Σατωβριάνδος ο ελληνολάτρης
Ο Σατωβριάνδος έζησε τέσσερις ημέρες στην Αθήνα, τον Αύγουστο του 1806, περνώντας μια ημέρα από τις πέντε, από την αυγή μέχρι τη δύση του ήλιου, στην Ακρόπολη.
Κατενθουσιασμένος γράφει: «Από τη θέση που βρισκόμαστε, στις δοξασμένες ημέρες των Αθηνών θα βλέπαμε τους στόλους να βγαίνουν από τον Πειραιά για να καταναυμαχήσουν τον εχθρό ή να πάνε για τις γιορτές της Δήλου. Θ’ ακούαμε από το Θέατρο του Διονύσου τα θρηνολογήματα του Οιδίποδα, του Φιλοκτήτη και της Εκάβης, καθώς και τις επευφημίες των πολιτών όταν τελείωνε τους λόγους του ο Δημοσθένης. Όμως, αλίμονο, κανένας ήχος δεν άγγιζε την ακοή μας, αλλά μόλις που ακούονταν κάθε λίγο, από τα τείχη εκείνα που τόσον καιρό αντηχούσε η φωνή λαού ελεύθερου, κάποιες κραυγές που ξέφευγαν από το στόμα του σκλαβωμένου όχλου. Για να παρηγοριέμαι, έλεγα κάθε τόσο μέσα μου αυτό που πρέπει να λέμε αδιάκοπα: όλα περνάν, όλα τελειώνουν σ’ αυτόν τον κόσμο. Τι γίναν οι διαμόνιες εκείνες μεγαλοφυΐες που ύψωσαν τον ναό που στα ερείπιά του καθόμουν εγώ τώρα;
Αυτός ο ήλιος που ίσως φώτισε τους στερνούς αναστεναγμούς της κοπέλας των Μεγάρων είδε και την περίφημη Ασπασία να πεθαίνει. Τούτη την εικόνα της Αττικής, αυτό το λαμπρό θέαμα μπροστά μου, το ‘χαν κοιτάξει και μάτια σφαλισμένα εδώ και δυο χιλιάδες χρόνια τώρα. Θα περάσω κι εγώ με τη σειρά μου κι άλλοι θνητοί και φευγαλέοι σαν κι εμένα θ’ ανεβούν εδώ να στοχαστούν τα ίδια πράγματα για τα ίδια ερείπια».
Σας περιμένουμε στην υπέροχη αυλή στην οδό Κνωσσού 18Β για να διαβάσουμε και να κουβεντιάσουμε τον ρομαντικό Ρενέ Σατωμπριάν την Τετάρτη 2 Ιουλίου και ώρα 19:15.