Κάπως έτσι περάσαμε στην τελευταία μας συνάντηση! Από ένα μέλος της λέσχης.
Έτσι γλυκά αρχίσαμε ξεκίνησε ο Σπύρος
Σε μια συνάντηση σταθμό και με σπουδαίο κύρος
Αφού για καλεσμένη είχαμε την Τασία τη Βενέτη
Και μια τούρτα υπέροχη σφράγισε την Τετάρτη.
Μαγεμένοι όλοι από τη λιτή της παρουσία
Ανοίξαμε συζήτηση με όλη την ουσία
Λύσαμε απορίες και ζητήματα πολλά
Και μάθαμε τις ιστορίες των ανθρώπων στο βουνό εκεί ψηλά.
Στα βουνά των Ηπείρων όμοια με των Χανίων
Ιδία ψυχή ίδια ζωή ίδιες αισθήσεις των βιβλίων
Και μια αντράλα νιώθαμε στα ξαφνικά
Κι όλα γυρίζανε στη Βενέτη έτσι απλά!
Στο λόγο της τον ευθύ
Τον συγκινητικό και τον βαθύ..
Και ποιος να αμφισβητήσει το χάρισμα της αυτό
Να γράφει ιστορίες με τρόπο αριστοτεχνικό.
Μια λύτρωση ήταν μας είπε για την ίδια
Ένας θησαυρός μια ανάσα για μένα την ίδια.
Και τελειώνοντας να πω
Για μια φράση που μου ρχεται συνεχώς στο μυαλό
Μια φράση που αντιπροσωπεύει την Τασία το ομολογώ
Το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν είναι ο λόγος της αυτός.
Ευχαριστώ!