, εθελοντές-μέλη του Επιστημονικού Δικτύου Εκπαίδευσης Ενηλίκων Κρήτης (ΕΔΕΕΚ) έφεραν κοντά γονείς των μαθητών, πολίτες κι εκπαιδευτικούς με στόχο τόσο την καλλιέργεια του πολιτισμού, μέσω της λογοτεχνίας, όσο την ικανοποίηση της ανάγκης για επικοινωνία μεταξύ των μελών μιας εκπαιδευτικής- και παράλληλα τοπικής κοινότητας- τα μέλη της οποίας μοιράζονται κοινές ανησυχίες και προβληματισμούς.
Κάθε αναγνώστης στη Λέσχη απολαμβάνει την ελευθερία να διαμορφώνει την προσωπική του αναγνωστική άποψη για το βιβλίο και αναλαμβάνει με τη σειρά του να συντονίσει τον κύκλο διαλόγου σχετικά με το βιβλίο που ο ίδιος εισηγήθηκε κι επέλεξε η ομάδα να διαβαστεί , μεταξύ διαφόρων άλλων. Σημειώνεται, δε, ότι τα βιβλία προτείνονται από τα ίδια τα μέλη με βάση τις προσωπικές τους ανάγκες και τα υποκειμενικά τους κριτήρια και για το λόγο αυτό η όλη αναγνωστική διαδικασία αγγίζει τα όρια της μεθόδου της βιβλιοθεραπείας.
Στην ομάδα της Λέσχης ο καθένας γεύεται τη μεθυστική ελευθερία ενός ταξιδιώτη που μετακινείται μέσα από τις αναγνώσεις του σε διαφορετικούς τόπους, εποχές και πολιτισμούς χωρίς απολύτως τίποτα να τον περιορίζει στα ταξίδια του αυτά. Έτσι από τις ρώσικες στέπες στα μυθιστορήματα του Ντοστογιέφσκι μπορεί να φτάσει στην ανυπόφορη ζέστη στο Αλγέρι κι από το αιγαιοπελαγίτικο τοπίο της Σκιάθου να βρεθεί στην εξωτική ανατολή του Μεσαίωνα.
Η ανάγνωση, όπως και τα ταξίδια ικανοποιούν την έμφυτη περιέργεια του ανθρώπου, την επιθυμία του να προσεγγίσει το άπιαστο, το μακρινό, να καλύψει την απόσταση ανάμεσα στο τοπικό και το παγκόσμιο, το ονειρικό και την πραγματικότητα.
Κι αυτήν ακριβώς την πραγματικότητα προσεγγίζει η Λέσχη ανάγνωσης με το σκεπτικό ότι οικογένεια και σχολείο έχουν ως στόχο να δράσουν σε μια κοινή πορεία. Τα μέλη της ως γονείς και εκπαιδευτικοί έχουν πολλές φορές την ανάγκη να συστηματοποιήσουν τις γνώσεις τους μέσα από βιβλία που περιέχουν εμπεριστατωμένες μελέτες σχετικά με τη διαμόρφωση της προσωπικότητας των παιδιών.
Το βιβλίο «Των παιδιών μας τα παιδιά, τρεις γενιές σε μία οικογένεια» ξεδιπλώνει με απλότητα και αμεσότητα το ρόλο της τρίτης γενιάς (παππούδες και γιαγιάδες) στην οικογένεια στο χρόνο (από το χτες στο σήμερα) και στο χώρο (στον ελλαδικό και διεθνή χώρο) ενεργοποιώντας την προσωπική κατανόηση των ενηλίκων (εκπαιδευτικών και γονέων) για το ποιες επιδράσεις κουβαλούν οι ίδιοι ως προσωπικές παραδοχές και, συνεπώς, βοηθώντας τους να επανεξετάσουν την επικαιρότητά τους σε προσωπικό αλλά και σε επαγγελματικό επίπεδο (μετασχηματιστική μάθηση) … Ένα βιβλίο -παράλληλα βαθμοί αυτεπίγνωσης- που δεν μπορεί να αγνοεί κάθε εκπαιδευτικός πριν αποφασίσει να συνεργαστεί με τις οικογένειες των μαθητών του. Ιδιαίτερα στον καιρό της κρίσης που οι οικογένειες, σημαίνουν και πάλι πολλά …
Β ΜΕΡΟΣ: ΒΙΩΜΑΤΙΚΗ ΞΕΝΑΓΗΣΗ ΣΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ
Στη συνέχεια τρία μέλη της λέσχης ξενάγησαν το αναγνωστικό κοινό στο περιεχόμενο του βιβλίου με ένα ξεχωριστό βιωματικό τρόπο σύμφωνο με τις αρχές Εκπαίδευσης Ενηλίκων. Διαβάστηκε το παρακάτω κείμενο:
ΔΥΟ ΜΑΝΕΣ ……. ΔΥΟ ΚΟΡΕΣ
Αγκαλιά…στην κορφή του κόσμου
Το παρελθόν …. αγγίζει το παρόν και απλώνεται στο μέλλον
Ήταν μια φορά κι έναν καιρό
…ήταν και τι δεν ήταν!
