"ΤΑΞΙΔΕΥΤΕΣ ΣΤΟ ΦΩΣ"

Σατωβριάνδος ο ελληνολάτρηςΟ Σατωβριάνδος έζησε τέσσερις ημέρες στην Αθήνα, τον Αύγουστο του 1806, περνώντας μια ημέρα από τις πέντε, από την αυγή μέχρι τη δύση του ήλιου, στην Ακρόπολη. Κατενθουσιασμένος γράφει: «Από τη θέση που βρισκόμαστε, στις δοξασμένες ημέρες των Αθηνών θα βλέπαμε τους στόλους να βγαίνουν από τον Πειραιά για να καταναυμαχήσουν τον εχθρό ή να πάνε για τις γιορτές της Δήλου. Θ’ ακούαμε από το Θέατρο του Διονύσου τα θρηνολογήματα του Οιδίποδα, του Φιλοκτήτη και της Εκάβης, καθώς και τις επευφημίες των πολιτών όταν τελείωνε τους λόγους του ο Δημοσθένης. Όμως, αλίμονο, κανένας ήχος δεν άγγιζε την ακοή μας, αλλά μόλις που ακούονταν κάθε λίγο, από τα τείχη εκείνα που τόσον καιρό αντηχούσε η φωνή λαού ελεύθερου, κάποιες κραυγές που ξέφευγαν από το στόμα του σκλαβωμένου όχλου. Για να παρηγοριέμαι, έλεγα κάθε τόσο μέσα μου αυτό που πρέπει να λέμε αδιάκοπα: όλα περνάν, όλα τελειώνουν σ’ αυτόν τον κόσμο. Τι γίναν οι διαμόνιες εκείνες μεγαλοφυΐες που ύψωσαν τον ναό που στα ερείπιά του καθόμουν εγώ τώρα;Αυτός ο ήλιος που ίσως φώτισε τους στερνούς αναστεναγμούς της κοπέλας των Μεγάρων είδε και την περίφημη Ασπασία να πεθαίνει. Τούτη την εικόνα της Αττικής, αυτό το λαμπρό θέαμα μπροστά μου, το ‘χαν κοιτάξει και μάτια σφαλισμένα εδώ και δυο χιλιάδες χρόνια τώρα. Θα περάσω κι εγώ με τη σειρά μου κι άλλοι θνητοί και φευγαλέοι σαν κι εμένα θ’ ανεβούν εδώ να στοχαστούν τα ίδια πράγματα για τα ίδια ερείπια». Σας περιμένουμε στην υπέροχη αυλή στην οδό Κνωσσού 18Β για να διαβάσουμε και να κουβεντιάσουμε τον ρομαντικό Ρενέ Σατωμπριάν την Τετάρτη 2 Ιουλίου και ώρα 19:15.

“Τόλμησα να πλάσω έναν κόσμο και να βάλω δυο φεγγάρια να τον ορίζουν. Συχνά με ρωτάνε τι σημαίνει δυο φεγγάρια δρόμο. Και δεν ξέρω τι να απαντήσω. Γιατί απλώς δεν μπορώ να απαντήσω. Θα απαντήσει ο αναγνώστης. Γιατί ο κάθε αναγνώστης μπορεί να το αισθάνεται αλλιώς. Και να το καταλαβαίνει αλλιώς. Τα δικά μου φεγγάρια είναι και δικά σας. Αναφέρονται σε μια Κρήτη που την αγαπάμε, σ’ έναν τόπο που μας διαμόρφωσε και μας διαμορφώνει κάθε μέρα, όπως τον διαμορφώνουμε κι εμείς”. Αυτά τα λόγια και τις ευχές του μας έστειλε ο κ Νίκος Ψιλάκης, που δεν ξεχνά το όμορφο και δημιουργικό απόγευμα που πέρασε συντροφιά με τα μέλη της λέσχης μας. Και μια που η εικόνα είναι σαν χίλιες λέξεις ιδού και η απόδειξη του όμορφου απογεύματος για να τη θυμόμαστε!

