Σε έναν όμορφο, σχεδόν μαγευτικό εξωτερικό χώρο με ένα εκπληκτικό μισοφέγγαρο στον έναστρο ουρανό ταξιδέψαμε στο 18ο αιώνα στο ρομαντισμό της γαλλικής λογοτεχνίας. Στην παρέα μας προστέθηκε ο φιλόλογος Δημήτριος Βλαχοδήμος, όπου φώτισε και από τη φιλολογική πλευρά το γαλλικό ρομαντισμό και το συγγραφέα. Τον ευχαριστούμε θερμά, καθώς επίσης και τους οικοδεσπότες μας την οικογένεια Γ. Σγουρού για την ευγενική παραχώρηση της πανέμορφης αυλής του σπιτιού τους. Οι παρακάτω στίχοι δίνουν μια τέλεια περιγραφή της βραδιάς μας.
Δύο του Ιούλη ήτανε σε κείνη την αυλή
Που μαζευτήκαμε πάλι όλοι μαζί
Της Λέσχης τα μέλη ήρθανε
Αλλά και καλεσμένοι πολλοί.
Ήταν βραδιά μαγική
ατμοσφαιρική και μαζική
αφού σε εξωτερικό χώρο είχαμε βρεθεί
να αναλύσουμε τον Ρενέ κι ας είχε εκείνος βαρεθεί..
Θετικό δεν βρίσκαμε κανένα
μόνο αρνητικό και κανά ψέμα
αφού ονειροπόλος ήταν και ψυχρός
ή ψαχνόταν με τα ρούχα του που είπε κι ο φίλος μας ο Δημητρός
Ήταν όμως και ρομαντικός
παρατηρητής και μελαγχολικός
στην αδερφή του αγαπητός
αλλά και διαφορετικός
Αναζητούσε συνέχεια κάτι
ήταν ανήσυχος σε κάθε σοκάκι
κι ίσως έκρινε εκ του ασφαλούς
και θεωρούσε τους άλλους βαρετούς
Και καθώς περνούσε η ώρα
κι εμπλουτιζόταν η κουβέντα μα και τα λόγια
ο Ρενέ ίσως και να γινόταν συμπαθής
από κάποιους μέσα στο πλήθος στο εξής
Όλοι είχανε κάτι να πουν
σε αυτή την ιδιαίτερη μυσταγωγία να ακροβατούν
μεταξύ λογικής και ρομαντισμό
σε ένα δρόμο δίχως λογισμό..