Ήταν μια νιότη άγουρη,
σαν τον καρπό,
που θελε γη και ήλιο.
Ήταν μια γιαγιά, ένας παππούς,
μια μάνα, ένας πατέρας
που ήταν γη και ήλιος.
Ήταν μια συντροφιά το απόβραδο
από τον κάματο της μέρας
που δίψαγε το όνειρο κι έλεγε Δόξα τω Θεώ.
Ήταν μια μικρή ζεστούλα από το μαγκάλι,
μια μουσική από το χειμωνιάτικο βοριά
που ανασήκωνε τις ψυχές
κι ο λόγος που τις ταξίδευε μακριά,
στη χώρα του μαγικού, του θαυμάσιου και του ποθητού.
Ήταν μια φορά κι έναν καιρό,
και θα είναι πάντα
μια πόρτα που σαν την σπρώξεις
θα σε μπάζει σε παλάτι φωτόλουστο,
θα σε μπάζει εκεί
που ο καημός γίνεται παραμύθι,
εκεί που τα άστρα λάμπουν τις νύχτες πιο δυνατά
γιατί φωτίζουν μιαν άλλη αγνότητα.
1)Γιατί μαμά; γιατί γιαγιά; γιατί η κόρη έγινε μάνα και η μάνα γιαγιά.
Μεγαλώνουμε, θέλουμε να κόψουμε τον ομφάλιο λώρο . Παλεύουμε να φτιάξουμε κάτι δικό μας.
Μπορώ και μόνη μου . Άφησέ με να δοκιμάσω, να μάθω από τα λάθη μου.
Μη μου στερείς το δικαίωμα να μεγαλώσω το παιδί μου όπως θέλω εγώ.
Οι παρατηρήσεις σου εγκλωβίζουν αυτό που πραγματικά θέλω. Συχνά με απογοητεύουν . Πώς θα χαράξω την δική μου πορεία αν καταδυναστεύεις
τη ζωή μου, τις αποφάσεις μου. Άφησέ με να αποφασίσω εγώ για το παιδί μου.
Κι εγώ δε θα είμαι πουθενά; Δε θα είμαι στη ζωή σου;
Εγώ που σε μεγάλωσα;
Που πάντα ήμουν εκεί να σου κρατώ το χέρι, να γελώ όταν γελάς, να πονώ όταν πονάς.
Μεγάλωσα μαζί σου. Έμαθα απ’ τα λάθη μου. Και έχω να σου δώσω πολλά ακόμα.
Είσαι το παιδί μου και το παιδί σου είναι δυο φορές παιδί μου.
Γιατί τώρα είμαι ώριμη και μπορώ να σε βοηθήσω, να σε στηρίζω.
Μη με βγάζεις απ’ τη ζωή σου.
Οι μέρες μου θα είναι άδειες ενώ κοντά σου η ζωή μου θα έχει ένα άλλο νόημα.
2)Γιατί μαμά; γιατί γιαγιά;
Μεγαλώνουμε, θέλουμε να προχωρήσουμε μπροστά, να κατακτήσουμε τον κόσμο, να καταξιωθούμε μέσα από τη δουλειά μας ή και να επιβιώσουμε.
Και ξαφνικά … μετά από 9 μήνες … η ζωή μου αλλάζει.
Πού είσαι μαμά; ΒΟΗΘΕΙΑ …
Δεν έχω χρόνο. Πνίγομαι.
Τάισες το μωρό; Κοιμήθηκε; Σε χρειάζομαι.
Θα κρατήσεις το παιδί γιατί πρέπει να φύγω για τη δουλειά;
Ναι, παιδί μου. Μην αγχώνεσαι. Εγώ είμαι εδώ. Θα είμαι δίπλα σου να σε στηρίζω. Θα φροντίζω εγώ το μωρό. «Για πόσο θα είναι μωρό;»
Μη σε νοιάζει τίποτα. Μόνο μην ξεχάσεις ποτέ πως εγώ είμαι η γιαγιά και εσύ η μάνα του παιδιού.
Εσένα χρειάζεται το παιδί. Μη χάσεις πολύτιμες στιγμές μαζί του, γιατί ο χρόνος κυλά και πίσω δε γυρνά!
Δε σου λέω να μη δουλέψεις αλλά βρες χρόνο και για το παιδί σου.
3)Λόγια που είπαμε, λόγια που θα πούμε, λόγια που κάποιοι είπαν για μας!
Λόγια που σαν κομμάτια μισά ενώνονται και σχηματίζουν το ΟΛΟ.
«Μπορώ να το αγγίξω;»
Το άνοιξε στη μέση απαλά και εκείνο άρχισε σιγά – σιγά να της ξετυλίγει απλόχερα τα μυστικά του.