Την Τετάρτη 28 Μαΐου η λέσχη ανάγνωσης “Ταξιδευτές στο φως” θα ασχοληθεί με το μυθιστόρημα του Φρέντυ Γερμανού Τερέζα. Η «Τερέζα» είναι ένα βιβλίο που «ετοιμαζόταν επί σαράντα χρόνια». Ο Φρέντυ Γερμανός συνάντησε, ως νεαρός ρεπόρτερ, τον Αμερικανό ποιητή Άρτσιμπαλ Μακ Λης, φίλο του ‘Ερνεστ Χέμινγουαιη. Ο Μακ Λης ρώτησε τότε αν είναι γνωστή η «ελληνίδα πριγκίπισσα» που είχε φέρει τον Χέμινγουαιη στην Ελλάδα το 1922. Έτσι ο Φρέντυ Γερμανός έμαθε για την περίπτωση της γυναίκας που έγινε γνωστή στην Ευρώπη ως Τερέζα Δαμαλά και συνδέθηκε με μια πλειάδα επωνύμων ενώ παράλληλα εργαζόταν ως μοντέλο για τον Πικάσο και τον Μπρακ. Η ιστορία της ίσως θα είχε γίνει γνωστή αν η ίδια δεν επεδίωκε να αποκρύψει το «αμαρτωλό» παρελθόν και να γίνει μια καθώς πρέπει σύζυγος της συντροφιάς των βασιλοφρόνων των Αθηνών. Έτσι, ακόμη και εκείνοι που γνώριζαν σιωπούσαν. Όταν ο Φρέντυ Γερμανός επικοινώνησε με τους οικείους της, χωρίς να προδώσει το μυστικό, ρώτησε αν γνωρίζουν κάτι για την περίπτωση Δαμαλά. Εκείνοι διαβεβαίωσαν ότι στους κόλπους της οικογενείας τους ουδείς έχει έλθει σε επαφή με πρόσωπο αναλόγου ηθικής. Ένα ιστορικό μυθιστόρημα το οποίο πριν συμπληρωθούν δύο εβδομάδες κυκλοφορίας του, είχαν ήδη εξαντληθεί τα πρώτα 12.000 αντίτυπα.

Την προηγούμενη Τετάρτη 14 του Μάη, η Λέσχη Ανάγνωσης “Ταξιδευτές στο φως”  είχε μία από τις καλύτερες συναντήσεις της.Γοητευτήκαμε από την εμφάνιση, την εκφραστικότητα, το λόγο, τη σεμνότητα του συγγραφέα, αλλά και από την παρουσία της υπόλοιπης παρέας του. Η ατμόσφαιρα μέσα στην οποία έγινε η συζήτηση ήταν μαγευτική, πλούσια σε ανταλλαγή απόψεων, μεστή από συναισθήματα, ζεστή και ειλικρινής!Ευχαριστούμε τον κ. Ψιλάκη και όλους τους συμμετέχοντες για το ωραίο απόγευμα. Ψ υχήΙ σότηταΛ αχτάραΑ γάπηΚ ύροςΗ λιοςΣ υγκίνηση

Ταξιδεύοντας με δυο φεγγάρια Ένα ξεχωριστό ταξίδι στο χώρο και το χρόνο οργανώνουν την Τετάρτη, 14 Μαΐου, οι «Ταξιδευτές στο φως». Θα έχουν κοντά τους τον Νίκο Ψιλάκη, θα συζητήσουν για το καινούργιο του μυθιστόρημα «Δυο φεγγάρια δρόμο» και θα ταξιδέψουν μαζί στα μυστηριώδη μονοπάτια που οδηγούν από την έμπνευση στη γραφή, που μετουσιώνουν τη φαντασία σε αφήγηση, την αφήγηση σε λογοτεχνία. Το βιβλίο “Δυο φεγγάρια δρόμο” κυκλοφόρησε πριν από λίγους μήνες και ήδη έχει αποσπάσει εγκωμιαστικές κριτικές, καθώς ισορροπεί ανάμεσα στην ιστορία και τη μυθοπλασία. Πραγματεύεται την ιστορία ενός κρητικού χωριού ή, καλύτερα, την ιστορία μιας ολόκληρης κοινωνίας, της ελληνικής, που προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της μετά την κατάρα του Εμφυλίου. Παρά το γεγονός ότι αναφέρεται στην μεταπολεμική Ελλάδα, ο Νίκος Ψιλάκης παίζει δημιουργικά με τον χρόνο και πραγματεύεται προβλήματα που θυμίζουν την Ελλάδα του σήμερα. Μέσα από την ιστορία ενός απαγορευμένου έρωτα, συζητά για τα πάθη και τα στίγματα (πολιτικά και κοινωνικά) και περιγράφει τους κώδικες αξιών που καθορίζουν την πορεία μιας ημιορεινής κοινότητας στην Κρήτη, μιας κοινότητας που ζει για αιώνες με τους δικούς της άγραφους νόμους. Αλλά οι ισορροπίες διαταράσσονται και η κοινωνική συνοχή απειλείται όταν επεμβαίνουν εξωτερικοί παράγοντες, όταν το ίδιο το κράτος με τα όργανά του προσπαθεί να επιβληθεί και να ορίσει τους κανόνες του παιγνιδιού, όταν η κεντρική πολιτική σκηνή αναζητά κομπάρσους στις τοπικές κοινωνίες.