Η μάνα γέννησε την κόρη και η κόρη τη θυγατέρα. Ένας κύκλος ζωής που κερδίζει την αθανασία.(παράδοση μπαμπούσκας)
Σχέσεις συγκρουσιακές που ισορροπούν καθώς ο ένας παραλαμβάνει τη σκυτάλη από τον άλλο.
Εκεί που είμαι ήσουνα κι εκεί που είσαι θα ’ρθω! (βιβλίο σελ. 103)
Γ ΜΕΡΟΣ: ΤΙ ΛΕΝΕ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥΣ ΟΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ …
Δρ. Έλενα Βιταλάκη & Δρ. Αναστασία Πρατικάκη
Το βιβλίο «των παιδιών μας τα παιδιά, τρεις γενιές σε μία οικογένεια» είναι το αποτέλεσμα της συνεργασίας με πολλές οικογένειες στην Κρήτη για τις ανάγκες μιας μακροχρόνιας διαχρονικής και συστηματικής μελέτης για την επικοινωνία ανάμεσα στις γιαγιάδες, τους παππούδες και τις μητέρες με τα εγγόνια-βρέφη τους. Ένα θέμα, που απ’ όσο γνωρίζουμε ελάχιστα έχει παρουσιαστεί στον ελληνικό χώρο. Εκτενής αναφορά γίνεται για τις σχέσεις των γονέων με τα παιδιά τους, ενώ πολλές μελέτες και βιβλία έχουν γραφεί γύρω από αυτό το θέμα. Όμως, η συμβολή και η προσφορά της μεγαλύτερης γενιάς, εκείνης των παππούδων και των γιαγιάδων, στην ελληνική οικογένεια ελάχιστα έχει παρουσιαστεί σήμερα.
Ένα ερώτημα που γεννιέται σε κάποιον, καθώς διαβάζει το βιβλίο είναι: «Μπορούν να συνυπάρξουν και οι τρεις γενιές σε μία οικογένεια;», «Μπορούν οι επιθυμίες και οι συμπεριφορές κάθε γενιάς να εναρμονιστούν και να βρεθούν σε ισορροπία μέσα στην ίδια οικογένεια;». Καθένας θα μπορούσε να δώσει μία δική του απάντηση, σύμφωνη με τα βιώματα και τις οικογενειακές σχέσεις που έχει διαμορφώσει. Τελικά η απάντηση δόθηκε με βάση κυρίως τη θέση του σύγχρονου παππού και της σύγχρονης γιαγιάς στην κοινωνία.
Με το πέρασμα των χρόνων, οι γιαγιάδες και οι παππούδες είναι πιο νέοι, πιο μορφωμένοι από τους παλαιότερους, πιο ανεξάρτητοι, κοινωνικά και επαγγελματικά δραστήριοι. Διατηρούν τις δικές τους παρέες, συμμετέχουν σε εθελοντικές και κοινωνικές δράσεις, εργάζονται και συχνά φροντίζουν τους δικούς τους γονείς. Δηλαδή, παραμένουν ενεργά μέλη στην κοινωνία. Και μέσα, όμως, στην οικογένεια είναι πιο διακριτικοί στην ιδιωτική ζωή των παιδιών τους και πιο διατεθειμένοι να συνεισφέρουν συναισθηματικά και υλικά στα παιδιά και στα εγγόνια τους. Ιδιαίτερα σήμερα, ο ρόλος των παππούδων και των γιαγιάδων έχει ενισχυθεί λόγω της οικονομικής κρίσης και των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν τα σύγχρονα ζευγάρια στην κάλυψη των αναγκών τους μέσα στην οικογένεια.
Καθώς στη ζωή ισχύει η αρχή «εκεί που είσαι, ήμουνα, και δω που είμαι θα’ ρθεις» το βιβλίο αυτό αφιερώνεται ως ελάχιστος φόρος τιμής στων γονιών μας τους γονείς: τους παππούδες και τις γιαγιάδες, καθώς και στους γονείς μας, που είναι τώρα παππούδες και γιαγιάδες των δικών μας παιδιών!
Δ ΜΕΡΟΣ: ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ
Η συντονίστρια της Λέσχης κα. Ευθυμάκη Μαριάννα (εκπαιδευτικός, Msc) συνόψισε στην αξία της αυτομόρφωσης καθενός και καθεμιάς που προβληματίζεται, μέσα από την ανάγνωση βιβλίων. Ειδικότερα, δε, επιστημονικών βιβλίων που καταδεικνύουν εμπεριστατωμένα το ρόλο των γενιών σε μία οικογένεια για τη δημιουργία μιας Προσωπικότητας με αξίες και συναισθήματα που να μπορεί να στέκεται γερά στη σύγχρονη κοινωνία, όμως και να αντιστέκεται στην περίοδο κρίσης των αξιών που ήδη διανύουμε.